Abu Pessoptimist

209 Artikelen
2 Waanlinks
Achtergrond: Jay Huang (cc)
Foto: Enric Borràs (cc)

Twee manieren van overleven als Joden

Ik wil beginnen met een verwijzing naar een collega blogger, de Magnes Zionist, alias Jerry Haber (wat op zijn beurt weer een alias is van een Amerikaans/Israelische professor in de filosofie en Joodse medievalistiek). Ik heb Haber vaker geciteerd op dit blog. Dit keer ga ik hem zelfs twee keer aanhalen. Op de dood van Osama bin Laden reageerde hij met een citaat uit het bijbelboek Spreuken:

Verheug je niet over de val van je vijand, juich niet als hij ten onder gaat.Want de HEER ziet het en keurt het af, en laat zijn woede op je vijand varen. Wind je niet op over kwaadaardige mensen, wees niet jaloers op goddelozen.Want wie kwaad doet, heeft geen toekomst,het licht van goddelozen wordt gedoofd. (Spreuken 24:17-20).

Ik sluit me daar graag bij aan (en zie tot mijn verrassing dat Anja Meulenbelt op haar blog ook Haber’s bijbelcitaat aanhaalt).

Een tweede aanhaling van Haber betreft een stukje van hem waarin hij verwijst naar de Joodse filosoof Emil Fackenheim. Die schreef destijds dat na de Holocaust als aanvulling op de 613 ge- en verboden in de Tora eigenlijk een soort 614e gebod kwam, dat inhield dat Joden als Joden moesten overleven om Hitler die hen had willen uitroeien, niet alsnog postuum de overwinning te gunnen.

Foto: Enric Borràs (cc)

Chamas, Chesbollah, Turkse ’terroristen’ en een ‘legale’ blokkade

Onweerstaanbaar werd ik herinnerd aan die keer, jaren geleden alweer, dat ik naast mijn intussen overleden NRC-collega Michael Stein zat bij een persconferentie in Algerije van de intussen ok al niet meer onder ons verkerende George Habash, de leider van het Volksfront voor de Bevrijding van Palestina.  Mijn collega Michael wilde wat vragen en riep om de aandacht te trekken: ´Mister Chabash, mister Chabash!´

Onmiddellijk zag ik tientallen vijandige blikken op Michael gericht, die zich met deze uitspraak kenbaar maakte als een zionist, misschien zelfs wel een Israeli. Ik moest hem een fikse trap onder de tafel geven en hem in het oor fluisteren: ´Michael, het is Habash, Chabash is de Israelische uitspraak,´ zodat hij zich  haastig kon corrigeren.

Het debat van donderdagmorgen in de Tweede Kamer over de komende ´Freedom Flotilla 2´ en de mogelijke deelname van Nederlandse organisaties daarin leverde een soortgelijke ervaring op. Uri Rosenthal had het consequent over Chamas en Chesbollah waar hij Hamas en Hezbollah bedoelde, daarmee te kennen gevend dat we een zionistische minister van buitenlandse zaken hebben, zoniet zelfs een Israelische.

Het was niet het enige dat opviel aan dit debat. Het belangrijkste was toch dat de Nederlandse regering, c.q. Rosenthal, kennelijk vindt dat de blokkade die Israel ten aanzien van Gaza in stand houdt legaal is. En het tweede dat belangrijk was, was dat geen van de Kamerleden dit standpunt aanviel, iets wat me zeer teleurstelde in PvdA, GroenLinks en de SP.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Kwestie koshere slacht legt barsten bloot in mythe van de ‘joods-christelijke cultuur’

Zondag was ik één van de gasten in het programma Joods op Zondag van de Joodse Omroep. Onder meer voor een discussie met Manfred Gerstenfeld over diens boek Het Verval. Die mondde overigens naar mijn smaak uit in iets te veel Gerstenfeld en iets te weinig discussie. En het is toch al zo moeilijk om met Gerstenfeld te discussiëren. Hij blijkt namelijk een vriendelijke man op leeftijd te zijn die je dus moeilijk hard kunt aanvallen, hoe graag je ook zou willen en hoe nodig dat ook is. Bovendien praat hij ook nog eens als een langzaam meanderende rivier, weids, vol trage bochten en uitweidingen naar elders.

Maar daar wilde ik het niet echt over hebben. Ook de actualiteit kwam langs bij Joods op Zondag. En daarmee een vraag over het feit dat een kamermeerderheid voor een intiatiefwetsvoorstel van de Partij voor de Dieren dreigt te gaan stemmen dat het onverdoofd ritueel slachten verbiedt.

