Gastauteur, auteur op Sargasso

Foto: GroenLinks (cc)

GroenLinks is en blijft Modern Links

2 oktober 2012 , 08:00 , door Gastauteur

ANALYSE - Sinds de dreun voor GroenLinks buitelen de veronderstelde oorzaken van het verlies over elkaar heen. Een vermeende ‘nieuwe’ en ‘rechtse’ koers onder Femke Halsema wordt genoemd. Maar die koers past naadloos in de oude traditie, schrijft Noortje Thijssen, medewerker van Bureau De Helling (het wetenschappelijk bureau van GroenLinks).

‘Focus, focus, focus. Herhaling, herhaling, herhaling. Bereik, bereik, bereik’. Dat was het mantra waarmee Jesse Klaver, campagneleider van GroenLinks, zijn partijgenoten hoopte te bezielen de afgelopen maanden. Ondanks deze inzet waren er relatief weinig kiezers te verleiden tot een stem op het enige groene én sociale alternatief. Zo’n tegenslag vraagt om reflectie. In het publieke debat zijn al veel beschouwingen en analyses verschenen. De één herleidt het verlies tot ‘Kunduz’, een ander gooit het op ‘het gedoe’ en een derde wijt de dreun aan de ‘strategische stemmer’. Aan Andree van Es de taak om alle mogelijke oorzaken op een rijtje te zetten en op evidentie te sorteren.

Binnen de vele bespiegelingen voeren verschillende commentatoren de ‘koerswijziging Halsema’ op als begin van de electorale afrekening. Daarbij verwijzen zij dikwijls naar de nota ‘Vrijheid Eerlijk Delen’ die Femke Halsema en Ineke van Gent in 2005 schreven. In de kritische betogen klinken twee aannames door over deze periode. De eerste is dat GroenLinks destijds een nieuwe weg insloeg. De tweede is dat die nieuwe weg ‘rechts’ was of in ieder geval niet meer ‘links’. Zo vindt Laurens Buijs het ‘niet verwonderlijk dat de associatie met rechtse politiek gemaakt wordt’. Volgens Hans Sietsma heeft GroenLinks zich sindsdien ‘ongelooflijk kwetsbaar gemaakt’. Voor Hans Feddema is de sociale koers ‘niet helder’. En Brechtje Paardekooper vraagt zich hardop af of ‘we ons verhaal op sociale zekerheid niet nog eens goed moeten overdenken?’

Foto: Mahdi Abdulrazak (cc)

Afschaffen ministerspost getuigt van weinig politieke moed

1 oktober 2012 , 19:00 , door Gastauteur

OPINIE - Een politieker dossier dan Immigratie, Integratie en Asiel is er nauwelijks. Vooral de combinatie van die drie onderwerpen maakt een explosieve mix van maatschappelijke tegenstellingen en klassenstrijd. Dit is zowel het bestaansrecht van het ministerschap als de reden voor de onderhandelaars om deze minister af te schaffen, betoogt socioloog en beleidsadviseur Luc Holleman in reactie op Jeroen van Gerven.

De maatschappij als geheel heeft belang bij immigratie en diversiteit als motor voor innovatie en culturele vernieuwing. Culturele zelfgenoegzaamheid is uiteindelijk de dood in de pot. Amsterdam bijvoorbeeld is een geweldige plek om te wonen en werken omdat de stad altijd open heeft gestaan voor buitenstaanders uit Friesland, Frankrijk en het Midden-Oosten.

Tegelijkertijd is immigratie ook al eeuwen een beproeving. De nieuwkomers stonken, waren vaak als ratten zo arm en communicatie lukte nauwelijks. Een socioloog kan stellen dat een veelheid van culturele conflicten bron is van groei en vernieuwing, je hebt daar geen boodschap aan als je buren een groot migrantengezin is in een gehorig pand.

Bewoners arbeiderswijken betalen de rekening voor de migratie

In de jaren ’60 en ’70 zijn de immigratiesluizen wijd opengezet in Nederland. Bepaalde delen van Nederland zijn overspoeld door analfabete mannen uit Marokko en Turkije. Ze stroomden in aan de onderkant van de samenleving, in de gebieden met goedkope woningen in de buurt van fabrieken. De bedrijven (en daarmee de bovenlaag van de bevolking) profiteerden ervan, de bewoners in de arbeiderswijken zagen hun omgeving verpauperen. Als ze er wat van durfden te zeggen dan waren ze racistisch. Wat voor politiek correct doorging was in feite een vernedering van de autochtone onderklasse.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Een flexibele arbeidsmarkt

30 september 2012 , 15:00 , door Gastauteur

ACHTERGROND - In een nieuwe serie behandelt Sargasso enkele thema’s die in het regeerakkoord zouden moeten staan. Vandaag:De arbeidsmarkt is gebaat bij meer flexibiliteit. Loopbaancoach Mirjam Gaasterland biedt vijf maatregelen die zouden helpen.

