Meer klimaat-twijfel met Clintel

In de week dat het KRO-NCRV programma Pointer een kritische uitzending heeft over het 'klimaatsceptische Clintel', vindt er ook een bijeenkomst plaats in Giessen, gemeente Altena. Clintel is uitgenodigd door Wim Verbaarschot van Altena Klimaat van Tafel. Wim Verbaarschot heeft voor de PVV Noord-Brabant op de kieslijst gestaan en is in het dagelijks leven proces-operator bij Shell Moerdijk. Volgens eigen zeggen is Verbaarschot op zoek naar 'een ander geluid', volgens hem is de huidige klimaatverandering puur natuur en heeft de mens geen invloed. Hij zegt dat het CO2 gehalte de temperatuur volgt, in plaats van andersom. Dat dit massaal wordt tegengesproken door klimaatwetenschappers en door wetenschappers bij zijn werkgever Shell, deert hem niet. Kortom, echt een avond waar Clintel bij past. Oprichter Marcel Crok krijgt het woord.

Foto: 3dpete (cc)

Pseudosceptische mist over de openheid van het IPCC

ANALYSE - Sommigen slagen erin om werkelijk alle informatie die ze vinden zo te verdraaien dat ze er een bevestiging van hun overtuigingen in zien. Dit werd recentelijk op een bijna surrealistische manier geïllustreerd door enkele Vlaamse pseudosceptici.

Wanneer het over complotdenkers of wetenschapsontkenners gaat valt wel eens de term motivated reasoning. In wezen is dat heel normaal menselijk gedrag: we redeneren allemaal wel eens naar een gewenste conclusie of naar bevestiging van onze mening toe. Een grappig voorbeeld van dat fenomeen is vaak te zien op fora waar supporters van verschillende voetbalclubs commentaar leveren op wedstrijden.

Enigszins gechargeerd komen de commentaren erop neer dat elke club altijd de scheidsrechter tegen heeft, en veel pech, en een tegenstander die bijzonder onsportief is. Veel voetbalsupporters geloven dus dat hun club tekort wordt gedaan, omdat ze zo graag willen dat die club altijd beter is dan de tegenstander. Maar sommige supporters gaan daar heel ver in, terwijl anderen er een stuk realistischer naar kijken. En zo gaat het ook bij andere onderwerpen. Vooral mensen met heel stellige – of moet ik zeggen extreme – overtuigingen zijn heel bedreven in dat gemotiveerd redeneren.

Het draait allemaal om het open review proces van het klimaatpanel IPCC. Pseudosceptici hebben het meestal liever niet over dat proces. Want als ze het zouden noemen zouden ze daarmee hun eigen retoriek over het IPCC als gesloten bolwerk, dat niet open staat voor kritiek en niet transparant is, behoorlijk onderuithalen.

Beste klimaatsceptici, kan het niet nog een tikkeltje sceptischer?

Thijs ten Brinck houd klimaatsceptici een spiegel voor. In zijn eigen woorden:

Electoraal is de nieuwe golf van klimaatscepsis wel een groot succes. Met kritisch denken heeft dat echter niets te maken. De kritische denker van vandaag lijkt zo druk met kritisch zijn dat hij vergeet te denken. Zonde. Zo word je nooit een Galileo.

Of dit klimaatsceptici over de streep gaat halen om eens kritisch naar hun argumenten te kijken? Twijfelachtig, maar het valt te proberen.

Foto: Karen Eliot (cc)

Het klimaat volgens Clintel

VERSLAG - Een kleine honderd man en vrouw zijn er op af gekomen: de avond van Clintel in het dorp Heesch, bij Oss en Den Bosch. Uitgenodigd door een ‘eenzame strijder’ tegen windmolens, de heer Remi. Volgens de aankondiging zal de avond in het teken staan van het nut, noodzaak en betaalbaarheid van de energietransitie. Al worden we er bij aanvang op gewezen dat de hoofdboodschap zal zijn ‘klopt het wel, wat er gezegd wordt?’. Clintel wil – naar eigen zeggen – de klimaatdiscussie in een ander daglicht stellen. Het is een avond waar veel verteld wordt.

