Volentekriebels | Het geluk van John Leddy

COLUMN - Een tijdje geleden zag ik John Leddy op televisie bij Omroep Max. Hij leek zowaar gelukkig, maar dat is hij natuurlijk niet. Goed, hij is inmiddels 82 en bleef tot nu toe gevrijwaard van suiker en ka en bovendien kwijlt hij niet als hij zevert, maar hij is nou ook weer niet bepaald die jongen die tijdens Yahtzee altijd alleen maar zessen gooit.

Zijn leven lang stond John in de schaduw van zijn tv-personage Koos Dobbelsteen, die op zijn beurt weer in de schaduw stond van zijn vrouw Mien. Met zoveel schaduw kom je nooit volledig tot bloei. Anderzijds, als je altijd in de schaduw staat word je ontzettend cool. En dat was John. Zonder overdrijven kan je hem de Bartho Braat van de jaren tachtig noemen.

In de jaren negentig zond de VPRO kortstondig de jeugdserie Het Spijkertje Van De Mona Lisa uit. De geniale titel zegt genoeg. Als niemand dat spijkertje in de muur had geslagen, dan was dat schilderij genadeloos op de plavuizen van het Louvre kapot gekletterd. In dit geval zou dat mij vrij weinig kunnen schelen. Ik zie in die chick altijd de latere Jerney Kaagman en neem het Da Vinci zeer kwalijk dat hij het portret niet twintig jaar eerder heeft geschilderd.

Koos Dobbelsteen was het spijkertje van Mien. Hij temperde haar overdreven enthousiasme, hij bewaarde zijn kalmte als zij kwaad werd, hij troostte haar als zij huilde. Dankzij het fantastische tegenspel van Koos werd Mien het populairste personage uit Zeg ‘ns Aaa. Het leverde Carry Tefsen vorig jaar zelfs een lintje op. John Leddy kreeg niets.

Het huwelijk van Koos en Mien bleef kinderloos. Niet omdat Koos problemen had met z’n dobbelsteentjes, maar omdat er in het script geen ruimte was voor extra personages. Een scene duurde in die tijd namelijk tien keer zo lang als nu. Alles ging vroeger veel trager. Behalve doodgaan, daar deden we dertig jaar geleden vijf jaar korter over. Als John Leddy dertig jaar eerder was geboren, dan was hij vijfendertig jaar geleden al gestorven.

In het echt heeft John wel kinderen. Drie zelfs. Ze heten Arne, Roos en Rixt en die laatste speelde Dian Alberts in GTST. Rixt moet de gelukkigste vrouw op aarde zijn. Zij is niet alleen de dochter van de Bartho Braat van de jaren tachtig, maar ook van de John Leddy van de jaren nul.

Misschien was John Leddy daarom zo gelukkig, laatst bij omroep Max.

Klaas Knooihuizen is even op vakantie, en heeft daarom voor één keer een column gerecycled. Deze post verscheen eerder in de serie vingeroefeningen John van de maand op johnnyvolente.nl. Volgende week is Klaas weer terug. Echt waar.