Cruachan maakt folk metal – dat deden ze als één van de eersten, vanaf de vroege jaren negentig, en werden daarbij geïnspireerd door de allereerste band in dat genre. De Ierse afkomst van de bands is een inspiratie voor hun teksten, die (onder andere) Ierse mythologie en geschiedenis behandelen. Omdat we dit genre al een tijdje hebben genegeerd krijgen jullie als trouwe lezers hieronder gratis en voor niets een bonusnummer. Enjoy!
We doen een kringloopje covers. Gisteravond van Ry Cooder naar Taj Mahal, Deze bluesartiest heeft ook menig cover op zijn naam staan, o.a. deze Mercedes Benz.
Voor u nu gaat roepen: Maar dat ken ik! Dan bent u ouder dan ik dacht, maar minstens zo oud als ikzelf. Want ja, ik ken het origineel ook van de vermaarde Janis Joplin.
Er zijn niet idioot veel covers van op het wereldwijd web. De wikipedia toont een bizar lijstje uitvoeringen van o.a. The Supremes, naast die van folkbandjes en heftige genres.
De naam zal het al enigszins verraden hebben: Einherjer maakt viking metal, een Scandinavische, vaak wat agressievere versie van folk metal, geïnspireerd door de Vikingen-cultuur. Ze komen uit Noorwegen, dus dat mag.* Far Far North staat op een gelijknamige EP uit 1997. Een wat kortere (en volgens mij iets beter geproduceerde) versie is te vinden op de Ablaze compilation deel 19, waar eerder dit pareltje van voorbij kwam.
*Van mij hadden ze deze muziek overigens ook best mogen maken als ze uit Botswana waren gekomen, maar er zijn puristen die het daar niet mee eens zullen zijn.
Elke vrijdag laat GeenCommentaar zijn licht schijnen op een bekende of minder bekende artiest. Van politiek gedreven zanger(es) tot stevige no-nonsense rock, we bespreken elke week een spraakmakende muzikant.
In 1990 richten Martin Walkyier (ex Sabbat) en Steve Ramsey (ex Satan/ex Pariah) de band Skyclad (ritueel naakt) op. Een band die later niet alleen bekend zal worden vanwege het uitvinden van een nieuw muziekgenre; de folk metal, maar ook vanwege de meesterlijke, maatschappij kritische teksten van vocalist Walkyier. Vanaf het eerste album is het duidelijk dat de band een serieuze boodschap heeft. Ver voordat de film an inconvenient truth bekend wordt bij het grote publiek staan de teksten van Skyclad al bol van de waarschuwingen over het milieu. Een boodschap die zich op latere albums verder uitbreidt met aanklachten richting geloof, politici, kapitalisme en fascisme. De liedjes gaan echter ook meer en meer de menselijke kant van verdriet tonen; liefdesverdriet en depressie. Alles meesterlijk verpakt in een catchy “folk metal” jasje en ijzersterke teksten vol woordgrapjes.
(If I Die Laughing, It’ll Be an Act of God / Oui Avant-Garde a Chance)
Irrelevant microbes with colour TVs
You say, ‘Why waste concern on the rivers and trees.
They belong to mankind to exploit as we please?’
Face up to the fact that mankind’s a disease
Irrelevant microbes with colour TVs.
– Our Dying Island
Het klimaat en het milieu gaan naar de klote. U weet het, wij weten het, Boudewijn de Groot weet het… Steeph, die ruim 12 jaar temperatuurgemiddelden bij elkaar veegde, weet het. En ook heel veel artiesten weten het. De ellende waar we als mensheid onszelf en onze planeet in aan het storten zijn, is dankbaar onderwerp van het lied. Wellicht niet zo dankbaar als de liefde, of drugs, maar toch. Wij nemen jullie de komende weken(?) mee, in wat artiesten te melden hebben over de nakende rampspoed. De wereld vergaat er niet langzamer van, maar wellicht helpt het ons copen.
De Amerikaanse folkpunkers The Dropkick Murphys, hebben samen met de Oekraïense Celtic folkies, de O’Hamsters, de traditional We Shall Overcome opgenomen. In het Oekraïens.
Разом до кінця
Разом до кінця
Разом і до кінця, ідем
Ооо, в сердці вогонь
Ми зможем все!
Бо разом до кінця ідем
Разом до кінця
Разом до кінця
Разом і до кінця, ідем
Ооо, в сердці вогонь
Ми зможем все!
Бо разом до кінця ідем
Ти не бачиш страх
Ти не бачиш страх
Ти не побачиш страх, очей
Ооо, в сердці вогонь
Ми зможем все !
