Quote du Jour | “Black” is a construct

Both phenomena, of blacks who chose to pass and of blacks who could but abstained, illustrate the porous reality of race, and more crucially, how it’s distinct from ethnicity. On one hand, “black” is a statement of identity. It describes a certain culture and a certain history, tied to the lives and experiences of enslaved Africans and their descendants. It’s a fluid culture, with room for a huge variety of people, from whites, to blacks, to people of Latin American and Caribbean descent.

On the other hand, however, it describes the bottom rung in the American racial hierarchy. It’s a construct, but it was built from physical features, as colonial Americans took Africans, made them slaves, and made them “black.”

Rachel Dolezal gaat al tien jaar door het leven als zwarte vrouw. Ze is voorzitter van de NAACP in Spokane en universitair docent Afrikaanse kunst in de afdeling African Studies aan de universiteit aan Eastern Washington University.

Nadat de verdenking ontstond dat Dolezal zelf dreigbrieven had gepost in de postbus van haar NAACP-afdeling, besloten haar ouders haar echter te ‘outen’ als blank.

Je moet niet liegen over wie je bent en wat je achtergrond is, vinden zij. Dolezal bleek haar halve biografie gefingeerd te hebben, inclusief foto’s met een zwarte vader die haar vader niet bleek te zijn.

Twitter drijft inmiddels al twee dagen de spot met Dolezal, en één gewiekste trol heeft de kwestie zelfs succesvol aangegrepen om het hele bedrijf van social justice activism op de hak te nemen, door met dezelfde verontwaardiging alle argumenten van LGTB-, gekleurde en moslimactivisten te parodiëren.

‘Ik ben in het verkeerde lichaam geboren’, zo houdt Godfrey Elfwick vol, en ‘als jullie mij niet accepteren zoals ik werkelijk ben, is dat net zo bevooroordeeld als wanneer je transgenders niet gelooft.’ De hashtag #WrongSkin is inmiddels de hele wereld overgegaan.

Alle gekkigheid daargelaten, betoogt Jamelle Bouie dat de zaak Dolezal ondanks alle problematische aspecten daarvan best een serieuze vraag oproept. Want ‘ras’ is, zo laat hij aan de hand van diverse voorbeelden zien, wel degelijk fluïde en wie er als ‘blank’ wordt bestempeld en wie tot ‘zwart’, mag dan wortelen in biologische kenmerken, het is in hoge mate een sociale constructie.

Ik ben geneigd hem daarin bij te vallen. Zo was er een tijd in de Amerikaanse geschiedenis dat Joden, Italianen en Ieren niet als ‘blank’ beschouwd werden.

“What is an Irishman but a nigger turned inside out?”, vraagt de premiejager Jellon Lamb in The Proposition (2005), in een echo van dergelijk racisme.

Kort en goed is het onderscheid tussen ‘blank’ en ‘niet-blank’ in het leven geroepen om alles wat niet blank genoeg is uit te kunnen sluiten, uitgaande van de notie van blanke superioriteit.

Sta daar even bij stil, volgende keer dat je het woord ‘allochtoon’ leest, of je bij Opsporing Verzocht verneemt dat de dader ‘getint’ is, of wanneer populistische politici of media de angst voor een immigratiegolf aan Roemenen en Bulgaren aanwakkeren: daarmee worden hele groepen mensen impliciet bestempeld als ‘niet blank genoeg’.