El El

Tempelhof. Veel vliegtuigen vlogen er al niet meer op. Berlijns meest historische vliegveld lag er de laatste jaren verlaten bij. Wie de grote oude terminal van Tempelhof inliep, wandelde een oase van rust binnen. Al was dat wel ooit anders. Halverwege de jaren dertig van de vorige eeuw was het een van drukste vliegvelden ter wereld met ongeveer tien vluchten per dag. Tempelhof was drukker dan de grootste vlieghavens van Parijs en Londen.

Het waren de nazi’s die vanaf 1936 Tempelhof uitbouwden tot een “Staatsflughafen”. Het vliegveld speelde ook een belangrijke rol in de carrière van Adolf Hitler. Vanaf Tempelhof vloog Hitler begin jaren dertig het hele land door voor zijn politieke tirades. Zijn tegenstanders hadden de radio in handen voor toespraken, waardoor Hitler met een hele nieuwe manier van campagnevoeren op de proppen kwam: per vliegtuig het land door. Van stad naar stad. Op 1 mei 1933, vlak na de machtsovername door de nazi’s, verzamelden er zich op het Tempelhofer-Feld één miljoen euforische Duitsers om naar de overwinningsspeech van “Herr” Hitler te luisteren.

Tempelhof zou ook deel gaan uitmaken van de zeven kilometer lange as die Berlijn van noord naar zuid moest gaan doorsnijden. Langs de as zouden de ministeries en representatieve gebouwen van de nieuwe orde worden gevestigd. Tempelhof lag niet direct aan de as van “Germania“, zoals Hitler en architect Albert Speer het nieuwe Berlijn van na de oorlog doopten, maar hoorde er qua architectuur wel bij. De megalomanie van de nazi’s sprak onder meer uit de overkapping, die tevens dienst deed als tribune. Vanaf die plek konden zo’n 80.000 mensen landende beroemdheden verwelkomen, al werd de tribune nooit als dusdanig gebruikt.