Flexibiliteit staat voor beweeglijkheid. De huidige tijd vraagt om beweeglijkheid. Veranderingen gaan sneller dan ooit. Als samenleving kunnen we beter reageren op die veranderingen wanneer we flexibiliteit onderdeel laten zijn van de manier waarop we de arbeidsmarkt inrichten. Sinds de jaren ’90 hebben we steeds meer getracht werk vast te leggen in protocollen en regels. Dat was deels zinvol omdat hiermee de kwaliteit kan worden bewaakt en overgedragen. Maar het heeft ook geleid tot bureaucratisering en tot werkers die meer bezig zijn met het foutloos uitvoeren van protocollen dan met de dienstverlening die de kern en inhoud zouden moeten zijn van hun werk.

Flexibilisering van de arbeidsmarkt wordt vaak verengd tot het vervangen van vaste contracten door tijdelijke contracten en vervangen van medewerkers met rechten door ZZP’ers die voor eigen rekening en risico werken. Ik wil de discussie graag verbreden. Economie staat voor verdeling van schaarste. En wat mij betreft ook voor verdeling van pijn als het ons gezamenlijk een tijdje minder gaat als gevolg van de crisis. Daarom stel ik vijf ingangen voor flexibilisering voor.

Foto: zzkt (cc)

Wanneer is geweld gerechtvaardigd?

29 september 2012 , 15:00 , door Gastauteur

OPINIE - Wanneer is het gebruik van geweld legitiem? Daarover debatteerden Ruud Welten en Hans Achterhuis vorige week in Utrecht. Ook schreven zij essays om hun standpunt duidelijk te maken, die verschenen in Trouw en hier op Sargasso. Maar zowel Welten als Achterhuis zaten fout, denkt Mihai Martoiu Ticu.

Ruud Welten en Hans Achterhuis debatteren over geweld. Ze zijn allebei fout. In mijn masterscriptie in filosofie betuigde ik dat we een Internationaal Hof voor Mensenrechten moeten oprichten. In deze rechtbank moeten alle individuen alle staten kunnen aanklagen.

Waarom? Om twee redenen: Ten eerste omdat een rationeel concept van rechtvaardigheid dit vereist. Ten tweede, zonder rechtbank is iedereen vrij om te doen wat hij wil, inclusief geweld gebruiken.

Een voorbeeld

Neem bijvoorbeeld de Duitser Khalid El-Masri. De CIA heeft hem ontvoerd, naar Afghanistan gevlogen, verkracht en maandenlang gemarteld. Daarna ontdekte men dat ze de foute persoon hadden: hij had dezelfde naam als iemand op hun lijst. Ze hebben El-Masri inmiddels in Macedonië gedumpt.

El-Masri heeft oneindig in Amerikaanse rechtbanken gevochten, maar de Amerikaanse rechters mogen geen oordeel geven over buitenlandse politiek. El-Masri kan de VS ook niet in Duitsland of elders aanklagen, want staten zijn immuun in de rechtbanken van andere staten.Er bestaat geen internationaal hof waar individuen staten kunnen aanklagen. Maar waarom niet? Australië knokte vanaf 1946 vijf jaar lang voor het oprichten van een Internationaal Hof voor Mensenrechten, maar het werd afgekeurd door de veto-nomenklatoera: de Sovjets, de Britten, de Fransen en de Amerikanen.

Foto: Jesper2cv (cc)

Eén minister voor Internationale Samenwerking

29 september 2012 , 08:00 , door Gastauteur

ANALYSE - De wereld heeft Nederland veel te bieden – en vice versa. Een minister voor Internationale Samenwerking zou daarom op zijn plaats zijn, schrijft internationaal redacteur en publicist Jeroen van Gerven.

Het eerste uitgelekte bericht uit de kabinetsformatie was deze week dat in het beoogde PvdA/VVD-kabinet de ministerspost voor Immigratie, Integratie en Asiel zal worden vervangen door een minister voor Buitenlandse Handel, de wens van de VVD, óf een minister voor Ontwikkelingssamenwerking, die de PvdA terug zou willen.