Shechita

De joodse rituele slacht, de shechita, is de enige manier waarop kosher vlees kan worden verkregen. Hij gaat via een zogenoemde halssnede. Een speciaal daartoe opgeleide slachter, shocheet, snijdt met een vlijmscherp mes in één snelle haal tot aan de halswervels, zo dat alle zenuwen en bloedvaten in één keer worden doorgesneden. Omdat het mes zo scherp is wordt het door het dier bijna niet gevoeld. En doordat de bloedtoevoer dan is afgesneden verliest het dier kort daarna het bewustzijn.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Bla-bla-hasbara

yochanen visserVandaag het begin van een nieuwe rubriek: Bla-bla-hasbara. Daarin ga ik de halve en hele onwaarheden van de Israel- propagandisten aan de kaak stellen. En hun gebruik van kletskoek die is ontleend aan de  Israelische mytholgie die daar nog steeds voor geschiedschrijving doorgaat. Ik heb daarbij in de eerste plaats mensen als Yochanan Visser van het  schimmige organisatietje ‘Missing Peace’ op het oog. Maar niet noodzakelijkerwijs hem alleen.

Ik heb lang geaarzeld, of ik het zou doen. Ik zie Visser en soortgenoten niet als  tegenstanders met wie ik in debat zou kunnen of willen gaan. Hun kennis is meestal niet groot en hun vermogen tot relativeren op zijn minst dubieus. Vaak zijn ze – zoals Visser – echte gelovigen. En die zijn, zoals we weten, ongevoelig is voor argumenten. Zoals sommigen zeker menen te weten dat God echt bestaat, zo weten deze gelovigen dat Israel  altijd gelijk heeft, zelfs als het soms even in de fout zou gaan. En hoe meer de rest van de wereld dat in twijfel trekt, hoe meer dat voor hen als een paal boven water staat.

Maar… als ik niet met ze in debat wil, waarom dan toch deze rubriek? Dat is omdat niet iedereen altijd meteen de onzin van hun argumenten doorziet. En onzin, halve waarheden, schijnvoorstellingen doorprikken is misschien wel een van de belangrijkste opdrachten die ik mezelf gaf, toen ik met deze blog begon en juist Abu Pessoptimist koos als naam.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De slappe knieën van rechter Goldstone

Het zal niet veel mensen zijn ontgaan, Goldstone, de voorzitter van de Fact Finding Mission die op verzoek van de Raad voor de Mensenrechten van de VN de Israelische veldtocht van December 2008-januari 2009 onder de loep nam, schreef vorig week een opiniestuk in de Washington Post.

Het belangrijkste daaruit was dat hij afstand leek te nemen van de conclusie in zijn eindrapport van twee jaar geleden, het Goldstone-rapport, dat Israel zowel als Hamas oorlogsmisdaden en mogelijk misdaden tegen de menselijkheid hadden begaan, die verder – gerechtelijk – onderzoek noodzakelijk maakten.

Meer bekend?

Goldstone zegt nu onder meer in het stuk in de WaPo dat er meer materiaal boven water is gekomen, en dat – als zijn commissie dat indertijd had gehad – het rapport daardoor zou zijn beïnvloed.

En daarbij verwijst hij naar het rapport van een Commissie van Onafhankelijke Experts’, die onder leiding van de Newyorkse rechter Mary McGowan Davis, aan de VN-Mensenrechtenraad verslag moest uitbrengen over wat er met de aanbevelingen van het Goldstone rapport verder was gebeurd.

In dat verslag, dat vorige maand werd uitgebracht (zie hier), werd ernaar verwezen dat Israel in zo’n 400 gevallen onderzoek is gaan doen naar gedragingen van militairen tijdens deze Gaza-veldtocht.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Vredesbeweging tussen rechts en ‘vredesbeweging light’

demonstratie van Peace Now in 1982Vredelievende, linksige Israeli’s stichtten in 1978, een jaar nadat in Jeruzalem de eerste echt  rechtse regering  was aangetreden onder premier Menachem Begin (Likud), de beweging Vrede Nu. Het waren jonge enthousiaste Israeli’s, die een beroep op Begin deden om gebied af te staan voor vrede en die actie voerden voor een tweestaten-oplossing met de Palestijnen. Een spectaculair actie in het jaar van haar oprichting was de vorming van een kilometerslange menselijke keten in en om Jeruzalem, toen premier Begin in Camp David onder leiding van de Amerikaanse president Carter in vredesbesprekingen was verwikkeld met  president Sadat van Egypte.

