Gastauteur

2.335 Artikelen
3 Waanlinks
25 Reacties
Achtergrond: Jay Huang (cc)
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

First Lady aanzienlijk populairder dan George W.

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Dit keer is dat Simon van Canards.nl, waar het stuk eerder verscheen.

Portret van Laura Bush (Foto: Flickr/cliff1066)

Inauguration Day is nog drie nachtjes slapen. Dinsdag 20 januari 2009 zal de dag zijn dat we George W. Bush kunnen uitzwaaien. Dat lucht zelfs veel Amerikanen op; Bush wordt door 40% van de bevolking gewaardeerd (bijna 34% is het eens met het beleid van Bush). Laura Bush vertrekt met een dubbel zo hoge waardering van de Amerikanen, 76% van de Amerikanen mag de-vrouw-van wel. Daarmee doet ze het aanzienlijk beter dan Hillary Clinton (67%), maar moet ze haar schoonmoeder Barbara Bush (85%) voor zich dulden.

Peilbureau Gallup peilt sinds 1993 de waarderingen van de Amerikanen voor hun presidentsvrouwen. De peiling wordt uitgevoerd in opdracht van USA Today. De populariteit van Laura Bush hoort bij de manier waarop ze haar rol als First Lady vervult. Ze zwaait vooral en zal daarom niet veel kritiek te verduren krijgen. Hillary Clinton stak wel haar nek uit. Ze maakte zich hard voor de hervormingen van de gezondheidszorg in de VS. Daarmee heeft ze zich niet favorable gemaakt, het maakte haar niet populairder, vooral omdat de hervormingen niet echt een succes werden (tussentijdse verkiezingen gaven de Republikeinen voor het eerst in 40 jaar een meerderheid in de Senaat en het Huis van Afgevaardigden).

De rol van de First Lady is louter ceremonieel. Ze krijgt geen geld, geen macht. De First Lady is gastvrouw van het Witte Huis. Het hoeft niet perse de echtgenoot van de president te zijn. Als de president weduwenaar is, vrijgezel of als zijn vrouw de rol van gastvrouw niet kan vervullen, kan een vriendin (nee, niet Miss Lewinsky) of familielid van de president de plek overnemen.

Foto: Enric Borràs (cc)

Obama’s uitdaging: Het Midden-Oosten

Vandaag plaatsen we een eerste gastbijdrage van Hoite Vellema, oud-student Internationale Betrekkingen aan de UvA.

Obama 2008.jpgVolgende week dinsdag treedt Barack Obama aan als commander-in-chief van de Verenigde Staten. Direct na zijn aantreden staat hij voor een aantal dringende beslissingen over met elkaar samenhangende kwesties in het Midden-Oosten. Obama krijgt te maken met Irak, waar zich een overbelast Amerikaans leger bevindt, met Iran dat waarschijnlijk zeer binnenkort nucleaire capaciteit kan verkrijgen, met zwakke regeringen in Libanon en de Palestijnse gebieden (die bedreigd worden door militante islamitische groeperingen), met een geëscaleerd Israël-Palestina conflict en met het eigen verlies van geloofwaardigheid in de regio, door jaren van falen en wanbeleid.

Al deze kwesties vergen Obama’s onmiddellijke aandacht. En hoewel ze apart aangepakt moeten worden, beïnvloeden ze elkaar direct en indirect.

Allereerst moet Obama een echte dialoog met Iran aangaan, waarbij het voorwaarde is dat Iran zijn verrijkingsprogramma tijdelijk stopzet. Als Iran hiertoe bereid is dan kunnen de VN-sancties worden opgeheven en anders verscherpt. Een genormaliseerde relatie met het Westen en nieuwe economische stimuli zijn de andere bargaining chips tijdens de onderhandelingen. Ook de militaire optie mag niet van tafel, maar mag alleen gebruikt worden als laatste redmiddel. De kosten zijn te hoog en de risico’s te groot. Koste wat kost moet wel voorkomen worden dat Iran in de huidige machtsbalans de beschikking over kernwapens krijgt.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Gaat ‘dirty Harry’ het einde van de maand halen?