Бо разом до кінця ідем
З нами цілий світ
З нами цілий світ
З нами весь цей світ, людей
Ok, er bestaat dus een metalband uit India die Bloodywood heet. Dat alleen al rechtvaardigt een CT’tje, zou ik zeggen. Ze maken een soort van crossover tussen nu metal (waar ik normaal niet zo veel mee heb) en Indiase folk (en folk en metal is een combinatie waar ik behoorlijk van gecharmeerd ben). Deze combinatie is werkelijk alleraardigst. De sociale betrokkenheid (dit nummer is een aanklacht tegen seksueel geweld) spreekt ook voor ze. Bloodywood gaat de komende tijd toeren in Europa (onder andere langs op het Alcatraz festival in België) dus als mensen dit mooi vinden: ze zijn ook live te bewonderen.
Nederlands, maar dat had u al gezien aan de fiets, woonboot, het CS van Amsterdam, de grachten en de stapel Grolsch kratjes in de hoek (het blijven muzikanten).
VanWyck heet eigenlijk Christien van Oele en in haar band speelt Marjolein van der Klauw gitaar, die we nog kennen van haar eigen band Powderblue.
De song Caroline’s Anatomy, met dat lekkere ritme, staat op de cd Molten Rock. Hou je van metal, dan moet je hier niet naar luisteren. Hou je van singersongwriters, folk en americana of van rustige muziek, als je met een kopje thee en een beschuitje in quarantaine op de bank ligt, dan is dit misschien de bijpassende soundtrack.
Wie een stukje over kerst en volkscultuur wil schrijven en daarbij niet de omvang van een paar kloeke boekdelen tot zijn beschikking heeft, loopt tegen hetzelfde probleem aan als bij eenzelfde blog over ‘Sinterklaas’: het is een enorm complex dat zich zowel in de ruimte als in de tijd uitstrekt waarbij ontstaan en ontwikkeling over elkaar heen buitelen en waarbij elke ketter die iets wil aantonen of bewijzen zijn letter wel vindt.
In feite beslaat ‘kerst en volkscultuur’ een lange periode die begint met Sint Maarten op 11 november en eindigt bij het feest van de Doop van de Heer , dat wordt gevierd de zondag na Driekoningen op 6 januari, met de winterzonnewende als centraal punt, omcirkeld door de ‘Twaalf heilige nachten‘ (het zijn er letterlijk dertien) of Rauhnächte tussen Kerstnacht op 24 december en Driekoningen op 6 januari), waarbij de grens tussen het hier en de otherworld veel dunner is dan normaal en de overledenen ons zouden kunnen bereiken, net als met Halloween op 31 oktober. De hele periode duiden we voor het gemak meestal aan met ‘midwinter’ en de datumvaste lezer zal opgemerkt hebben dat die begint met ‘Sinterklaas’.
De wortels van midwinter gaan terug naar de prehistorie en is later vermengd geraakt met de persoon van Jezus van Nazareth, en niet alleen in de volkscultuur en de volksdevotie. De historische figuur van Agios Nikolaos, de bisschop van Myra, is er als zelfstandig fenomeen nog wel gemakkelijk uit te lichten, maar men hoeft maar te kijken naar de ‘Sinterklaasvieringen’ op de Waddeneilanden, zoals het beruchte Sunneklaas op Ameland, die behalve de datum en de naam vrijwel niets meer met Sint Nicolaas te maken hebben maar alles met vruchtbaarheidsfeesten en -ceremonies uit lang vervlogen tijden, waarvan bij de reguliere Sinterklaasfeesten alleen de roe van Zwarte Piet is overgebleven. En degenen die bewust met Kerstmis de geboorte van Jezus van Nazareth vieren hebben in de regel thuis en/of in hun kerk een kerstboom staan die met zijn altijd groene takken eveneens verwijst naar vruchtbaarheid.
Op zoek naar een lekkere crossover tussen Mongoolse volksmuziek en metal? Dan is vandaag je geluksdag! Tenger Cavalry maakt namelijk precies dat! Het past ook nog eens in de traditie die gestart is door dhr. Jongeneel, om hier op Sargasso aandacht te geven aan Mongoolse volksmuziek met keelzang, al dan niet gemengd met stevige rock. Tenger Cavalry heeft helaas zijn laatste charge gemaakt, en rijdt niet meer, maar blijft een inspirerend voorbeeld van hoe je folk (ook niet westerse) kan mengen met metal en zo toch iets vets kan krijgen. En hey, ze hebben bijgedragen aan de soundtrack van Civilization VI* en Doom Eternal – en dan ben je een hele grote.
VIDEO - Heidevolk, Heideroosjes… what’s in a name? Beiden zingen over de winter. Limburgse nederpunkers of Gelderse nederfolkmetallers, beide heel goed te pruimen. Dit liedje over de winter is wel iets minder vrolijk. Het verhaalt over veteranen, die na de oorlog berooid achterblijven en om te overleven moeten roven. Maar ach, ook op kerstdag kan het niet alleen maar jolijt zijn, toch?
We hebben het hier op Sargasso regelmatig gehad over Krampus (kijk maar!), maar dat ging dan toch meestal over de alternatieve knecht van de goedheiligman. Terwijl het ook een alleraardigst Italiaans folkmetalgezelschap is, dat zich naar deze duivel heeft vernoemd.