Bouwen aan Nederland
Het is nu vijf jaar geleden dat de bouwfraude werd ontdekt. Gisteravond keek Zembla terug, en kwam tot de verbijsterende conclusie dat de bouwbedrijven er alleen maar beter van geworden zijn. Los van het feit dat alle directeuren van de betreffende bouwbedrijven er allemaal nog zitten (en flink in salaris gestegen zijn sinds die tijd), was er vooral de conclusie dat de gezamenlijke bouwbedrijven na aftrek van alle boetes, nog steeds tussen de 10 en 15 miljard euro verdiend hebben aan de illegale praktijken. Dat is minimaal 625 euro per Nederlander.
Het Openbaar Ministerie wenste niet te reageren op de cijfers van Zembla. De NMA kon niet uitleggen waarom de boetes veel lager waren dan de winst die was behaald, en zei bij monde van directeur Kalbfleish dat de boetes “hard waren aangekomen bij de bouwbedrijven.”
Vanochtend is te lezen dat de bouwbedrijven aan het jammeren zijn over een nieuwe wet, waarbij er belasting moet worden betaald over verwachte winst. De drie grootste bouwbedrijven BAM, Volker Wessels en Heijmans zouden in 2007 zo’n 200 miljoen moeten afdragen. En dat hebben ze niet, zeggen ze.
Elke Nederlander heeft middels belasting minimaal 625 euro meebetaald aan winst van de bouwbedrijven. De klaagzang van de bouwbedrijven over de nieuwe wet “Werken aan winst” is dan ook op zijn minst ongepast. Wat meer op zijn plaats zou zijn, is de start van een civiele procedure om de Nederlandse burger alsnog te compenseren. Dat zou financieel meteen het zoet opleveren wat deze regering al zo lang heeft beloofd.
Helpt u even mee?
Na de verkiezingsnederlaag in zowel de Senaat als het Huis van Afgevaardigden heeft Bush eindelijk aangegeven dat hij het ook niet meer weet met Irak. Bush vroeg vandaag openlijk om suggesties wat te doen met het rommeltje dat Irak heet.
En aangezien ook dit Nederlandse kabinet lekker meegeholpen heeft om deze ramp te creëren, mag u nu ook meedenken om de boel op te lossen. Wat kan Bush nu het beste doen om Irak weer enigszins op de rails te krijgen?
Duyvendak: burgemeester in verkiezingstijd?
Wat is dat toch, in verkiezingstijd? Dat elke politieke partij alleen nog maar bezig om iedereen het hof te maken die stemrecht heeft, ongeacht het eigen verkiezingsprogramma.
Nu Groenlinks weer. Op een bijeenkomst van de verenigingen van autohandelaren en auto-importeurs, BOVAG en RAI, verkondigde Groenlinks Tweede Kamerlid Wijnand Duyvendak dat de autofabrikanten heus hun best doen om het milieu te sparen, maar dat VVD en CDA dwars liggen. “Er is een veel groter milieubewustzijn bij de autobranche dan in andere branches”, zo vertelde hij.
Duyvendak is in de war, en niet zo’n beetje ook.
De politiek heeft enkele jaren geleden op Europees niveau afgesproken dat de autofabrikanten op eigen houtje mochten proberen de uitstoot van nieuwe auto’s te beperken tot 140 gram per kilometer. Een onderzoek wees enkele weken geleden uit dat dit streefgetal niet wordt gehaald. De Eurocommissaris van milieu wil nu snel een reductie wettelijk vastleggen, omdat de autofabrikanten zich niet aan hun eigen richtlijn houden.
Alle projecten om auto’s te produceren die zuiniger dan 1 op 30 rijden zijn de afgelopen jaren gestaakt, terwijl er al langer bekend is dat een auto best veel zuiniger kan. Ook op het gebied van energiezuinig produceren is er niet veel vooruitgang geboekt. Ford heeft nog steeds 20.000 kilo grondstoffen nodig om een auto te maken die 2000 kilo weegt.
Heeft Google een kat in de zak gekocht?
Veel mensen vroegen zich de afgelopen weken af of Google er wel slim aan had gedaan om Youtube te kopen. Zo’n site vol auteursrechtelijk beschermde filmpjes, waar vroeg of laat een nest advocaten over komt klagen, lijkt een beetje duur voor 1,65 miljard dollar.
Via de weblog van Mark Cuban, (Silicon Valley entrepeneur en eigenaar van de Dallas Mavericks) lijken er nu interessante details van de deal naar buiten gekomen. (Het verhaal is niet bevestigd, maar de ervaren internetondernemer Cuban steekt er zijn hand voor in het vuur.) De twee blije oprichters van Youtube krijgen in deze deal geen 1.65 miljard, maar 1,15 miljard. De overige 500 miljoen wordt gereserveerd voor alle claims die er nog aankomen met betrekking tot schendingen van auteursrecht door Youtube.
Maar dat is nog maar het begin.
Google heeft in de aanloop naar de aankoop geregeld dat de grote eigenaren van auteursrecht Youtube het komende half jaar met rust laten, terwijl de precieze plannen voor de toekomst worden uitgewerkt.
Die plannen behelzen natuurlijk niet het offline halen van al die leuke Daily Showclipjes en Miami Vice scènes. Dan zijn alle users binnen no-time verdwenen naar de concurrent. In plaats daarvan ontwikkelt Google pijlsnel een systeem waarbij de auteursrechtelijke eigenaren van het videomateriaal te traceren zijn, en een deel van de winst uitbetaald kunnen krijgen.
Sterrenslag met Martijn van Dam
U bent de discussie waarschijnlijk wel tegengekomen, de afgelopen dagen. PvdA-Kamerleden Martijn van Dam en Jeroen Dijsselbloem willen een gedragscode voor televisiemakers, naar aanleiding van het Talpa-programma De Gouden Kooi. De twee vinden dat de deelnemers “verleid worden fysieke, emotionele en ethische grenzen over te gaan die ze in het normale leven nooit zouden passeren.”
Over Dijsselbloem kan ik niet spreken, maar ik snap de betrokkenheid van Martijn van Dam op dit gebied. Hij zal zelf nog regelmatig ’s nachts wakker worden van zijn deelname aan BNN presenteert AVRO’s Sterrenslag in 2004 (Kijk dan! volledige uitzending, WMP). Met de ethische grenzen valt het in dit programma weliswaar mee, maar de herinneringen aan het hoppen op een grote plastic opblaasrol, met een mountainbike door de modder rennen en dan ook nog verliezen, kan van Dam nog niet vergeten zijn. Het was gelukkig geen verkiezingstijd.
Het is natuurlijk nobel dat Martijn van Dam iets wil doen aan trillende billen om zeven uur ’s avonds, en moeders die hun kinderen uit handen geven om in een villa te kunnen wonen. Maar zou er misschien ook nog een persoonlijk belang meespelen? Zou van Dam met deze gedragscode niet meteen iets willen doen voor al die Kamerleden en ministers die in ruil voor wat publiciteit bijna alles moeten doen wat de camera van ze vraagt?