Vandaag plaatsen we een eerste gastbijdrage van Ari Bragg

Van Bommel begint de brekebeen van de SP te worden. Hij en de SP tekenen voor de eerste grote politieke mediahype van dit jaar. Zijn bijdrage aan een demonstratie tegen Israël (“intifada, intifada, Palestina vrij”) is in twee filmpjes te zien op Youtube. Meer dan 140.000 mensen hebben de moeite genomen om die te bekijken en de filmpjes zijn eindeloos herhaald in diverse tv-programma’s.
harry-van-bommelEen rel dus die maar niet weggaat en die woensdag extra voeding kreeg in Pauw & Witteman. Advocaat Bram Moszkowicz kondigde aan een aanklacht tegen Van Bommel in te gaan dienen, omdat er in de betreffende demo ook “Joden aan het gas” werd geroepen. Gisteren zat Harry zelf bij P en W en bleef daar ontkennen, dat hij die gescandeerde woorden had gehoord. Al eerder was ‘dirty Harry’ in opspraak over het lastig vallen van een ambassademedewerkster in Jordanië.
Van Bommel is hierdoor een probleem voor de SP geworden. Zijn optreden doet afbreuk aan het zuivere imago van de partij. De SP is voor veel mensen namelijk de partij van ‘geen woorden, maar daden’; duidelijk, anti-Haags en linkser dan de PvdA. Dat imago staat onder druk sinds de verkiezingen van november 2006. Het wordt de partij kwalijk genomen dat ze geen poging wilde doen om in de regering te komen en er waren relletjes op lokaal, provinciaal en landelijk niveau…

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Mobiliseren per mobiel

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Dit keer is dat Verbal Jam, die het onderstaande stuk aanbood via de mail.

Logo Lidl

Moslims in Nederland kregen afgelopen zaterdag massaal een sms’je met een oproep tot boycot van de Aldi en de Lidl, lees ik in de krant. Vanwege Israëls optreden in Gaza. Iedereen, behalve blijkbaar ‘de moslim in de straat’, krabt zich op de kop wat deze supermarkten in hemelsnaam met Gaza of Israël te maken hebben.

Belangrijker is echter de vraag: van wie kwam die oproep? Wie beschikt er zomaar over de mobiele telefoonnummers van bijna alle moslims in Nederland? Als ik moslim was zou ik me daar ernstig ongerust over gaan maken. Want dit is natuurlijk héél verdacht! Ongetwijfeld zal de oproep leiden tot Kamervragen van de PVV. Want blijkbaar is het mogelijk om met één enkel sms’je de hele moslim-achterban te mobiliseren, met één enkel sms’je kunnen ze ‘de boel hier overnemen’!

“Dit hebben wij niet verdiend!”
Hoog tijd ook voor de andere maatschappelijke en religieuze stromingen om eveneens de mobiele nummers van hun eigen aanhang te gaan registreren. Van joods tot katholiek, van protestants tot humanistisch, van neonazi tot anarchist. De rijen moeten zich gaan sluiten, iedereen moet zijn mobiele nummer inleveren bij zijn geestelijk leidsman. Dan kun je tenminste direct in het tegenoffensief wanneer de mobiele jihad uitbreekt!

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

GeenStijl? Wel Stijl!

Hierbij als gastbijdrage een open brief vanuit de omroep LLiNK, geschreven door Bram Vollaers, hoofd Radio bij LLiNK. Deze brief is tegelijkertijd ook geplaatst bij Geencommentaar.

Nieuwsjaarsreceptie. Voorzitter Henk Hagoort van de Nederlandse Publieke Omroep (NPO) zegt dat het druk wordt in het publieke bestel. Er zijn nu 23 omroepen en er staan negen nieuwe omroepen te trappelen om het bestel in te mogen. Hij stelt voor dat er alleen nieuwe leden in het publieke bestel worden toegelaten als anderen eruit gaan.

