De voorstanders van legalisering van softdrugs hebben medestanders uit onverwachte hoek; de criminaliteitsbestrijders. Bijvoorbeeld in de persoon van burgemeester Leers van Maastricht, die onlangs tijdens een hoorzitting in het EU-parlement een pleidooi hield voor regulering van produktie en een uiteindelijke Europese legalisatie van softdrugs. Meneer Leers heeft het namelijk zo vreselijk druk met al die softdrugs gerelateerde criminaliteit; 100.000 manuren van de Maastrichtse politie alleen al.
Leers verwijst terecht naar de “drooglegging” in de USA, van 1920 tot 1933;
De jaren van de drooglegging waren overigens wel gouden jaren voor de georganiseerde misdaad. Toen de drooglegging werd teruggedraaid, moest de maffia uitzien naar andere bronnen van inkomsten, aldus Leers.
(maastricht.nl)
Dat is waar. Maar denk niet dat deze andere bronnen van inkomsten allemaal even rozengeur en maneschijn-achtig waren. Te noemen zijn o.a. afpersing, speciale door maffia gecontroleerde vakbonden, illegale gokhallen, prostitutie, mensenhandel, financiering tegen woekerrentes, handel in en smokkel van verboden drugs en wapens, zwarte markten, witwas operaties, en natuurlijk de bij al deze activiteiten behorende geweldsdelicten ter intimidatie en/of afrekening.
Dat thans, 70 jaar na het terugdraaien van de drooglegging 1 op de 138 inwoners van de USA achter de tralies zit, doet van alles vermoeden, behalve dat de criminaliteit in de USA, of het aantal manuren van de Amerikaanse politie, in enige mate zijn afgenomen na het opheffen van de drooglegging. Het kan natuurlijk zijn dat alle thuistelers en maffiosi in Limburg een legale kantoorbaan van 9 tot 5 gaan zoeken als Leers zijn zin krijgt. Maar erg waarschijnlijk lijkt me dat niet. Anders gezegd; ik geloof er geen reet van.