Zeg nou maar niks

Ik kan wel wéér een stukkie pennen over vergelijkingen tussen politici uit het verleden en die uit het heden, maar het is allemaal zinloos. De intellectueuze goegemeente heeft besloten dat dat allemaal niet constructief is, en niet mag, en niet helpt, en geen zin heeft, en zelfs het tegenovergestelde bereikt van wat je wilt bereiken, en dus…

…dus doet de intellectueuze goegemeente met de PVV precies wat ze zoveel jaar geleden deed met de buitenlanders. Dezelfde types, hetzelfde braaf genuanceerde geneuzel, deze keer niet bijgestaan door enge relifanaten uit de immigrantenhoek maar enge fellow travellers van de Groot-Geertse Gedachte.

Hoewel het mechanisme van de verdoezeling van problemen geleid heeft tot de hel die gedoogkabinet heet – een overtuigender bewijs van het falen van die tactiek kan ik me bijna niet voorstellen – zetten we het gewoon wéér in gang. Heus, er is niks aan de hand, ga maar lekker slapen, die bende zwangerevrouwenmeppende brievenbuspissende kopstootuitdelende zuipschuiten is echt niet zo slecht als jullie denken. Het zal allemaal zo’n vaart niet lopen en zeg nou maar niks, want anders radicaliseren ze.

Niemand kan me vertellen wanneer vergelijkingen tussen Hitler en Wilders wél gerechtvaardigd zouden zijn, maar langzamerhand ontstaat de indruk dat er altijd iemand zal opstaan om met een of ander detail aan te tonen dat de vlieger niet op gaat. En dat kan dus tot het bittere einde – aan de poorten van een toekomstig Westerbork zal er een apologeet staan die je er op wijst dat die moslims toch maar met intercitytreinen worden afgevoerd. Dus waag het niet om…!

Het gaat dan ook niet om de details. Je kunt elke vergelijking met details om zeep helpen. Er is altijd een ‘ja, maar’ en dat is een tactiek die we al kennen. Je neemt een handvol detailzaken die niet overeenkomen met het verleden, gooit die in een artikel en stelt vervolgens dat je tegenstanders helemaal verkeerd zitten. Voorbeelden te over – dit artikel over Vietnam en Afghanistan is een meesterproef in het details verzamelen om er de grote lijnen mee af te dekken.

Zo lijkt de PVV nooit op de NSDAP. De PVV is een partij die alle problemen in het land op het bordje schuift van een etnisch/religieuze groep en hun “bondgenoten” van links. De PVV stelt steeds radicalere oplossingen voor om deze groep te bestrijden (het woord komt uit het PVV-programma: kopje islambestrijding, pagina 13), zoals deportatie van miljoenen moslims uit Europa. De PVV wil als moslim herkenbare personen uit publieke ambten weren. Maar… de PVV heeft geen knokploegen, de Republiek van Weimar leek helemaal niet op Nederland anno 2011 en ‘ze’ hebben geen Joseph Goebbels. Pleit beslecht.

Niks aan de hand mensen. ‘Incidentjes’. Het grootste deel van die een komma vijf miljoen kiezers is écht niet racistisch. Heus. En zeg nou maar niks want anders radicaliseren ze.

Lees meer bij the Edge of Europe.