Het absoluut grootste wapenfeit van Vrede Nu vond plaats tijdens de Israelische inval in Libanon van 1982. Toen in september van dat jaar de massamoord bekend werd die onder het toeziend oog van minister van defensie Ariel Sharon en de Israelische troepen was gepleegd in de Palestijnse kampen Sabra en Chatila in Beirut, hield Vrede Nu een protestdemonstratie in Tel Aviv. Er kwamen 400.000 mensen opdagen, de grootste demonstratie uit Israels geschiedenis.

Vrede Nu was lang de hoop des vaderlands. Het was het levende bewijs dat de Likud weliswaar links bij de verkiezingen van 1977 had verslagen (definitief naar later zou blijken), maar dat toch niet alle was verloren. Dat het andere Israel, het ‘mooie Israel’ gelukkig toch nog bestond.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Itamar en de ‘vergristelijking’ van het Nederlandse Israelbeleid

Joel Voordewind

Op de Westoever worden in de militante nederzetting Itamar vijf leden van een familie vermoord, Israel reageert daarop door te zeggen dat het vijfhonderd nieuwe huizen gaat bouwen in nederzettingenblokken op de Westoever.

En het Tweede Kamerlid Joel Voordewind, komt met een motie. Wat voor een motie? Een motie waarin de regering gevraagd wordt de Israelische regering er nog eens op te wijzen dat  het nederzettingenbeleid illegaal is en ten koste gaat van de Palestijnse bevolking op wiens grond de nederzettingen zijn gebouwd, een gewelddadig systeem van bezetting in stand houdt dat mogelijk geweld uitlokt, en bovendien ook nog eens de kans ongedaan maakt dat er nog ooit een op een vredesregeling met de Palestijnen uit de bus komt?

Nou nee, daar kwam het Kamerlid Voordewind dus helemaal niet mee. Het Kamerlid Voordewind is namelijk van de ChristenUnie en die zit op de lijn dat Gods Uitverkoren Volk best alle internationale regels mag overtreden.

Het mag van de CU en aanverwante ´gristenen´ zijn nederzettingen namelijk bouwen waar het wil in het door de Heere God aan hen Beloofde Land. Het Kamerlid Voordewind kwam daarom – in samenwerking met de SGP – met een motie waarin werd gesteld dat door toedoen van de Palestijnse Autoriteit in de Palestijnse gebieden een ´klimaat wordt gevoed waarin terroristische daden worden aangemoedigd in plaats van tegengegaan´. Dat zou gebeuren in het onderwijs, maar ook op straat, door straten en pleinen te vernoemen naar zelfmoordterroristen, zo meldt het dagblad Trouw vrijdag.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Pers geen Palestijn uit

Vroeger was er de actie Boycot Outspan. Die ging over  Zuid-Afrika, toen nog het land van de apartheid, een van oorsprong Nederlands woord dat sindsdien wereldwijd bekend werd. De slogan van Boycot Outspan was: ‘Pers geen Zuid Afrikaan uit’. Het plaatje hiernaast was het bijbehorende affiche.

Het hedendaagse equivalent van de Outspan sinaasappel is Israelische wijn. Het Israel Producten Centrum in Nijkerk, een fliaal om het zo te zeggen van Christenen voor Israel, stuurde onlangs de volgende gezellige uitnodiging:

Donderdag 10 en vrijdag 11 maart organiseren kosher restaurant H’Baron en Israel Producten Centrum samen een wijn- en spijsproeverij waarvoor wij u hartelijk uitnodigen.Heerlijke Joodse gerechten en salades in combinatie met sublieme Israëlische wijnen onder leiding van Daniël Baron(restaurant H’baron) en John Farenhorst (vinoloog)

Mocht u niet in de gelegenheid zijn deze unieke proeverij te bezoeken, dan stellen wij u graag in de gelegenheid een proefdoos wijnen te bestellen. Daarbij ontvangt u van iedere wijn ook de beschrijving en proefnotities.

Wat het Israel Producten Centrum en het restaurant H’Baron (uit Amsterdam, niet gaan eten lijkt me, ik heb de menukaart bekeken en de gerechten zijn erg fantasieloos en saai) er niet bij vertellen is dat de wijnen uit de proefdoos weliswaar het predicaat kosher hebben, maar toch allerminst kosher zijn als u begrijpt wat ik bedoel. Barkan, Israëls grootste wijnhuis, heeft zijn voornaamste productiecentrum in een nederzetting op de Westoever: het Barkan industrieterrein, een annex van  de nederzetting Ariel. Het wijnhuis heeft wijngaarden door heel Israël, zoal het zelf zegt, en daarbij zijn ook wijngaarden op de Golan en elders in bezet gebied. Segal (de nummer twee wijn uit de doos) is een dochter van Barkan.
Vorige