Ach ja, de VVD

OPINIE - Ach ja, de VVD. Als zwevend kiezer heb ik ook weleens op die partij gestemd. Voor het stadsdeel. Ze maakte haar verkiezingsbeloften waar – het vuilnisprobleem werd inderdaad opgelost – en de keer daarna waren er weer andere partijen die mijn stem waard waren en dus zweefde ik verder.

Maar goed. Ik beschouw de VVD dus als een in principe normale partij. Het probleem is dat de grenzen van die normaalheid wel in zicht zijn. Mark Rutte begrijpt niet wat waarheid is en er is inmiddels een te lange reeks halve schandaaltjes en hele schandalen. Oké, een partij met een abonnement op de macht levert bovengemiddeld veel bewindslieden en heeft dus ook bovengemiddeld veel integriteitskwesties, maar het zijn er boven-bovengemiddeld veel. Als ik VVD-lid zou zijn raakte ik langzamerhand verontrust. Erg verontrust. Heel erg verontrust.

Ik wijs nu op Thierry Aartsen, die mogelijk binnenkort wordt geïnstalleerd als lid van de Tweede Kamer. Die heeft zich via Twitter nogal eens buitengewoon bot uitgelaten. Als u op Twitter zit, hebt u het de afgelopen dagen wel zien langskomen en anders leest u hier hoe hij een racistisch liedje bagatelliseerde als humor. Ook kunt u daar lezen hoe weinig empathie hij had voor een arme drommel die zich voor de trein wierp.

VVD-wethouder Rob Berkhout van de gemeente Wormerland zegt dat deze uitlatingen niet door de beugel kunnen. Aartsen heeft geantwoord zijn tweets niet te zullen weghalen omdat hij er geen spijt van heeft. Zijn argument: “Ik ben wie ik ben.”

Maar dat is niet ter zake.

Iedereen is wie ’ie is en niemand kan zich uitleven zoals ’ie wil. Ik zou graag wonen in een Amsterdam zonder toeristen, maar ik moet rekening houden met stadsgenoten die wél graag toeristen ontvangen. Mijn verlangen te doen en laten wat ik wil, houdt op waar dat botst met andermans verlangens. Of, om een goed liberaal gezegde aan te halen: mijn vrijheid om met mijn armen te zwaaien, eindigt bij jouw neus.

Er zijn dingen die je daarom niet doet, zoals racisme bagatelliseren of zelfmoordenaars een trap ná geven. Dat is de zelfbegrenzing die het onderscheid vormt tussen enerzijds de individualist die geen rekening houdt met anderen en daardoor weinig voor elkaar krijgt en anderzijds de individualist die begrijpt dat je alleen iets tot stand kunt brengen als je rekening houd met de belangen van andere individuen. Of, iets minder omslachtig geformuleerd: Aartsen staat voor naakt egoïsme en Berkhout staat voor liberalisme.

Er is geen wet die naakt egoïsme verbiedt. Maar een volksvertegenwoordiger vertegenwoordigt meer dan alleen zichzelf en kan niet aankomen met “ik ben wie ik ben”. Aartsen is ongeschikt als lid van de Tweede Kamer en het is verontrustend dat de VVD dat niet eerder heeft gezien. Erg verontrustend. Heel erg verontrustend.