Mattel is goed bezig, vorige week al een paar producten teruggeroepen, deze week nog even achttien miljoen extra. Eerder zagen we grootgrutter Walmart bezig met voetverschroeiende slippers. Eerste reactie van de bedrijven: druk wijzen naar de onverantwoordelijke Chinese fabrieken die de schadelijke producten maakten. Eerste succes, de zelfmoord van de leverancier van Mattel.
China weer in het nieuws als leverancier van goedkope rommel. Terecht? Ik denk van niet. Neem een Philips of Apple en duizenden andere bedrijven die producten verschepen uit China. Prima spul waar in Europa en de VS grif voor betaald wordt. China produceert meer en meer producten van zeer hoge kwaliteit op basis van westerse technologie. Waarom lukt het het ene bedrijf wel om iets acceptabels in de schappen te leggen en het andere bedrijf totaal niet?
Het antwoord is natuurlijk de markt. China heeft tienduizenden fabrieken, honderden die ongeveer dezelfde producten maken. Het is een kopersmarkt pur sang. Dagelijks komen er tientallen nieuwe fabrieken bij en gaan er een flink aantal failliet. Marges zijn door de moordende concurrentie flinterdun. Een flinke opdracht, voor bijvoorbeeld een groot westers bedrijf, zijn moeilijk te krijgen maar verzekeren het voortbestaan van het bedrijf weer voor een aantal maanden. Maar altijd geldt: U wilt goedkope shit? U krijgt goedkope shit. Idem voor kwaliteitsproducten.
Ik kom ze hier vaak tegen, inkopers van grote ondernemingen uit het westen. Het slechte soort weet wat het wil hebben, kent exact de prijzen van de grondstoffen en zal een fabrieksdirecteur het mes op de keel zetten om maar zoveel mogelijk van zijn marge af te halen. Deze marge is dan het verschil tussen de kosten van zijn inkoop en de uiteindelijk afgesproken verkoopprijs. Welke Sargasso reaguurder kan vertellen welke invloed dat heeft op de arbeidsvoorwaarden van de medewerkers, milieuzorg en productkwaliteit? Ok, de meeste van die punten zijn inmiddels “goed” geregeld in de, telefoonboek formaat, inkoopvoorwaarden, maar mocht er iets misgaan, waar zou je dan nog verder op willen bezuinigen? Eén mislukte order en je kan de poorten sluiten…
De goede inkopers? Die weten eigenlijk ook wat ze willen, maar zorgen voor een redelijke marge voor een product, een goede verstandhouding met de onderneming (liever meerdere jaren zaken) en controle. Philips bouwt z’n eigen fabrieken en deze behoren qua milieu, arbeidsvoorwaarden en productkwaliteit tot de beste van China. Apple koos voor een onderneming die goed bekend staat om z’n kwaliteit en zal nauw bij de productie betrokken willen blijven. Waarschijnlijk kan het alleen wel goedkoper, in China.
Maar wat dan nog? Hoeveel kost zo’n lelijk stuk plastic van Mattel in de Nederlandse winkel? Welk deel daarvan denk je dat het gekost heeft om dat te produceren? 10% misschien? Waarvan 40-50% grondstofkosten? De rest voor lonen, investeringen in machines, pand, afvalverwerking, omkopen belastingdienst en dergelijke. Zou de gewraakte verf van Mattel ook gebruikt zijn als ze besloten hadden om een cent extra te betalen? Hoeveel kost het terughalen van 20 miljoen producten aan afval, vervanging en reputatieschade? De fabriek van vorige week waar ze zaken mee deden bevond/bevindt zich in de provincie Guangdong. Een relatief rijke provincie die het steeds moeilijker krijgt om te kunnen blijven concurreren met het straatarme achterland…
Een aantal jaar geleden is het een trend geworden om alle productie maar uit te besteden aan de goedkoopste optie op de markt. Sportschoentjes (Nike, Adidas, etc.), speelgoed (Mattel, Disney, etc.), spelcomputers (Nintendo, MS), etc. Fabrikanten die dat op een verantwoorde manier doen, kunnen prima zaken doen. Helaas komen voornamelijk de simplistische centenneukers in de media op het moment dat er iets fout gaat en ze graag met hun vingertje wijzen naar het boze, slechte, China. Hypocriet.
