Karin van der Stoop

257 Artikelen
1 Waanlinks
1.472 Reacties
Achtergrond: zonsopgang Gaasperplas (eigen foto)
Tekstschrijver en nieuwsjunkie met een mening. Linksig vrouwtje, klein van stuk maar met een grote bek. Schrijft alsof haar leven ervan afhangt. Wat ook zo is.

Closing Time | Ismo

Vandaag sluiten we af met een gebbetje. Ismo is een Finse stand-up comedian en krijgt hier een podium bij de Late Late Show van James Corden. En het gaat zowaar een keer niet over politiek, maar over taal. Altijd interessant als een buitenlander zich verbaast over jouw taal. Hoewel ik niet van mijn stoel viel van het lachen (het publiek wel geloof ik), vond ik ’t best geinig en vooral verfrissend.

Mansplaining to the max

OPINIE - Collega Laatbloeier van HoeMannenDenken.nl schreef een stukje over mansplaining. Toen ik een reactie aan ’t tikken was en besefte dat ik al op zo’n 100 woorden zat, dacht ik; als ik dan toch serieus antwoord wil geven, dan maar een heel artikel.

De oorsprong

Want de term wordt helemaal verkeerd uitgelegd. Ik vermoed dat meneer de Laatbloeier een keer de mond is gesnoerd door een overijverige feminist, die zelf het woord ook niet helemaal begrepen had. Dat is natuurlijk best lullig. Ik begrijp best de frustratie van de schrijver, maar voel me toch genoodzaakt hem te corrigeren. Want als je over een onderwerp gaat schrijven, of het anderszins uit wilt leggen aan de medemens, dan moet je wel ff weten waar het precies over gaat. Niewaar?

De oorsprong van de term ligt in een anekdote van schrijver Rebecca Solnit. In haar boek “Men explain things to me”, vertelt ze over een man die haar op een feestje met kracht probeert te overtuigen dat ze echt eens een Heel Belangrijk boek moet lezen over hun gespreksonderwerp. Een boek dat Solnit zelf heeft geschreven…

Het is slechts een voorbeeld van wat zij, en vele vrouwen met haar, vaak meemaken als ze met bepaalde mannen in gesprek zijn. (Dus niet álle mannen, zeg ik er voor de goede orde even bij.)

Closing Time | Elderbrook – Old Friend

Ik luister tegenwoordig niet meer zo vaak naar dance, behalve als ’t op de radio langskomt. Dan hoor ik ’t aan. Vaak een beetje meewarig, met de gedachte dat het toch vooral een uitgekauwd nummertje is geworden.

Maar dit! Holy moly. Ik kan er geen genoeg van krijgen! Waanzinnig! Die clip ook!

Oké dat waren wel weer genoeg uitroeptekens, you get the point.

Elderbrook geniet wel enige bekendheid. Ik vind niet alles wat hij doet even tof, maar hij maakt in elk geval wel bijna altijd geweldige clips. Zo ook met Old Friend, een hypnotisch visueel spektakel, met verlichte wolven en verkeerslichten, of zoiets, het gaat nergens over maar het is echt prachtig. Het past perfect bij de al even hypnotische muziek. Ik zet ‘m gewoon nog een keertje op. Ja zie wel, ik ben gehypnotiseerd. Door een uh, oud beekje, met een oude vriend. O verrek; een wolf op zoek naar een beekje. That makes total sense.

https://www.youtube.com/watch?v=aQbOF-RKLgQ

Closing Time | Sting & Robert Downey jr.

In navolging van Prediker, die een Closing Time had met acteur Jeff Goldblum, hier eentje met Robert Downey Jr. Holy moly, die gast kan zingen zeg! Zijn stem past ook perfect bij die van Sting, met wie hij hier Driven to Tears opvoert. Wat een geweldige performance. Als je niet kijkt, zou je denken dat het Sting zelf is die dit nummer zingt. Pas als hij zelf meezingt, hoor je enig verschil.

Foto: webchicken (cc)

Staatsopvoeding

OPINIE - Er was weer eens #ophef (er werden Kamervragen over gesteld, jawel), over een oproep van minister Ingrid van Engelshoven aan speelgoedfabrikanten, om eens kritisch te kijken naar het eventueel seksistische karakter van hun producten. Volgens de minister leiden genderstereotypen ertoe dat de persoonlijke en professionele ontwikkeling van vooral vrouwen wordt gehinderd.

Hokje

Nou ben ik het met dat laatste maar ten dele eens. Want ook jongens en mannen worden in een hokje geduwd. Wie huisman wil zijn, wordt uitgelachen, of op zijn minst meewarig bezien. Een jongetje dat een jurk aan wil of met poppen spelen idem dito. Voetballers kunnen nog steeds niet uit de kast komen. Dat gezegd hebbende; het is tot nu toe inderdaad wel het vrouwvolk dat nog het meest last heeft van de huidige normen.

Staatsopvoeding

Uiteraard ging de social media-horde weer helemaal los, compleet voorbijgaand aan wat de minister nou eigenlijk zegt (het was maar een suggestie, for fuck sake!), en al helemaal aan de bedoeling erachter. “Mijn dochter mag niet meer met autootjes spelen! Betutteling! Nee, staatsopvoeding! Mijn zoon kreeg een babypop en keek er nooit naar om (dat bewijst blijkbaar iets).” En het meest aangehaalde en tegelijk het absurdste argument: “Het is wetenschappelijk bewezen dat mannen en vrouwen andere interesses hebben, en daar is niets mis mee!”

