OPINIE - Wat de Nederlandse televisie nodig heeft, is een praatprogramma waarin het politieke spel geanalyseerd wordt – een soort Studio Voetbal voor het Binnenhof.
Ik kijk zelden televisie. Toch is er één programma dat ik de laatste tijd graag kijk, en dat is Studio Voetbal.
Goed, het gestook van Jan Mulder wil nog wel eens tot een hanengevecht leiden – wat Jack van Gelder dan een paar minuten laat razen voordat hij het welletjes vindt – maar buiten die momenten is het een heel fijn programma. De sfeer is nuchter, ontspannen, beschouwend. De gasten laten elkaar uitpraten, en zijn het vaak met elkaar eens. Er valt zelfs wel eens een stilte; kom daar maar eens om bij De Wereld Draait Door. Het zette me aan het denken: waar komt dat fijne ontspannen sfeertje vandaan? Wat heeft Studio Voetbal dat DWDD, wijlen Pauw & Witteman, en al die andere praatprogramma’s op de Nederlandse tv niet hebben?
En toen opeens had ik het: niemand zit daar aan tafel om iets van zichzelf te pluggen.
Actualiteitswaarde
Bij de meeste praatprogramma’s worden gasten vooral uitgezocht op “actualiteitswaarde”. Oftewel: of ze recent iets interessants gedaan hebben. Dat klinkt als een goed principe, maar het gevolg is dat bijna iedereen naar de studio komt met een Ding. Dat kan een boek, een cd of een voorstelling zijn, of iets geks dat ze in andere media hebben gezegd. Als er een politicus aan tafel zit, is diens partij het Ding (en, zeker bij minder prominente Kamerleden, vooral die politicus zelf).