Ondertussen loopt een aspirant omroep zich nadrukkelijk warm langs de zijlijn, Publieke omroep Weldenkend Nederland (PowNed), van GeenStijl: “GeenStijl start een publieke omroep. Waarom? Gewoon, omdat het kan! En omdat wij ook wel eens een greep willen doen in de 500 miljoen die jaarlijks over de slagboom van het Mediapark wordt gekieperd.

Al snel wordt duidelijk waar GeenStijl op uit is: PowNed erin, LLiNK eruit.
In het televisieprogramma ‘Het tv-moment van het jaar’ zegt Dominique Weesie van GeenStijl onomwonden dat LLiNK moeten verdwijnen. Dat is in ieder geval duidelijk.

LLiNK is inderdaad in alles de tegenhanger van GeenStijl. Wel Stijl versus Geen Stijl. Met ontregelende serieuze journalistiek op radio en televisie, wil LLiNK de zin van de onzin te onderscheiden, zonder de toegankelijkheid van het programma uit het oog te verliezen. Journalistiek staat niet gelijk aan amusement. En juist nu, nu iedereen de problemen van de aarde boven aan de agenda heeft staan, is het nodig om de vinger aan de pols te houden. Dit met respect voor het onderwerp en de kijker en luisteraar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

GeenStijl? Wel Stijl!

Hierbij als gastbijdrage een open brief vanuit de omroep LLiNK, geschreven door Bram Vollaers, hoofd radio van LLiNK. De brief is tegelijkertijd ook geplaatst op Sargasso.

Logo LLiNK

Nieuwsjaarsreceptie. Voorzitter Henk Hagoort van de Nederlandse Publieke Omroep (NPO) zegt dat het druk wordt in het publieke bestel. Er zijn nu 23 omroepen en er staan negen nieuwe omroepen te trappelen om het bestel in te mogen. Hij stelt voor dat er alleen nieuwe leden in het publieke bestel worden toegelaten als anderen eruit gaan.

Ondertussen loopt een aspirant omroep zich nadrukkelijk warm langs de zijlijn, Publieke omroep Weldenkend Nederland (PowNed), van GeenStijl: ?GeenStijl start een publieke omroep. Waarom? Gewoon, omdat het kan! En omdat wij ook wel eens een greep willen doen in de 500 miljoen die jaarlijks over de slagboom van het Mediapark wordt gekieperd.?

Al snel wordt duidelijk waar GeenStijl op uit is: PowNed erin, LLiNK eruit.

In het televisieprogramma ?Het tv-moment van het jaar? zegt Dominique Weesie van GeenStijl onomwonden dat LLiNK moeten verdwijnen. Dat is in ieder geval duidelijk.

LLiNK is inderdaad in alles de tegenhanger van GeenStijl. Wel Stijl versus Geen Stijl. Met ontregelende serieuze journalistiek op radio en televisie, wil LLiNK de zin van de onzin te onderscheiden, zonder de toegankelijkheid van het programma uit het oog te verliezen. Journalistiek staat niet gelijk aan amusement. En juist nu, nu iedereen de problemen van de aarde boven aan de agenda heeft staan, is het nodig om de vinger aan de pols te houden. Dit met respect voor het onderwerp en de kijker en luisteraar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Eurocritici de mond gesnoerd

Op Sargasso is regelmatig plaats voor gastbijdragen, zeker vanuit de hoek van landelijke en Europese politici. Vandaag dan ook een bijdrage van de voorzitter van de VVD in het Europarlement, Jules Maaten.

Deze week viert Europa het tienjarige bestaan van de Euro. De afgelopen maanden hebben we kunnen zien hoe belangrijk onze munt is geworden.

