Overzicht

Karin van der Stoop

254 Artikelen
1 Waanlinks
1.462 Reacties
Achtergrond: zonsopgang Gaasperplas (eigen foto)
Tekstschrijver en nieuwsjunkie met een mening. Linksig vrouwtje, klein van stuk maar met een grote bek. Schrijft alsof haar leven ervan afhangt. Wat ook zo is.

Closing Time | Elderbrook – Old Friend

, door

Ik luister tegenwoordig niet meer zo vaak naar dance, behalve als ’t op de radio langskomt. Dan hoor ik ’t aan. Vaak een beetje meewarig, met de gedachte dat het toch vooral een uitgekauwd nummertje is geworden.

Maar dit! Holy moly. Ik kan er geen genoeg van krijgen! Waanzinnig! Die clip ook!

Oké dat waren wel weer genoeg uitroeptekens, you get the point.

Elderbrook geniet wel enige bekendheid. Ik vind niet alles wat hij doet even tof, maar hij maakt in elk geval wel bijna altijd geweldige clips. Zo ook met Old Friend, een hypnotisch visueel spektakel, met verlichte wolven en verkeerslichten, of zoiets, het gaat nergens over maar het is echt prachtig. Het past perfect bij de al even hypnotische muziek. Ik zet ‘m gewoon nog een keertje op. Ja zie wel, ik ben gehypnotiseerd. Door een uh, oud beekje, met een oude vriend. O verrek; een wolf op zoek naar een beekje. That makes total sense.

https://www.youtube.com/watch?v=aQbOF-RKLgQ

Closing Time | Sting & Robert Downey jr.

, door

In navolging van Prediker, die een Closing Time had met acteur Jeff Goldblum, hier eentje met Robert Downey Jr. Holy moly, die gast kan zingen zeg! Zijn stem past ook perfect bij die van Sting, met wie hij hier Driven to Tears opvoert. Wat een geweldige performance. Als je niet kijkt, zou je denken dat het Sting zelf is die dit nummer zingt. Pas als hij zelf meezingt, hoor je enig verschil.

Foto: webchicken (cc)

Staatsopvoeding

, door

OPINIE - Er was weer eens #ophef (er werden Kamervragen over gesteld, jawel), over een oproep van minister Ingrid van Engelshoven aan speelgoedfabrikanten, om eens kritisch te kijken naar het eventueel seksistische karakter van hun producten. Volgens de minister leiden genderstereotypen ertoe dat de persoonlijke en professionele ontwikkeling van vooral vrouwen wordt gehinderd.

Hokje

Nou ben ik het met dat laatste maar ten dele eens. Want ook jongens en mannen worden in een hokje geduwd. Wie huisman wil zijn, wordt uitgelachen, of op zijn minst meewarig bezien. Een jongetje dat een jurk aan wil of met poppen spelen idem dito. Voetballers kunnen nog steeds niet uit de kast komen. Dat gezegd hebbende; het is tot nu toe inderdaad wel het vrouwvolk dat nog het meest last heeft van de huidige normen.

Staatsopvoeding

Uiteraard ging de social media-horde weer helemaal los, compleet voorbijgaand aan wat de minister nou eigenlijk zegt (het was maar een suggestie, for fuck sake!), en al helemaal aan de bedoeling erachter. “Mijn dochter mag niet meer met autootjes spelen! Betutteling! Nee, staatsopvoeding! Mijn zoon kreeg een babypop en keek er nooit naar om (dat bewijst blijkbaar iets).” En het meest aangehaalde en tegelijk het absurdste argument: “Het is wetenschappelijk bewezen dat mannen en vrouwen andere interesses hebben, en daar is niets mis mee!”

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Als je jeuk krijgt van Greta

, door

Er is nogal veel reuring over de houding en de speech van Greta Thunberg bij de VN. Sommige mensen krijgen blijkbaar jeuk, of zelfs de neiging tot kindermishandeling, van een kind dat een keiharde waarheid op emotionele wijze in hun gezicht slingert. Voor de ernstige gevallen is er een noodnummer dat ze kunnen bellen (LOL). Voor de mensen die het gewoon niet goed kunnen aanzien dat Greta zo over de rooie gaat, is er een mildere versie van haar boodschap. Met de kalmerende stem van Sir David Atteborough; de geliefde cineast die ons al jaren zowel de wonderen als de gruwelen van de natuur laat zien.