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Als je jeuk krijgt van Greta

Er is nogal veel reuring over de houding en de speech van Greta Thunberg bij de VN. Sommige mensen krijgen blijkbaar jeuk, of zelfs de neiging tot kindermishandeling, van een kind dat een keiharde waarheid op emotionele wijze in hun gezicht slingert. Voor de ernstige gevallen is er een noodnummer dat ze kunnen bellen (LOL). Voor de mensen die het gewoon niet goed kunnen aanzien dat Greta zo over de rooie gaat, is er een mildere versie van haar boodschap. Met de kalmerende stem van Sir David Atteborough; de geliefde cineast die ons al jaren zowel de wonderen als de gruwelen van de natuur laat zien.

Als je jeuk krijgt van Greta, en ook Sir David niet te pruimen vindt, dan houdt ’t wel een beetje op. Blijkbaar zit je dan nog in de ontkenningsfase, en heb je nog heel wat voor de boeg. Mijn condoleances.

Weer die olifant in de Kamer

OPINIE - Ik weet niet hoe ’t met jullie zit, maar ik zie een hele grote olifant in de kamer staan. Die is miljarden waard, en hij kan nergens heen.

Iedereen weet inmiddels wel dat “de hardwerkende burger” al jaren niet profiteert van economische groei, omdat de lonen niet meegroeien. Maar ook omdat tegenover elke lastenverlichting altijd weer een verhoging staat, zoals de btw-verhoging, de energierekening en gemeentelijke heffingen die elk jaar opnieuw worden bijgesteld. Want ja, gemeenten hebben het moeilijk. Ze hebben er veel taken bij gekregen, maar moeten dat met een kwart minder budget doen dan het Rijk daar vóór 2015 beschikbaar voor stelde. Daar komt bij dat ze nauwelijks de tijd hebben gekregen om een organisatie rond al die nieuwe taken op te tuigen.

Huishoudboekje

De regering is jaren bezig geweest bijna uitsluitend naar het “huishoudboekje” te kijken. Ze heeft daartoe heel veel voorzieningen wegbezuinigd of tot op ’t bot uitgekleed, een deel van haar taken naar de markt gebracht en anders over de schutting geflikkerd bij de gemeenten. En o ja, zelfs de burger draagt zijn deel, in de vorm van mantelzorg en vrijwilligerswerk; zaken die vroeger door betaalde krachten werden uitgevoerd.

Closing Time | Lukas Nelson and the Promise of Real

Lukas Nelson is de zoon van Willie, en de appel valt niet ver van de boom. Dat ruige uiterlijk, die stem en natuurlijk het muziekgenre liggen verdomd dicht bij dat van paps. Ze doen ook wel eens wat samen. Met zijn band Promise of the Real gooit hij hoge ogen in de States. Als begeleidingsband van Neil Young, maar ook zonder deze held boeren ze behoorlijk goed. Dat kan ook niet anders, als Neil je vraagt hem te begeleiden dan zit je gebakken.

Closing Time | Señorita – Shawn Mendez, Camila Cabello

 

Bij een eerdere Closing Time kreeg ik in de reacties een aantal verwijten, die erop neerkomen dat ik niet origineel genoeg ben. Allemaal mainstream, dertien in een dozijn, en ik moest er maar eens dieper induiken, of zoiets.

De grap (voor mij) is dat ik bij het andere blog waar ik voor schrijf, waar ik ook een muziekrubriek heb geïntroduceerd, gezien wordt als degene die nieuwigheidjes inbreng. Kwestie van perceptie dus. Blijkbaar zijn de lezers van Sargasso allemaal heel erg into muzikale niches. Dat had ik trouwens al eerder opgemerkt, toen ik een serie deed over mijn muzikale ontwikkeling. Het verhaal over mijn keuze deed er niet toe, nee, die keuze was “een afgelikte boterham”.

Closing Time | Tom Misch (ft. De La Soul)

Ik ben geen hiphop-fan, al heb ik geen bezwaar tegen een goed getimede rap op zijn tijd. Maar De La Soul zou ik vast niet snel vinden in de suggesties op YouTube. Dus ik nam aan dat Tom Misch meer in mijn straatje ligt, al kende ik die ook helemaal niet. Een snelle scan van een paar van zijn nummers,  leert me dat ik hem toch wat eentonig vind.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Closing Time | The Dead South

Dit is een bijzonder bandje. To say the least. De naam alleen al spreekt boekdelen: The Dead South lijken een parodie op het leven in het zuiden van de VS. Ze zien eruit als een soort Amish, met die hoeden en de baarden, de zwart-witte kleding, compleet met bretels. Ook hun teksten steken ontzettend de draak met het stereotype beeld dat we van die regio hebben; zwaar christelijk, vrouwonvriendelijk en gewelddadig.  

Voor de duidelijkheid; de mannen zijn Canadees. Dat geeft het een venijnig randje. Vooral ook omdat de muziek zonder meer van grote klasse is. Ook als je niet van folk houdt, kun je niet ontkennen dat wat ze hier neerzetten goed is doordacht. En die clip! Ik ben onder de indruk, van zowel de humor als de muzikaliteit.  

In Hell I’ll Be In Good Company. Zeker weten, als we daar The Dead South tegenkomen. Dat wordt line-dancing tot het einde der tijden. Zo lang ik er een biertje bij krijg, heb ik daar geen bezwaar tegen.   

Vorige Volgende