Vanaf het moment dat de Euro werd ingevoerd, kreeg de nieuwe munt te maken met veel kritiek. Nederlanders verlangden al snel terug naar de vertrouwde Gulden, en critici wezen steeds maar weer op de nadelen die de invoering van de Euro zouden hebben. De afgelopen jaren werden de Eurocritici steeds milder in hun betoog. De Euro bleek een stabiele munt te zijn, die al snel de op één na meest gebruikte valuta van de wereld werd. Heimwee naar de Gulden en Peseta werd steeds minder.

Dit komt doordat de Euro in de laatste tien jaar een succesverhaal is gebleken. Critici die beweerden dat de Eurozone al snel uit elkaar zou vallen hebben ongelijk gekregen: deze wordt zelfs uitgebreid. De Europese Centrale Bank is er bovendien in geslaagd de inflatie laag te houden. Dit heeft bijgedragen aan de economische stabiliteit van de Eurozone. Het succesverhaal ten spijt, kreeg de Euro zijn echte test pas aan het einde van zijn eerste decennium.

Toen de financiële crisis in 2008 met geweld losbarstte, grepen Eurocritici de algemene onzekerheid opnieuw aan om de munt aan te vallen. De Euro zou niet bestand zijn tegen het geweld van omvallende banken en de onbetrouwbaarheid van de financiële markt. Weer kregen de zwartkijkers het deksel op de neus. De Euro heeft niet alleen de zware storm vooralsnog onbeschadigd doorstaan, hij heeft zelfs nieuwe steun gevonden uit onverwachte hoek.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Change?

Martijn Dekker doet als promovendus onderzoek naar datgene wat mensen in conflictgebieden doen om hun eigen veiligheid te verbeteren. Hij reiste hiertoe af naar de Gazastrook, maar door de recente ontwikkelingen is hij gestrand in Jeruzalem waar hij wacht tot hij Gaza in mag. Vandaag deel twee van zijn belevingen, eerder al te lezen op zijn VU-blog.

Een vernietigde flat tijdens de vorige oorlog in Gaza (Foto: Flickr/excauboi)

Vandaag is het zeventien dagen geleden dat Operatie “Cast Lead” – het Israëlische offensief tegen Hamas in de Gazastrook – is begonnen. Uit het Israëlische kamp klinken voorzichtige stemmen dat de belangrijkste militaire doelen inmiddels zijn bereikt. Aan de andere kant hebben Hamasleiders te kennen gegeven open te staan voor een staakt het vuren. De belangrijkste vraag is nu, zeker voor alle mensen in Gaza, hoelang gaat het geweld nog voortduren?

Toen ik vanmorgen in de krant las dat de afgelopen nacht volgens de Gazanen de ergste sinds het begin van het offensief was, dacht ik, dit klinkt als een laatste slag. Een genadeklap, voor het einde ingeluid wordt. Of die gedachte klopt moet nog blijken, maar het lijkt er op dat er de komende dagen belangrijke ontwikkelingen gaan komen.

Mijn vermoeden wordt onderschreven door Ali, mijn contactpersoon in Gaza. Ook volgens hem was het vannacht verreweg de ergste nacht. De tanklinie is inmiddels opgerukt tot ongeveer 150 meter van zijn huis en gedurende de hele nacht heeft de familie angstig bij elkaar gezeten, terwijl Apache helikopters, F-16’s, tanks, drones (onbemande, op afstand bestuurde vliegtuigjes) en oorlogsschepen de bommen en artilleriegranaten op Gaza neer laten regenen. Letterlijk “Raining Death”, zoals de Egyptische krant Al-Ahram vanmorgen groot kopte. Maar er hangt ook verandering in de lucht. “Ik probeer positief te blijven,” vertelt Ali, “dus ik ga ervan uit dat dit het ergste is geweest en dat het vanaf nu alleen maar minder gaat worden.” Ik hoop dat hij gelijk krijgt.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Arabische partijen geweerd van verkiezingen Israël

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Dit keer is dat Simon van Canards.nl, waar het stuk eerder verscheen.