Reacties (22)
Wat een vreselijk smakeloze en onnodige opmerking zeg. Als iemand zelfmoord pleegt is dat altijd een tragedie. Wat er ook de aanleiding toe mag zijn geweest. Daar ga je niet een beetje over lopen juichen. Wat mij betreft diskwalificeert dit het hele stuk.
Tweede slachtoffer, de directeur van de voedsel- en warenautoriteit in China, die werd geëxecuteerd n.a.v. de vervuilde tandpasta-affaire, in juni/juli geloof ik..
Tja, alles heeft z’n prijskaartje. De één wil zo goedkoop mogelijk kopen, de ander zoveel mogelijk winst. Dit gaat ten koste van iets. Iedereen en niemand is er bij gebaat en iemand zit met de gebakken peren…
Eens met jdb.
En wat betreft de hypocrisie van de eerste wereld: het zijn fouten die in de eerste – geïndustrialiseerde – wereld natuurlijk in ruime mate gemaakt zijn. Enige ervaring in productieblunders bestaat daar toch wel.
De observatie die ik echt lees is dat in China een industriele revolutie aan de gang is. Met alle uitwassen en ellende.
Voor producenten en werknemers.
Voor grondbezitters.
En zeker ook voor de consumenten.
Uiteindelijk worden de bedrijven zwaar gestraft voor dit soort nalatigheid. Dat ze de schuld af proberen te schuiven op hun leveranciers uit China doet daar niets aan af.
Kwaliteitsmerken als Apple hebben het overigens wel iets makkelijker. Die hebben zulke hoge marges dat ze ook wat meer op de kwaliteit kunnen letten.
@Jer
Mattel verkoopt b-spul?
@JdB
Mattel heeft eerst alle (ook lopende en al verscheepte) contracten opgezegd en daarna de naam van de fabriek vrijgegeven. Dat waren dan de rest van de klanten.. Tot overmaat van ramp heeft de overheid direct een export boycot van het bedrijf en 400 andere opgelegd, die zijn, als dit niet snel opgelost wordt, allemaal failliet. Daarnaast zou er een onderzoek komen en de directeur de rest van z’n leven in een werkkamp doorbrengen. Vrouw en kind kunnen langs de kant van de straat gaan zitten en de hand ophouden. Mocht de directeur nog een keer vrijkomen, dan zijn er vast nog wel wat mensen waaraan hij geld verschuldigd was…
En dan ben ik smakeloos. Mattel heeft willens en wetens (ze doen al langer zaken in China) deze man geofferd om zelf schone handjes te houden.
Prima stuk, een verfrissende kijk op de “Blame China” doctrine in de media. Introspectrie mag best geprikkeld worden door een zogenaamd smakeloze opmerking.
Ligt de fout niet bij de consument die voor een halve cent op de eerste rang wil zitten? De reden waarom al die bedrijven in China zitten is vooral de concurrentie op de thuismarkt.
Apple een kwaliteitsmerk? Ze geven iig weinig om de kwaliteit van de leefomgeving*. Haha, jij hebt zeker een nieuwe iPod of niet? Helaas, die worden ook in China gemaakt.
*(http://www.greenpeace.org/usa/news/chinese-company-tops-greenpeace)
Wat zou er eigenlijk gebeuren als het in China mis gaat? Een opstand van arbeiders tegen hun uitbuiting, overstromingen of andere milieurampen die dusdanig uit de hand lopen dat blangrijke industriele gebieden getroffen worden, een haperende energievoorziening, terroristische aanslagen op de havens van China.
Wat dan?
@ Bismarck
Read my lips:”No new iPods!”
Dan verhuizen ze naar Vietnam.
Mooi stuk, chinaman: Je hebt een paar vraagtekens bij mijn vooroordelen over china gezet.
Dit zijn de stukken waarvoor ik naar Sargasso kom.
Als we naar de iPod kijken dan betaalt Apple ongeveer $90 voor materiaalkosten en $8 assemblagekosten. Ze verkopen hem voor $199, dus maken ruim 50% winst. Een klein deel van de winst gaat naar de verkoper, wat vaak zat apple zelf is. Zelfs als ze de assemblagekosten, waarvan loonkosten en QA maar een klein onderdeel van uitmaken, verdrievoudigen blijft er nog steeds een gezonde winst over zonder de consumentenprijs te verhogen.
