Maatschappelijke transities gaan vrijwel altijd gepaard met gevestigde machten die hun positie verliezen aan een nieuwe elite. Over het algemeen verloopt dit proces stilletjes maar soms wil de verliezende partij nog wel eens om zich heen meppen. Vooral als de winnaars van de toekomst zout in open wonden wrijven. Gisteren kwam het bizarre bericht van de OPEC naar buiten die vindt dat het gebruik van duurzame energie de vraag naar ruwe olie bedreigt?! Al eerder deze zomer kwamen er klagelijke geluiden uit de luchtvaartsector dat de vliegtax het aantal vluchten zou bedreigen.
Op een iets lager en lachwekkender niveau maar appellerent aan dezelfde machtsstrijd speelt zich een rel af tussen Nissan en Saoedi-Arabië. Een Israëlische commercial voor een elektrische auto waarin een woedende olieprins figureert heeft de toorn van het regime in Ryad gewekt. Israël is al langer opzoek naar een grotere zelfvoorziening in haar energieproductie, elektrische auto’s in combinatie met kernenergie / zonne-energie zouden die wens een stuk dichterbij brengen. Een Saoedische regeringsfunctionaris heeft inmiddels al verklaart dat Nissan straf verdient voor deze ‘racistische’ commmercial. Afijn, kijkt uzelf maar: “May eagles gouge your eyes out!”
”Maar nu wordt de basis wel heel wankel. Uiteindelijk zal het De Telegraaf en Elsevier wel lukken om hem weg te krijgen.” (Parool)
Een paar dagen voor het vertrek van Wijnand Duyvendak voorspelde politicoloog André Krouwel dat de basis van Duyvendak te wankel was geworden en dat ze hem ten val zouden brengen. Nu hebben de Telegraaf en Elsevier heus hun steentje bijgedragen, maar ere wie ere toekomt: telt u even mee? GeenStijl en haar aanhang heeft verreweg de meeste (kern)energie gestoken in het wippen van de man die vandaag nog een spermacocktail [.pdf] in zijn nek kreeg. De stijlloze reaguurders kwamen zelfs op bezoek in onze open democratische Sargassale omgeving om hun stem uit te brengen in een Duyvendak-poll. Op een paar verwijderde bedreigingen uit de rechtse hoek na verliep deze ‘ideologische kruisbestuiving’ wonderwel relatief rustig.
“Welkom in het Concertgebouw dames en heren, u gaat zometeen luisteren naar een optreden van het Rosenberg Trio. Virtuoze gitaristen, al moet gezegd worden dat er ook zigeuners zijn die stelen als de raven”.
“Welkom bij de NRCV op Nederland 1, vanavond herhalen we een oude aflevering van Villa Felderhof met Donald Jones en Gerda Havertong: twee zeer charmante mensen, al moet gezegd worden dat lang niet alle negers zo charmant zijn”.
“In deze aflevering van Memories Tour d’Amour ziet u wederom vrouwen van middelbare leeftijd in een romantische setting ontroerend vertellen over hun vakantieliefdes van weleer, terwijl gezegd moet worden dat de gemiddelde vrouw van middelbare leeftijd eigenlijk totaal niet meer romantisch is, laat staan dat u haar überhaupt nog zou willen associëren met gevoelens van verliefdheid of lust”.
“Khalid Boulahrouz speelde vandaag een geweldige wedstrijd waarbij hij het Nederlands elftal behoedde voor verschillende gevaarlijke Duitse counters. Al moet gezegd worden dat er ook Marokkanen zijn die véél minder hun best doen”.
Als het aan de Haters ligt worden in de toekomst dergelijke racial disclaimers bij feelgood momenten regel.
Ik wist wel dat het kritiek zou opleveren. Zeg iets positiefs over Marokkanen en men is er als de kippen bij om het te ontkennen, downplayen danwel te nuanceren. Tientallen ik-zeik-in-mijn-eigen-broek-want-dat-voelt-zo-lekker-warm feelgood programma’s spoelen via de kabel ongehinderd de huiskamer binnen, maar owee als er een feelgood programma over Marokkanen wordt gemaakt! Zoals Mijn Tante in Marokko.
Ecce homo europeanis. Op 2 augustus jl. filmde de Noorse kustwacht hoe een Britse vissersboot 5 ton vis overboord gooide (artikel / filmpje). De beelden tonen weer eens het morele failliet van het Europese quota-systeem en hebben tot woedende reacties in Noorwegen geleid.
Vanwege het EU visquota-systeem zit er voor vissers echter niets anders op dan om vis die niet gevangen had mogen worden weer overboord te kieperen. Gezonde koolvis wordt op deze manier weer dood de zee in gekieperd. In Noorwegen is het dumpen van vis op zee al sinds de jaren ’80 verboden en geldt een zogenaamde aanlandingsplicht, zo krijgt men inzicht in wat er precies gevangen wordt. De Noren zijn dan ook bijzonder gepikeerd dat vis die (overigens legaal) in hun wateren gevangen is vervolgens in Britse wateren weer overboord wordt gegooid omdat het niet past in het Europese quota-systeem.
De Noorse minister van Visserij en Kustzaken Helga Pedersen reageert scherp: “Discard is a terrible practice. In addition to the moral aspects of this sheer waste of food, discards lead to unrecorded catches, which lead to incorrect fisheries statistics, which again disrupt the basis for scientific assessments of stocks and scientific advice on management.” Zo die zit. De Noren bepleiten dat vis die in hun wateren wordt gevangen altijd wordt aangeland ongeacht de voor de boot geldende regels. Wellicht kan de EU nog wat leren van dit eigenwijze Europese land?
Vorige week donderdag is een deel van het plafond van het Europees parlement in Straatsburg naar beneden gekomen (filmpje / artikel), er vielen geen gewonden. Pas vandaag is dit voorval bekend gemaakt maar veel eerder was misschien ook niet nodig geweest voor een gebouw dat maar 4 dagen per maand wordt gebruikt. Euroblogger DJ Nozem merkt fijntjes op dat de one seat campagne nog steeds actief is, one seat pleit voor het opheffen van het gependel tussen Straatsburg en Brussel wat de Europese belastingbetaler jaarlijks 200 miljoen euro kost. Hoog tijd om dit gebouw het laatste zetje te geven?