Drie redenen om Opium van het Portugese metalgezelschap Moonspell voorbij te laten komen. 1) de stelling dat binnen de rock en metal vooral de gevaren en tragedies rond drugs werden bezongen. Niet hier, dus als een beetje tegenwicht. 2) Er werd hier in de comments specifiek gevraagd naar opium. 3) Het is een heel vet nummer, uit de hoogtijdagen van een band die in de jaren 90 gave, vernieuwende dingen toevoegde aan de metal. Zoals afwisseling tussen cleane zang en grunts, gebruik van de eigen taal naast het Engels, en de mix van invloeden uit de death en gothic, met een vleugje folk.
Reacties (5)
Zou het ook kunnen dat het makkelijker is over gevaren te zingen dan over het plezier omdat het laatste in een hoop landen toch problemen of een boycot kan opleveren?
De pro nummers worden dan een stuk meer ingepakt zoals deze bubbels over “coca cola” waar het eigenlijk volgens vrijwel iedereen gewoon over coke gaat:
en zo zijn er meer:
https://www.rollingstone.com/music/music-lists/15-songs-you-didnt-know-were-about-drugs-46810/
Verboden door de BBC:
@1 Zou goed kunnen. Er zijn ook wel subgenres waarin het niet zo logisch is gezien de reguliere thema’s van de teksten. Black metal waarin gezongen wordt over hoe lekker het jointje van gisteravond was? Nah. En zo zijn er wel meer.
In de genres waar het wel voor de hand ligt, wordt volgens mij ook in de rock/metal wel gezongen over de lol van drugs (“we come with the fat joints, to uplift the mood” – Dog Eat Dog, No fronts… bijvoorbeeld. En een Guns & Roses zong zonder problemen over hun heroïne-gebruik, in de qua drugsbeleid (toen) niet zo chille VS. Je zou dus denken dat het toch wel kon, daarover zingen (wat natuurlijk ook niet wil zeggen dat niemand zich ooit heeft laten tegenhouden door angst voor gedoe).
@2: Je bedoelt Mr. Brownstone?
We been dancin’ with
Mr. Brownstone
He’s been knockin’
He won’t leave me alone
No, no no
He won’t leave me alone
Oh leave me alone
Niet echt een pro-dope nummer.
@3 ja, maar niet omdat het een pro-dope nummer zou zijn, maar in reactie op dat het onderwerp drugs vermeden zou worden uit angst voor boycot of problemen. Als dat de (enige) reden zou zijn, zouden er niet alleen geen pro-dope nr’s geschreven worden, maar ook geen nummers met als thema ‘we gebruiken zo veel en eigenlijk is dat een slecht idee’.
@4: Dat was mijn punt niet bij @1. Anti, ook al is dat autobiografisch, sluit aan op het verbod op drugs, een overheid ziet dat als bevestiging van haar beleid, pro niet.