Het gebouw van de Knesset (Foto: Flickr/Johnk85)

De democratie Israël weert twee Arabische partijen van de parlementsverkiezingen in februari. Het gaat om Balad en de Verenigde Arabische Lijst. Volgens Haaretz wordt de vertegenwoordigers van de partijen verweten dat ze landen bezocht hebben die bekend staan als vijanden van Israël (Syrië en Libanon). Bovendien zouden de vertegenwoordigers terroristen steunen en Israëls recht op een eigen staat ontkennen.

Ultranationalisten stelden voor om de twee partijen te weren. Een overgrote meerderheid van de kiescommissie stemde in met dat voorstel. Het besluit heeft geen gevolgen voor Arabische leden van niet-Arabische lijsten die meedoen aan de verkiezingen. De Verenigde Arabische Lijst dient een petitie in bij het Israëlische Hooggerechtshof. Balad beraadt zich nog op vervolgstappen.

Het is niet de eerste keer dat de partijen ter discussie staan in Israël. In de aanloop naar de verkiezingen in 2003 worden beide partijen ook uit de race gehaald. Het Hooggerechtshof keurt de boycot echter af. Volgens de rechter kan de Israëlische democratie wel tegen een stootje (vrij vertaald).

Recent veroordelen de Arabische parlementariërs nog het geweld in Gaza in de Knesset, het Israëlische parlement. Ze zijn tegen burgerslachtoffers. Eén van de parlementariërs, de heer Tibi, kon het niet nalaten te vermelden dat hij zich extra verbonden voelt bij de dood van een Arabier “omdat we landgenoten zijn.” Daarop antwoord een ultranationalist, één van de indieners van het voorstel tot boycot van de twee partijen, dat de Arabieren een vijfde colonne in Israël vormen die de natie ondermijnt. Daarop antwoord de heer Tibi weer dat de ultranationalisten fascisten zijn. Een ander Arabisch parlementslid is verwijderd uit de vergadering omdat hij zijn tegenstander niet aan het woord liet.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

PvdA Integratie Nota

De onderstaande gastbijdrage is van schrijver / columnist Mohammed Benzakour. Dit artikel verscheen eerder in Trouw. In overleg met Benzakour hebben we omwille van de discussie besloten het artikel ook op Sargasso te plaatsen.

De PvdA wil voortaan culturele misstanden benoemen en keihard aanpakken, zo staat het in ‘Verdeeld verleden, gedeelde toekomst’, zijn nieuwste integratienota. Het moet maar eens afgelopen zijn met die vermaledijde tolerantie, veel te lang is er ‘weggekeken’.

Mooi voornemen. Want na alle duizenden bommen die internationaal gedoogd op Gaza neerdreunen en kinderen en moeders bij bosjes uiteenscheuren (zie bijv. Liveleak.com), denk je ‘Hoera! Eindelijk gaat de PvdA na 60 jaar wegkijken Israël sanctioneren!’

Foutje. Stoppen met wegkijken geldt slechts binnen de landsgrenzen. Hiermee is de PvdA niet alleen internationaal neoconservatief, ook binnenlands heeft men de fortuynistische rechterflank ontdekt. Zo verklaarde voorzitster Lilianne Ploumen in de Volkskrant (23 december): ‘De fout die we nooit meer mogen maken, is het inslikken van kritiek op culturen of religies omwille van de tolerantie.’
In welke kringen heb ik zulks eerder gehoord?

De nota zelf begint met een opsomming van misstanden. ‘Migranten en hun kinderen vallen vaker uit op school dan oorspronkelijke Nederlanders, ze zijn vaker werkloos, afhankelijk van een uitkering en slachtoffer van geweld achter de voordeur. Sommige groepen zijn vaker betrokken bij criminaliteit en overlast.’

