Blogstemmen: Noorse polemiek

Heftige polemieken op twitter en op de blogs over de betekenis van de aanslagen in Noorwegen. Daarom als service even de belangrijkste blogstemmen van vandaag en gisteren op een rij, met onderaan de wat meer doordachte blogs uit het buitenland (tips zijn welkom).

Eentje wil ik u niet onthouden, die kwam als linktip binnen (bedankt Cor). Het is een oud stukje van De Dagelijkse Standaard. Onverwacht actueel op een manier die de redactie niet leuk zal vinden.

Het stuk van Bas Heijne staat eindelijk in zijn geheel online.

Volgens Aart Brouwer van de Groene is het oordeel over de link Breivink en rechts nu aan de kiezer.

Edge of Europe vraagt zich af wat Ellian nog bij de Universiteit Leiden doet. Hij laat eerder de schuldvraag even rusten en benoemt een probleem dat aan het licht is gekomen, of liever gezegd, dat te weinig aandacht heeft gekregen: de continue haatcampagne tegen alles wat moslim of links is sinds de moord op Fortuyn.

Rob Wijnberg ziet wel wat in een stropdassentax.

Carel Brendel schrijft over het gevoel van urgentie dat types als Breivik blijkbaar hebben.

Hassnae Bouazza verbaast zich op Frontaal Naakt erover dat Nederlandse politici ineens politiek correct zijn geworden. Het is echter wel selectieve correctheid.

Op hetzelfde blog spreekt Peter Breedveld zijn angst uit dat er nog meer geweld volgt. En Breedveld is over het algemeen niet bepaald een bangepoeperd.

Johnny Quid schrijft op GeenStijl dat Geert Wilders maar even de hete aardappel door moet slikken. Of hij kan ook iets anders bedoelen, dat weet je nooit bij die nogal onbegrijpelijke stukken van Quid.

Marck Burema (Pritt) speelt de onafhankelijke arbiter: Breivik en VanDoornA zijn gek, maar linkschmensen mogen nu niet demoniseren en moeten gewoon hun bek houden.

Joop.nl heeft bloed geroken. Jan Dirk Snel roept in een redelijk genuanceerd artikel Wilders op om klaarheid te bieden over zijn standpunt. Frans Verhagen ziet de ratten uit de riolen van de rechtse fora gekropen. En Joop is blij dat Bart Jan Spruyt, of all people Wilders ter verantwoording roept.

De Dagelijkse Standaard houdt zich verder redelijk afzijdig van de schuldvraag-discussie, maar Bert Brouwer haalt uit naar de linkse media (zoals Trouw) die de aanslag voor zijn eigen doeleinden misbruikt. Sven stelt dat er toch echt een verschil is met islamitsch terrorisme en Breivik’s actie, geweld zit bij de eerste ingebakken en niet bij Nieuw Rechts.

Verontwaardiging alom over de column van Ellian. Zal ik hier geen woorden meer aan vuil maken.

Sylvain Ephimenco ziet in Breivik een ‘engel des verderfs’ en roept op om niet in de blame game te vervallen (bedankt Nirvana).

Ook heldere stemmen zijn te horen.

Juan Cole plaatst het extremisme in een historische (Amerikaanse) context en richt zich vooral op de woordenstrijd, die net zo hard kan zijn als de gewapende.

N+1 constateert een gevaarlijke stilte aan de linkerzijde van het politieke spectrum. Hoe konden Breivik’s ideeën salonfähig worden?

Walter Russell Mead sombert in the American Interest over la condition humaine. Oslo toont aan dat er weinig progressie te vinden is in de geschiedenis. Een bittere pil dus voor een ieder die zich progressief noemt.

Andrew Sullivan ziet in Breivik de posterboy van Christianism: een zeloot die alle politieke knoppen wil kunnen indrukken om ieders leven te beïnvloeden (bedankt Nirvana).

Een wat oudere post van Dan Gardner die het terroristische gevaar in Europa in perspectief plaatst. Eurabië, wat een onzin (bedankt vanden).