Analyse: CO2-prijs doorbreekt 16 euro; verdubbeling voor 2012-2020 verwacht

Hieronder volgt een gastbijdrage van Jos Cozijnsen expert in CO2 emmissiehandel. In dit artikel (dat ook hier verscheen) geeft hij zijn visie op hoe de CO2 prijs zich de komende maanden gaat ontwikkelen en hoe belangrijke spelers als de Amerikaanse en Europese overheden momenteel tegenover emissiehandel staan.

De bandbreedte van de CO2-prijs lag vorig jaar tussen de 13 en 15 euro per ton CO2, maar vorige week doorbrak het ‘futures’ contract voor 2010 de 16 euro; de markt verwacht dat niveau als gemiddelde voor de rest van het jaar.

De prijs van goedkopere CDM-credits uit ontwikkelingslanden, waarmee bedrijven zo’n 10% van hun emissies mogen afdekken, blijft achter. De EU wil in de toekomst het gebruik verder beperken.

De fundamentele waarden van de CO2-markt lijken robuust. Analisten voorspellen een toenemend tekort na 2012 en trekken prijsprognoses omhoog. Ook al gaan EU-lidstaten een beslissing nog uit de weg om het Europese CO2-reductiedoel van 20% in 2020 t.o.v. 1990 op te trekken naar 25 of 30%, de markt houdt rekening met een verscherping op termijn. Analisten verwachten een gemiddelde prijs van euro 19,50 volgend jaar en euro 23,10 in 2012. Voor de periode na 2012 verwacht Pointcarbon een jaarlijks tekort van 250 miljoen ton en een verdubbeling van de CO2-prijs naar euro 30,60. Deze verwachting verhoogt de vraag van emissierechten met de huidige prijs, temeer daar de eerste Europese veilingen van emissierechten voor 2013 niet voor 2012 wordt gehouden en er geen ‘futures’ voor 2014 etc. geveild gaan worden. Energiebedrijven zijn na 2012 volledig afhankelijk van veilen; bedrijven krijgen nog een groot deel gratis.

Formatie over links of over rechts, niet over milieu

Voor een centrum-rechts kabinet zal het huidige prijsniveau al te hoog zijn, voor een centrum-links kabinet te laag. DSM zegt in de Volkskrant dat bedrijven Europa uitgaan als concurrenten buiten de EU niet dezelfde CO2-kosten hebben. Maar Eneco zegt in hetzelfde artikel dat de CO2-prijs wel omhoog kan voor innovatie. De EU gaat na 2012 verder met het emissiehandelssysteem en zelfs voor na 2020 zijn emissie-plafonds vastgesteld. De VS durft het door hen uitgevonden ‘cap-and-trade’ niet meer uit te spreken. En als de Senaat niet voor half juli CO2-handel als een manier ziet om de olie-industrie in het gareel te krijgen, komt er voorlopig geen federaal systeem. Terecht kopte de Volkskrant afgelopen zaterdag dat CO2-reductie doorgaat, ook al komt er geen nieuw mondiaal klimaatakkoord. (zie hier). Discussies over emissiehandel zijn vaak niet rationeel, omdat het systeem bijna nooit aan alle hoge verwachting voldoet. Maar het doet wel waar het voor dient, zo bleek begin deze maand uit de rapport van het Europees Milieuagentschap: de helft van de emissiereductie in 2008 door bedrijven in de EU kwam door het EU ETS en de beprijzing van CO2 (zie hier). Dat maakte in de zomer – net als in de zomer vamn 2005 en 2006 – gasstook rendabeler dan het schadelijker kolen. Na de zomer was de recessie de reden van emissieafname. En zolang mondiale regeringen het niet over een nieuw klimaatverdrag eens worden is het koppelen van regionale en nationale emissiehandels-systemen een efficiënte manier van klimaatbeleid. En het zorgt ook nog eens voor ‘level-playing-field’ voor de industrie: de prijs stijgt niet te snel en de markt maakt goedkoper reducties zichtbaar en bereikbaar.