Laten de onderhandelaars vooral niet hun tijd verspillen met gesteggel over de vraag of de minister ontwikkelingssamenwerking of buitenlandse handel in zijn portefeuille krijgt. Ze kunnen heel goed samengevoegd worden tot één minister voor Internationale Samenwerking. Dat ligt eigenlijk voor de hand, omdat ontwikkelingssamenwerking gemakkelijk kan leiden tot zakelijke contacten en arme landen zich juist ook via handel met Westerse landen sneller kunnen ontwikkelen. De twee beleidsterreinen versterken elkaar dus eerder dan dat ze een tegenstelling in de onderhandelingen zouden moeten vormen.

De nieuwe minister kan vrij eenvoudig dwarsverbanden leggen. In het buitenland heeft hij altijd iets te bieden. Waar mogelijk kan hij sterke Nederlandse economische sectoren, zoals watermanagement en ict-technologie, onder de aandacht te brengen en aanprijzen. Waar nodig en gewenst kan hij (aanvullend) ontwikkelingsgeld- en expertise inzetten.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Is God een illusie?

23 september 2012 , 11:00 , door Gastauteur

ACHTERGROND - Wat heeft Maarten Keulemans van de Volkskrant gemeen met God? Meer dan je denkt, laat godsdienstfilosoof en theoloog Taede A. Smedes met een gedachte-experiment zien.

Het is een veelgehoorde claim: de CSR (cognitive science of religion) legt de mechanismes bloot die ten grondslag liggen aan het geloven in God, en daarmee is God een illusie geworden. De CSR bestrijdt dus niet direct het bestaan van God, maar ondermijnt de geloofwaardigheid van het bestaan van God door de mechanismen van godsgeloof bloot te leggen. Maar volgt die conclusie wel werkelijk uit de CSR? Is God een illusie als je het mechanisme achter geloof in God snapt? Een kleine filosofische exercitie.

Maarten Keulemans, wetenschapsjournalist bij de Volkskrant, deed op Twitter een interessante gevolgtrekking, die intuïtief nogal aantrekkelijk aandoet en je regelmatig bij (andere) atheïsten tegenkomt.

Klopt deze conclusie?

Twee manieren van input

Neurowetenschappers weten waarom een stok die dwars in het water steekt geknakt is. De stok is recht, maar lijkt geknakt. We zien dus een illusie. We snappen het mechanisme, en weten nu dus dat de geknakte stok een illusie is. Ja, de geknakte stok is een illusie, maar de stok en het water natuurlijk niet. Onze hersenen krijgen bepaalde informatie binnen van buitenaf, die geïnterpreteerd wordt door onze hersenen, en daardoor ontstaat het beeld van een geknakte stok. Met andere woorden, onze hersenen werken met input van buitenaf. Zonder die input gebeurt er niets. Hoe zit het dan met geloof in God? Wat is daarvan de input?

Foto: copyright ok. Gecheckt 02-03-2022

Zeg factchecker, controleer niet alleen feiten, maar ook visies

19 september 2012 , 16:00 , door Gastauteur

OPINIE - Leugentjes zijn voor de politiek wat doping is voor het wielrennen. Goed dat er controleurs zijn. Voor de politiek zijn dat factcheckers. Hopelijk checken die bij de volgende verkiezingen nog meer, namelijk ook de visies, stelt Timor El-Dardiry van denktank Politiek Ensemble.

Stel dat de afgelopen verkiezingscampagne een wielerkoers was. Dan hadden we na afloop kunnen concluderen dat de strijd een genot was voor de neutrale sportliefhebber. In gedachten hoor ik bij een samenvatting van de verkiezingen de voice over van Mart Smeets die vertelt hoe Roemer en Rutte lange tijd met z’n tweeën aan kop gaan. Samsom plaatst vervolgens een indrukwekkende demarrage en vindt in zijn eentje de aansluiting. In het zicht van de eindstreep moet de moegestreden Roemer afhaken, waarna Rutte in een bloedstollende sprint à deux wint van Samsom: senk joe!

Welke partijen in het uitgedunde peloton over de streep rolden en welke politici daarna nog op grote achterstand binnenkwamen, kunt u verder wel invullen. Mij gaat het nu even niet om de rugnummers, maar om de verrassende rol van de dopingcontroleurs van deze verkiezingen: de fact checkers. Ze maakten dit jaar hun debuut tijdens de live-uitzendingen en zijn nu al niet meer weg te denken. Zo pakte Nieuwsuur Politiek groots uit door een heuse war room in te richten, tijdens de uitzendingen bemand door Joost Karhof en een half dozijn redacteuren.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Van de Griekse zon profiteren

17 september 2012 , 11:00 , door Gastauteur

De Griekse staat heeft veertig onbewoonde eilanden te huur voor een periode tot vijftig jaar. De terreinen liggen dichtbij het vasteland en beschikken over een goede infrastructuur. Met de huuropbrengst moet de Griekse schatkist worden gevuld. Welke ondernemers durven het aan deze zonnige eilanden vol te zetten met zonnepanelen, vraagt Henri Bontenbal zich af.