De beamer laat het afweten en we beginnen ruim een half uur te laat. Kinderarts en dagvoorzitter Gordon Slabbers is gevraagd commentaar te geven op het recente GGD rapport met betrekking tot de medische gevolgen van windturbines.

Slabbers komt niet verder dan eventjes kort de kernpunten van het rapport herhalen. Geen uitleg. We moeten blijkbaar door. Jammer, want nu hebben we geen idee of de GGD verder onderzoek vraagt, of het meevalt of ernstig is. Of het met bestaande normen te maken heeft. Etc, etc… Het enige wat blijft hangen is dat er ‘een gevaar voor de gezondheid’ is.

Foto: Paul (cc)

Een liberaal met ballen durft géén keuzes te maken

Als de politiek effectief klimaatbeleid wil voeren, bemoeit ze zich niet inhoudelijk met klimaatoplossingen.

Ik moet zeggen: Rutte heeft ergens wel lef. Met het klimaatakkoord probeerde zijn kabinet de klimaatcrisis te misbruiken om nog meer subsidie naar het grote bedrijfsleven te krijgen, ten koste van de onderkant van de samenleving. Nu dit wat al te hard uitkomt, probeert hij met een toevoeging van een klein beetje CO2 belasting hetzelfde zwendelplan alsnog aangenomen te krijgen. Ondertussen getuigt het vooral van lafheid. Dat kan en moet veel beter.

Sceptici, cynici en fanaten

De kampen in het klimaatdebat: Ten eerste de klimaatsceptici, die naar mijn mening de naam scepticus niet waard zijn. Ten tweede de klimaatcynici, voor wie ik feitelijk nog een hoop sympathie en begrip kan opbrengen. Ook de klimaatcynici zien de derde groep, de zogenaamde klimaatfanaten, als hun grootste tegenstanders.

Klimaatfanaten worden in het debat bekroond met een hele hoop creatieve scheldwoorden: klimaatdrammers, klimaatextremisten, klimaatsalafisten, of nog erger, GroenLinksers.

Deze mensen zitten volgens de klimaatontkenners allemaal braaf in de banken van dezelfde klimaatkerk, en zingen in koor hetzelfde klimaatlied. Van dit beeld klopt echter maar weinig. Wie in deze kerk gaat rondneuzen zal zien dat de meeste klimaatkerkgangers recht tegenover elkaar staan, en elkaar om het minste of geringste in de haren vliegen … en dat al decennialang.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Quote du Jour | Geen klimaatscepticus

‘Ik vind mijzelf absoluut geen klimaatscepticus. De klimaatwetenschap is een stuk rijper geworden en ook ik ben er inmiddels van overtuigd dat de mens inderdaad invloed heeft op het klimaat.

Deze uitspraak komt uit de mond van Simon Rozendaal rollen in het afscheidsinterview in de Volkskrant. Dat hij zichzelf geen klimaatscepticus vindt is logisch: dat vindt namelijk iedere klimaatscepticus van zichzelf. Bovenstaande quote wordt echter direct gevolgd door een aantal uitspraken om de mensen toch gerust te stellen cq in slaap te sussen met betrekking tot de stand van zaken over de opwarming van de aarde:

Foto: Duncan McNeil (cc)

Klimaatsceptici en klimaatcynici

De beste argumenten voor zogenaamde ‘klimaatsceptici’ worden het minst gehoord. Een eerlijk ‘sceptisch’ klimaatdebat focust op de vragen: is hervorming nodig, en gaat dat ons helpen het tij te keren?

De centrale stelling in het klimaatdebat valt op te splitsen in vier delen:

  • Het klimaat op aarde verandert steeds sneller
  • Dit komt door de manier waarop de mens omspringt met fossiele brandstoffen
  • Op de huidige voet verder gaan is onverantwoordelijk
  • Het is mogelijk om het tij van klimaatverandering te keren
  • Zogenaamde klimaatsceptici (ik heb een vorige keer al betoogd dat die term eigenlijk niet klopt), stellen over het algemeen vraagtekens bij de stellingen 1 en 2. Maar in een serieuze discussie is dit eigenlijk al een gepasseerd station. Het bevragen van de stellingen 3 en 4 levert een discussie op die veel vruchtbaarder is.