@su
Dat is elektronica, relatief lage marges. Al is het voorbeeld 100%.
Koop maar eens een paar schoenen (voor 3-6 euro op de boot), kleding (t-shirt kost minder als 1 euro), Barbie (schat in 1-2 euro), etc. etc. Om het een beetje interessant te houden moeten dit soort producten 1000 tot 2000% opleveren voor het bij de consument is. Van de verkoopprijs ongeveer 40-60% voor de retailer en de rest voor groothandel, merkeigenaar en max 10% voor product en verpakking.
Een voorbeeld dan met speelgoed. Disney laat zijn pluche beestjes fabriceren verpakken en verschepen voor minder dan $1 de stuk en verkoopt ze voor $35. Bij 60% is dat $21 voor de verkoper en $14 voor Disney zelf. Bij een stijging van 3 maal productiekosten blijft er nog altijd $11 over aan winst. Het rekensommetje voor een barbie zal ook niet veel schelen hiermee.
Bron? Ik heb sterk de indruk dat je de ‘verkeerde’ kosten meet.
Hier staat een aardig lijstje:
http://www.swivel.com/data_sets/show/1006896
Weet alleen niet welke Ipod het is…
50% winst, da’s niet eens zo gek veel gegeven R&D, concurrentiële omgeving, nood aan marketingbudgett er lancering, …
@JSK:
Bron is een artikel van BuisnessWeek.
@S’z:
50% winst weinig? Het is in ieder geval een aanzienlijk groter gedeelte van de taart die Steve bereid te steken is in goede arbeidsvoorwaarden. Voor wat betreft R&D gaat die vlieger niet echt op. iPod technologie wortdt ingekocht en niet zelf ontwikkeld. Apple bedenkt daar alleen de verpakking omheen. De designkosten kun je dan terugverdienen over meerdere generaties producten.
@su: S’z heeft het eigenlijk al verklapt. ‘Winst per eenheid’ is natuurlijk een slechte indicator voor totale winstgevendheid. Voorbeeld: ik besluit een restaurant te openen en ik verkoop hamburgers. Het pand kost mij 1500 euro per maand, maar rundvlees aangelegd met karton en over-de-datum broodjes kosten mij 10 cent per hamburger. Als ik één hamburger verkoop voor 2 euro, maak ik 1900% winst per product. Maar het zegt helemaal niks over de winstgevendheid van mijn onderneming.
Al in de tweede alinea lees ik:
Maar goed, nu ga jij mij zeker vertellen dat in een tijdperk van stijgende brandstofkosten en een volatiele consumentenmarkt (wie speelt er nog ‘Nintendo’?) dat die marketing- en distributiekosten wel van die ‘50% winst’ afkunnen.
Zucht, dáárom faalde het oostblok: communisten/tes kunnen helemaal niet plannen (kapitalisten trouwens ook niet).
Ik blijf erbij dat de huidige situatie veroorzaakt wordt door de onverzadigbare consument (wij allemaal eigenlijk), niet zozeer door de kwaadaardige multinationals.
Mooie draad, deksel van Pandora haar doos.
Maar, JSK, waarom zijn niet BEIDE de oorzaak van de huidige situatie?
Een multinational (in de VS is een corporatie zelfs letterlijk een rechtspersoon) is uit de aard van z’n bestaan toch gewoon een onverzadigbaarheid?
’t Is absurd om de consument als heilig te aanschouwen, in wezen moet en kan je op de hoogte zijn van wat je koopt. Maar de praktijk wijst uit dat iedereen altijd op zoek gaat naar het goedkoopste (met in bepaalde gevallen oog voor de prijskwaliteitverhouding).
@JSK:
Je luistert niet. Ik stel dat wat minder winst per eenheid accepteren in het voordeel van arbeidsvoorwaarden de rug van de multinationals niet zal breken. Ze maken nu al honderdmiljoenen winst per jaar, hoe klein de winstmarges en hoe groot de reclamecampagnes ook zijn. Je argument is oud en misleidend.