Het idee om buitenlandse bedrijven te laten investeren in Griekse zonne-energieprojecten is niet nieuw. Het Helios-project beoogt een investering van 20 miljard aan zonne-energieprojecten in Griekenland voor de realisatie van 10 GW aan zonne-energie. De elektriciteit kan verkocht worden aan andere landen. Na aanvankelijk enthousiasme van de Duitsers zit het project nu in een moeilijke fase. De Duitsers investeren toch liever in de eigen duurzame energievoorziening. Ook is het Desertec-project een goede concurrent.

Toch is het een inspirerend idee om een aantal Griekse eilanden voor een deel te huren en daarop zonnepanelen te installeren. Het Griekse ‘Hellenic Republic Asset Development Fund’ heeft een shortlist gemaakt met eilanden variërend van 500.000 vierkante meter tot 3 miljoen vierkante meter. Stelt u zich voor± een groep ondernemers en particulieren één eiland van 500.000 vierkante meter zou huren. (Ter vergelijking: het eiland Tiengemeten in de Haringvliet is 10,5 vierkante kilometer, dus 21 keer zo groot.) Op dit eiland laten zij een installatie van 10 MW aan zonnepanelen neerzetten. De installatie zelf circa 15 miljoen euro kosten (ordegrootte). Wat de kosten voor installatie, bouwrijp maken, grondhuur en het aanleggen van infrastructuur (elektriciteitsnet) zijn, moet verder worden onderzocht en zal bepalen of het project rendabel is.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Medicijnfraude

16 september 2012 , 15:00 , door Gastauteur

Frauderen met doktersrecepten, dat gebeurt steeds meer in Nederland. Criminologe Therese Klok, die ook als doktersassistente werkt, doet een suggestie om fraude te voorkomen.

Het KNMP, de Koninklijke Nederlandse Maatschappij ter bevordering van de Pharmacie, laat weten dat er een stijging is in het aantal fraudegevallen met recepten. Het gaat dan om twee vormen van fraude, zo licht woordvoerder Rob Sebes toe in een interview met BNR. De eerste groep gaat om personen die inmiddels ervaren zijn in het vervalsen van papieren receptjes, de tweede gaat om de zogeheten shoppers: “(…) dat zijn mensen die ’s avonds naar huisartsen gaan die waarnemen. Daar ontfutselen ze een echt recept met een zielig verhaal dat ze ziek zijn. En daarmee gaan ze vervolgens naar de apotheek.” Vooral weekend- en avond apotheken zijn het doelwit van deze fraudeurs, omdat die waarnemen voor alle artsen en dus de patiënten niet persoonlijk kennen.

Vroeger ging het om een handjevol meldingen, nu om 300 – 400 gevallen per jaar. Het KNMP denkt dat dit slechts het topje van de ijsberg is. Dat denk ik ook. De zorg, en dan met name huisartsen en apotheken zijn het niet gewend om te denken in termen van ‘fraude’, ‘valse recepten’ en ‘belazerij’; ze willen graag helpen en hebben daar ook een eed voor afgelegd. Bovendien levert het extra administratie op, waar ze niet echt op zitten te wachten. Tekenend is de manier waarop hier in 1996 mee om werd gegaan, toen het vervalsen van receptjes helemaal een fluitje van een cent was. Laat ik het zo zeggen: toen ik vroeger mijn kindertekeningen op receptenblokken maakte, wist ik nog niet welk goud ik in handen had.Te dik papier

Volkspartij zonder Vrijheid en Democratie

15 september 2012 , 15:30 , door Gastauteur

VVD haalt de tondeuse door haar ideologische veren. Ze is niet meer de partij voor vrijheid, maar de partij van een sterke staat en een onderdanig individu. Want VVD heeft iets nieuws bedacht: het parlement moet internationale verdragen zelf interpreteren. Gastredacteur Mihai Martoiu Tico legt uit.

