Het blad is rot
De boom wordt kaal
De lucht betrekt
Het blad is geel
De lucht wordt grijs
Het licht gaat aan
De kou trekt op
Het huis is kil
De vorst zet in
De wind die jaagt
Het oog dat traant
De regen striemt
De grond is nat
De modder zuigt
Het water kolkt
Het bloed staat stil
Het hart klopt traag
De mist hangt laag
De meeuw die krijst
De rook verstikt
De stem verstomt
De onrust jaagt
Het blad is zwart
Het graf ligt klaar
Kunst op Zondag | Herfst in de Polder
Foto:
Reacties (2)
Prachtig zo’n syllabisch vers.
Dat dwingende ritme kinkt met enigszins bekend in de oren…
Maar natuurlijk! Aangekomen bij het graf, viel het me te binnen,
(het volledige gedicht van de dode Deelder, toen hij er nog was)
Vier lettergrepen per regel,
Je moet er van houden,
anders wordt je kregel
Maar goed, die herfst, onderdeel van de vier jaargetijden, even cyclisch als het leven: op een gegeven moment heb je het wel gezien.
Om met Willem Kloos te dichten:
De blâren vallen zacht…
Ik kan alleen betreuren,
Dat ik niet eens verwacht,
Wat eens nog kan gebeuren…
De blâren vallen zacht…
En dan hebben we natuurljk Drs P
https://sargasso.nl/closing-time-het-land-is-moe/
en
Een (minder streng) kleinood van Raymond van Groenewoud. Daar kan ik helaas geen youtbubefilmpje van vinden.
Het gras is nat
Het gras is nat
de lucht is grijs
De regen lacht me toe
De wind die waait
M’n haren los
En toch ben ik zo moe