Als je jeuk krijgt van Greta, en ook Sir David niet te pruimen vindt, dan houdt ’t wel een beetje op. Blijkbaar zit je dan nog in de ontkenningsfase, en heb je nog heel wat voor de boeg. Mijn condoleances.

Weer die olifant in de Kamer

, door

OPINIE - Ik weet niet hoe ’t met jullie zit, maar ik zie een hele grote olifant in de kamer staan. Die is miljarden waard, en hij kan nergens heen.

Iedereen weet inmiddels wel dat “de hardwerkende burger” al jaren niet profiteert van economische groei, omdat de lonen niet meegroeien. Maar ook omdat tegenover elke lastenverlichting altijd weer een verhoging staat, zoals de btw-verhoging, de energierekening en gemeentelijke heffingen die elk jaar opnieuw worden bijgesteld. Want ja, gemeenten hebben het moeilijk. Ze hebben er veel taken bij gekregen, maar moeten dat met een kwart minder budget doen dan het Rijk daar vóór 2015 beschikbaar voor stelde. Daar komt bij dat ze nauwelijks de tijd hebben gekregen om een organisatie rond al die nieuwe taken op te tuigen.

Huishoudboekje

De regering is jaren bezig geweest bijna uitsluitend naar het “huishoudboekje” te kijken. Ze heeft daartoe heel veel voorzieningen wegbezuinigd of tot op ’t bot uitgekleed, een deel van haar taken naar de markt gebracht en anders over de schutting geflikkerd bij de gemeenten. En o ja, zelfs de burger draagt zijn deel, in de vorm van mantelzorg en vrijwilligerswerk; zaken die vroeger door betaalde krachten werden uitgevoerd.

Closing Time | Lukas Nelson and the Promise of Real

, door

Lukas Nelson is de zoon van Willie, en de appel valt niet ver van de boom. Dat ruige uiterlijk, die stem en natuurlijk het muziekgenre liggen verdomd dicht bij dat van paps. Ze doen ook wel eens wat samen. Met zijn band Promise of the Real gooit hij hoge ogen in de States. Als begeleidingsband van Neil Young, maar ook zonder deze held boeren ze behoorlijk goed. Dat kan ook niet anders, als Neil je vraagt hem te begeleiden dan zit je gebakken.

Closing Time | Señorita – Shawn Mendez, Camila Cabello

, door

 

Bij een eerdere Closing Time kreeg ik in de reacties een aantal verwijten, die erop neerkomen dat ik niet origineel genoeg ben. Allemaal mainstream, dertien in een dozijn, en ik moest er maar eens dieper induiken, of zoiets.

De grap (voor mij) is dat ik bij het andere blog waar ik voor schrijf, waar ik ook een muziekrubriek heb geïntroduceerd, gezien wordt als degene die nieuwigheidjes inbreng. Kwestie van perceptie dus. Blijkbaar zijn de lezers van Sargasso allemaal heel erg into muzikale niches. Dat had ik trouwens al eerder opgemerkt, toen ik een serie deed over mijn muzikale ontwikkeling. Het verhaal over mijn keuze deed er niet toe, nee, die keuze was “een afgelikte boterham”.

Closing Time | Tom Misch (ft. De La Soul)

, door

Ik ben geen hiphop-fan, al heb ik geen bezwaar tegen een goed getimede rap op zijn tijd. Maar De La Soul zou ik vast niet snel vinden in de suggesties op YouTube. Dus ik nam aan dat Tom Misch meer in mijn straatje ligt, al kende ik die ook helemaal niet. Een snelle scan van een paar van zijn nummers,  leert me dat ik hem toch wat eentonig vind.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Closing Time | The Dead South

, door

Dit is een bijzonder bandje. To say the least. De naam alleen al spreekt boekdelen: The Dead South lijken een parodie op het leven in het zuiden van de VS. Ze zien eruit als een soort Amish, met die hoeden en de baarden, de zwart-witte kleding, compleet met bretels. Ook hun teksten steken ontzettend de draak met het stereotype beeld dat we van die regio hebben; zwaar christelijk, vrouwonvriendelijk en gewelddadig.  