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lotsverbondenheid, sleutel Midden-Oosten conflict

Sargasso staat open voor uiteenlopende meningen. Onlangs werd ons partijdigheid verweten in het conflict Israël-Palestijnen. Een pijlsnelle peiling wees echter uit dat een meerderheid van 48% Sargasso als een neutraal medium ervaart, evenals dat u uzelf als neutraal ervaart: 46%. Dat is goed nieuws voor de Nuance & Reden, maar neemt niet weg dat onze postbus open blijft staan voor sterk gekleurde meningen. Wie schrijft dat stevige pro-Israël stuk nu eens? Om onze neutraliteit te vieren plaatsen wij een zojuist binnengekomen metaneutrale gastbijdrage van Wouter Heide. Wie doorklikt en doorscrollt vindt ook de resultaten van de Sargasso peiling omtrent standpunten en berichtgeving over het conflict Israël-Palestijnen.

Lotsverbondenheid, sleutel Midden-Oosten conflict

Het is duidelijk dat in het conflict rond de Gazastrook geen van de partijen de absolute waarheid bezit, wat het conflict in feite onoplosbaar maakt. Deze onverteerbare realiteit moet echter doorbroken kunnen worden door het conflict boven de regio uit te tillen. Dus de oorlog niet te zien als een regionaal maar als een mondiaal probleem, dat vraagt om een mondiale oplossing gestoeld op een dito waarheid. Daarvoor leent zich het begrip lotsverbondenheid, omdat dit niet alleen geldt voor Palestijnen en Israëliers, maar voor ons allemaal wereldwijd. Als mensheid zijn wij lotgenoten in de strijd om het bestaan, wat inhoudt dat deze slechts effectief kan worden gevoerd in gezamenlijkheid. De maatschappelijke vertaling daarvan vraagt om een eendrachtig mondiaal beleid, voor de verwerkelijking waarvan de Verenigde Naties omgebouwd moet worden van een organisatie van regeringen die primair staan voor het eigen of nationaal belang, tot een mondiaal beleidsorgaan met bovennationale bevoegdheden. Een gezaghebbend wereldforum dat het algemeen belang, de wereldvrede, duurzaam weet waar te maken op basis van de alom onderschreven mensenrechten en onze fenomenale know how op elk terrein.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Neem je helm mee

Martijn Dekker doet als promovendus onderzoek naar datgene wat mensen in conflictgebieden doen om hun eigen veiligheid te verbeteren. Hij reist hiertoe af naar de Gazastrook om aan den lijve te ondervinden hoe mensen omgaan met het begrip ‘veiligheid’. Door de recente ontwikkelingen is hij gestrand in Jeruzalem waar hij wacht tot hij Gaza in mag. Martijn houdt voor Vublogs.nl en GeenCommentaar.nl een weblog bij. Wat vooraf ging in Jeruzalem is daar ook na te lezen.

Vandaag is het vrijdag, normaal gesproken een rustige dag in het oosten van Jeruzalem omdat de moslims vrij zijn. Ik kan dus ook niet bij Walid werken, want zijn kantoor is gesloten. Bovendien is er weinig kans dat ik andere mensen kan bereiken. Overigens vind ik het ook niet netjes om mensen op hun vrije dag te bellen, dus het lijkt me een goed idee om zelf ook een beetje rustig aan doen – wat rapporten doorlezen en een beetje door de stad wandelen. Nou ja, één telefoontje mag wel.

Nadat ik kort gebeld heb met Hussein Al-Sheikh, oud-leider van een militante Fatah groep en een van de hoofdfiguren achter de Al-Aqsa intifada, maar nu de man van de Palestijnse Autoriteit die samen met het Israëlische leger de humanitaire hulp voor de West Bank en Gaza coördineert, maak ik me op voor een wandeling. Als ik even later op weg ben naar de Oude Stad, waar ik even een broodje wil gaan eten, kom ik langs verscheidene tijdelijke politieposten. Overal staan zwaarbewapende militairen en agenten. Tijdens de vijf minuten die ik langs de Oude Stad loop tel ik er zeker al honderd. Alle wegen rondom de Oude Stad zijn afgezet en niet toegankelijk voor auto’s en bussen. Er heerst een gespannen sfeer. Als ik verder loop hoor ik een demonstratie. Nieuwsgierig loop ik er heen.

Vorige Volgende