De VVD geeft als voorbeeld een nieuwe migrant. De VVD wilde dat de migranten niet meteen recht hebben op een uitkering (tegenwoordig kan je zelfs nationale collectieve zelfmoord verkopen als het slecht is voor migranten). Maar De Raad van State zei dat deze maatregel in strijd is met Europese verdragen, dus het ging niet door. Joost Taverne, VVD-kamerlid, voerde verkiezingscampagne met: “We willen de grondwet veranderen dat we ons in Nederland niet de wet laten voorschrijven door het buitenland en internationale verdragen.”

Op dit moment heeft internationaal recht directe werking in Nederland. Stel je voor dat je Geert Wilders heet en je terecht staat voor haatzaaien. Je advocaat kan tegen de rechter zeggen: “Er bestaat een mensenrechtenverdrag dat vrijheid van meningsuiting garandeert. Meneertje de rechter, als u Wilders schuldig vindt, dan schendt u dit verdrag.” En zo loop je vrij rond. De VVD vindt dit niet goed werken.

Wat wil de VVD?

Met dank aan Max Pam

13 september 2012 , 18:00 , door Gastauteur

Linkse politici zijn eerlijke idealisten. Rechtse politici zijn realistische jokkebrokken. Mihai Martoiu Ticu test een bewering van Max Pam.

In zijn column van woensdag in de Volkskrant verzekert Max Pam ons dat hij de verkiezingen met 99,9% zekerheid kan voorspellen. Waarom? Omdat hij het geheim van links en rechts kent:

“Ten eerste hebben linkse mensen als wereldverbeteraars de neiging om te optimistisch te zijn over hun eigen kansen. Links is altijd optimistisch, rechts pessimistisch, of zo men wil realistisch. Ten tweede hebben linkse mensen ook meer de neiging om te theoretiseren…”

Er zit wat in. Max Pam geeft geen echte voorbeelden, dus heb ik die er zelf bij gezocht.

Neem bijvoorbeeld Paul Feldman. Feldman was directeur van The Public Research Institute of the Center For Naval Analyses, maar hij nam ontslag om bagels te verkopen. Hij ging ’s ochtends bij bedrijven rond en legde er een mandje met bagels en een doos voor geld neer. ’s Avonds haalde hij zijn mandje en het doosje op.

Maar Feldman was ook wetenschapper; hij hield alles keurig bij, en ontdekte dat mensen niet altijd eerlijk zijn. Vlak voor de kerstdagen, Thanksgiving en Valentijnsdag nam de diefstal met 15% toe. Op Fourth of July, Labor Day, en Columbus Day werd er normaal betaald. Na 11 September daalde de diefstal met 15%. Met mooi weer nam diefstal af en met slecht weer toe. Bij grote bedrijven was de diefstal bovendien hoger; ik vermoed dat meer concurrentie tot meer vals spelen leidt. Het mooiste is dat Feldman ook een verschil ontdekte tussen arbeiders (zeg maar de PvdA-stemmers) en de bazen (zeg maar de VVD-stemmers). Bij sommige bedrijven werkten de verschillende sociale klassen op verschillende verdiepingen. Hoe hoger de klasse hoe hoger de diefstal.

De Polder | De blauwe oceaan van Nederland

8 september 2012 , 14:00 , door Gastauteur

Sargasso duikt deze zomer de polder in. Per aflevering van de zomerserie vertelt een lezer over zijn of haar favoriete polder. Marcel Kolder is organisatieadviseur en heeft een eigen communicatiebureau. Hij woont in Almere en breekt een lans voor de jongste provincie van Nederland.

Flevoland is de jongste polder van Nederland en is letterlijk gemaakt en ontworpen om te produceren. Sinds de eerste akkerbouwers en tuinders zich in deze polder vestigden, ruim een halve eeuw geleden, hebben deze sectoren zich ruim ontwikkeld. Het nieuwe land onderscheidt zich duidelijk van het oude land. De overmaat aan ruimte, de bodemkwaliteit en de waterhuishouding is subliem ontworpen. Flevoland wordt in het buitenland de ‘green valley’ van Europa genoemd.

Als polderverzamelaar toon ik graag een van mijn dierbaarste polderbezittingen: het boek ‘De economische beteekenis van de drooglegging der Zuiderzee’ uit 1901. Daarin staat: ‘De Twaalfde Provincie geeft het land kracht, het Volk brood, dat is de Vrucht van de Onderneming. De onderneming moet een zaak des Volks zijn, ze moet een ‘national cry’ worden, gerealiseerd door eene Krachtige Regering, gesteund door den wil eener wakkere, van eigen kracht bewuste Natie. Niet om te moraliseren maar om de urgentie van het droogleggen te beantwoorden.’