Voor de duidelijkheid; de mannen zijn Canadees. Dat geeft het een venijnig randje. Vooral ook omdat de muziek zonder meer van grote klasse is. Ook als je niet van folk houdt, kun je niet ontkennen dat wat ze hier neerzetten goed is doordacht. En die clip! Ik ben onder de indruk, van zowel de humor als de muzikaliteit.  

In Hell I’ll Be In Good Company. Zeker weten, als we daar The Dead South tegenkomen. Dat wordt line-dancing tot het einde der tijden. Zo lang ik er een biertje bij krijg, heb ik daar geen bezwaar tegen.   

The Dark Crystal: Age of Resistance

, door

RECENSIE - Bijna iedereen die een jaar of 10 of ouder was in 1982, herinnert zich de magische poppenfilm The Dark Crystal, een pareltje uit de stal van Jim Henson. Na zijn overlijden werd zijn bedrijf voortgezet door zijn kinderen, die – ik neem aan noodgedwongen door financiële problemen – in 2004 een aantal rechten, waaronder die van The Muppets, aan Disney verkochten. Ze houden zich allang niet meer bezig met ouderwets poppenspelen, maar het bloed kruipt blijkbaar waar het niet gaan kan; in de nieuwe serie The Dark Crystal: Age of Resistance (Netflix) wordt het opnieuw tot leven gewekte land Thra, bijna geheel bevolkt door creatures, aangestuurd door hele horden poppenspelers.

Poppen

En het werkt! Goed, ik vond de openingsscène met de foute heersers de Skeksis wel wat kinderachtig aan doen. Maar na 10 minuten zat ik er al helemaal in en zag ik de poppen als volwaardige karakters. Natuurlijk is er ook wel digitaal gesleuteld, maar dat mag de nostalgische pret niet drukken. Het moet evengoed een hels (en duur!) karwei zijn geweest. Al die poppen maken, al die poppenspelers en stemacteurs optrommelen en decors bouwen. De aftiteling liegt er niet om. Daarop is te zien dat Sigourny Weaver de voice-over verzorgt, en er vliegen nog een aantal bekende namen voorbij.

Closing Time | Ima Robot – Greenback Boogie

, door

Bijna niemand kent Ima Robot, maar bijna iedereen kent dit nummer Greenback Boogie. Nou ja, iedereen die de geweldige serie Suits volgt (inmiddels is het 9e seizoen bezig, dus dan weet je wel hoe succesvol het is), want in een iets andere versie is dit hun titelsong.

Het origineel kende ik eerlijk gezegd ook niet, ik stuitte er toevallig op toen ik het nummer opzocht. Maar wat een ontdekking. De clip is echt waanzinnig! Zowel in de zin van compleet gestoord, als heel erg gaaf gemaakt. Blijf vooral ook helemaal tot het eind kijken, als het nummer zelf is afgelopen. Verrassing!

Closing Time | Guilty pleasures: Billy Idol ft. Miley Cyrus – Rebel Yell

, door

Out of the blue kwam er vandaag zomaar een oud nummer in mijn hoofd. God weet waar ik ’t vandaan haal, ik heb ’t al jaren niet meer gehoord. Er zal ergens in mijn hersenen een associatie zijn ontstaan, gek dat je die soms gewoon niet herkent. Maar ik heb de best-off-cd wel in de kast staan; Billy Idol is een van mijn guilty pleasures. Lekkere punkrock-kitsch.

En blijkbaar rockt ie er nog lustig op los, hoewel hij inmiddels de pensioengerechtigde leeftijd bijna heeft bereikt. Hij ziet er ook nog bijna precies hetzelfde uit als vroeger, met een paar kraaienpootjes meer, maar verder geen spat veranderd. Ik hou ervan! Ook de jongere generatie is er niet vies van. Deze live-versie van Rebel Yell met Miley Cyrus uit 2016 is heel niet onverdienstelijk.

Vorige Volgende