    Opwarming, door toedoen van de mens

    De aarde warmt helaas wel degelijk op, en opmerkelijk snel ook: sneller dan ooit tevoren in de geschiedenis van de mensheid. Tegenbewijs kan alleen verzameld worden door slechts dat bewijs mee te nemen dat past bij het eigen standpunt, en de rest te negeren. Dan gooi je dus 95% van de metingen weg, en behoud je die metingen die jouw geloof ondersteunen. Dat  is natuurlijk geen wetenschap.

    Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

    Thoenes en Berkhout preken voor eigen parochie in Elsevier

    Vanaf nu zullen we af en toe de uitstekende stukken van het Klimaatveranderingsblog van Bart Verheggen, Jos Hagelaars, Hans Custers en Bob Brand overnemen alhier. Deze stukken verdienen meer aandacht. Met stevige wetenschappelijke onderbouwing scheiden ze zin en onzin in het klimaatdebat. De eerste bijdrage die we overnemen is van Hans Custers.

    De Global Warming Index: verloop van de mondiale temperatuur (in zwart en rood) en van menselijke (geel) en natuurlijke (blauw) factoren die het klimaat beïnvloeden


    Ooit, jaren geleden, las ik vrijwel elke dag wel een verhaal van iemand die de menselijke invloed op het klimaat, of de wetenschap daar achter, bestreed. Dat was best leerzaam. Niet omdat er zo veel bruikbare informatie in die verhalen stond, maar omdat ik allerlei beweringen uit dat stuk ging controleren op waarheidsgehalte, logica, consistentie en wetenschappelijke onderbouwing. Natuurlijk bleef er van al die beweringen dan maar bar weinig overeind. En al factcheckend kwam ik beetje bij beetje meer te weten over het klimaat en begon ik ook wat te begrijpen van de wetenschap op dit onderwerp.

    Na een tijdje begon die leermethode steeds minder goed te werken. Er bleven steeds minder dingen over om te checken, omdat ik ze allemaal al een keertje had gezien. Wel begon ik nu te leren hoe de mensen die zichzelf “sceptisch” noemen zich gedragen in discussies over het klimaat. Ze blijven simpelweg steeds nagenoeg hetzelfde repertoire aan beweringen en claims herhalen, zonder ooit serieus in te gaan op tegenargumenten. Waar ze vaak zeggen dat ze discussie willen, zijn ze in de praktijk juist steeds weer bezig met het ontwijken daarvan. Wat lijkt op een discussie is in werkelijkheid niet meer dan een eindeloze herhaling van (min of meer) dezelfde claims en weerleggingen. Een schijndebat. Van echte scepsis – niet alles wat er wordt gezegd klakkeloos voor waar aannemen – is ook geen sprake. Dit is pseudoscepsis: alles wat in strijd is met de vooraf bepaalde mening wordt niet alleen afgewezen, men neemt zelfs niet de moeite om er serieus naar te kijken. En wat wel overeenkomt met de eigen mening wordt kritiekloos omarmd.

    VVD luistert wederom naar klimaatsceptici

    De VVD heeft een zin uit het verkiezingsprogramma geschrapt na kritiek van klimaatsceptici. Trouw bericht er over.

    Het klimaat is een klein probleem met excessieve kosten

    stelt klimaatsceptische VVD’er van Ulzen.

    Hackers stellen klimaatdata V.S. veilig

    Terwijl Donald Trump werd beëdigd als president waren groep van 60 programmeurs en wetenschappers op de University of California Los Angelos (UCLA) bezig met het veiligstellen van belangrijke klimaatdata van Amerikaanse overheidsinstituten.

    Hackers, librarians, scientists, and archivists had been working around the clock, at these events and in the days between, to download as much federal climate and environment data off government websites as possible before Trump took office.

    Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

    In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

    Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

    Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

    Volgende