Tweede Kamer mag van staatssecretaris hooguit beetje inzage in belastingdeals

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

En de burger? Die mag nergens wat van weten:

De Tweede Kamer kan in sommige gevallen vertrouwelijk inzage krijgen in de afspraken die de Belastingdienst heeft gemaakt met grote multinationals.

Maar van een systematische toezending van de taksdeals, ook wel rulings genoemd, kan geen sprake zijn. Staatssecretaris Eric Wiebes van Financiën heeft dat maandag aan de Tweede Kamer geschreven.

Vast zodat niemand gaat klagen over de manier waarop grote bedrijven worden bevoordeeld.

Open artikel

Reacties (25)

#1 Joost

Heeft iemand al gevraagd waarom niet? Omdat wij dat gewoon niet hoeven te weten, of dat de belastingdienst niet in het openbaar wil hebben van wat er allemaal mogelijk is.

#2 McLovin

Dit meen je niet…..Ik begin zo een schizo als Tarik bijna te geloven…

#3 Amateur Commenter

De Belastingdienst mag voortaan ook niet meer bij mij in de boeken kijken. Ze bekijken het maar.

#4 Bookie

@1 Ik denk dat het iets met privacy te maken heeft.

@3 Hoezo ook? De belastingdienst mag gewoon in de boeken kijken bij de multinationals (bijvoorbeeld om te kijken of ze de ruling goed uitvoeren). De Tweede Kamer echter niet, net zoals zij dat bij jou niet mogen.

#5 lurker

@4: Het verschil is dat Amateur Commenter geen schimmige, mogelijk illegale, deal heeft gesloten met de belastingdienst.

#6 McLovin

@4: Tweede Kamer is hoogste orgaan in Nederland. Die moet overal inzage in kunnen hebben anders kunnen ze hun werk niet doen. bijvoorbeeld controleren of dat hele gedoe met “rulings” wel rechtmatig is.
Het is verrassend wat de Belastingdienst allemaal mag qua privacy(-schendingen), dan vind ik het een prettig idee dat in naam/in principe mijn volksvertegenwoordiging/vertegenwoordiger bij machte is om zo een publiek orgaan te controleren.
Soms lijkt het wel erop dat de Belastingdienst een soort van inlichtingendienststatus begint te krijgen: Mag van alles op het gebied van inlichtingen verzamelen maar hoef daar publiekelijk geen verantwoording voor af te leggen.

#8 McLovin

@7: Geen expert hier maar wat ik begrijp is het schimmig in de zin dat er niet vooraf duidelijke regels van het spel zijn. Alleen wat raamwerk regels. De details per bedrijf echter worden middels onderhandelen uitgekristalliseerd, achter gesloten deuren. Dat lijkt me best schimmig.

(Zoals gezegd geen expert dus corrigeer maar als mijn aanname niet klopt?)

#9 Bookie

@8
Over het algemeen vaste afspraken.
Intercompany financiering weet ik nog dat is 1/8%. Stel Antilliaanse vennootschap leent aan Nederlandse Holding 100 mio tegen 5% dan leent Holding aan buitenlandse deelneming tegen 5 1/8%. Die € 125.000 resultaat wordt minus kosten volgens Nederlandse tarieven belast. Ook voor royalties standaard spreads.

#10 Letaupe

Voor het ontgaan van belastingen is relevant
(1) ontgaan van buitenlandse belastingen
(2) ontgaan van Nederlandse belastingen.

De rulings betreffen (1). Een goede inspecteur (als die niet weggekocht wordt) bewaakt (2)

De Algemene Rekenkamer kan een onderzoek doen naar alle rulings. Als dit niet voldoende gebeurt dan ligt dit aan de Tweede kamer. In @7 is aangeveen waar de algemene regels te vinden zijn. Er is centrale coordinatie zodat de inspecteur geen pseudo-ondernemertje kan spelen.

Obama zijn voorstel probeert een deel van die belastingen terug te halen onder verlaging van de vennootschapsbelasting. Dat is echter lip service want dat wordt toch niet door het congres aangenomen. How to Liberate America from Wall Street Rule is the burning question. Het zelfde geldt overigens voor Nederland.

http://www.theguardian.com/us-news/2015/feb/01/obama-budget-tax-big-corporation-overseas-earnings
http://www.neweconomyworkinggroup.org/new-economy-story/how-liberate-america-wall-street-rule

#11 kevin

Vanochtend hoorde ik de staatssecretaris op de radio en daar zei hij het volgende: rulings zijn niet anders dan een afspraak vooraf over de interpretatie van de belastingregels in plaats van achteraf. De percentages zijn gelijk. In beide gevallen wordt evenveel belasting betaald, alleen is het voor bedrijven prettig (volgens mij zou dat ook voor burgers zo zijn) dat er vooraf duidelijkheid is. Een ruling is niets anders dan een oordeel van de belastinginspecteur vooraf in plaats van achteraf, maar onder precies dezelfde regels.

De algemene rekenkamer mag van hem alles zien, maar de TK niet vanwege de privacy. Dan heeft hij het over specifieke belastingaangiftes van bedrijven. Daar staat gevoelige informatie in.

De staatssecretaris bestreed met klem het idee dat de belastingdienst uitzonderingen maakt voor specifieke bedrijven. Als dat zou gebeuren, dan zou de belastingdienst de wet overtreden.

Klinkt mij eigenlijk heel geloofwaardig.

#12 McLovin

”Een ruling is niets anders dan een oordeel van de belastinginspecteur vooraf in plaats van achteraf, maar onder precies dezelfde regels.”. Ah ok. Maar als dat het geval is vanwaar dan al die fuzz en vanwaar het klaarblijkelijke fabeltje dat internationale bedrijven deals sluiten met de belastingdienst?
Als ik dit mag geloven is het allemaal minder onschuldig:

Maar het is vooral de praktijk van rulings, de mogelijkheid voor ondernemingen om afspraken te maken met de fiscus. Tot aan de jaren 90 verliep dat nogal gemakkelijk en informeel. Eigenlijk deed de fiscus maar wat. Onder internationale druk, vooral vanuit Brussel en de Oeso, werden de teugels aangetrokken. Staatssecretaris Wouter Bos van Financiën voerde begin deze eeuw een geheel nieuw systeem in. Met meer voorschriften, minder vriendjespolitiek en zonder de geur van sigaren. Maar ongewild wordt Nederland daardoor nóg aantrekkelijker als fiscale vestigingsplaats. Rulings bleven bestaan, maar werden ondoorzichtig maatwerk. Het gevolg is inmiddels bekend. Nederland is ongelooflijk populair als vestigingsplaats voor ondernemingen die alleen op papier bestaan. Tachtig van de honderd grootste ondernemingen ter wereld hebben hier vennootschappen opgericht om hun wereldwijde inkomstenstromen door te leiden. Volgens de fiscus telt Nederland zo’n 12.500 fiscaal gedreven instellingen, die deel uitmaken van 6200 ‘dossiers’ waarbij elk dossier bij een concern hoort.
De conclusie is onvermijdelijk: ‘Een groot deel van de bedrijven gebruikt de Nederlandse regels dus niet om ‘internationale transacties te stroomlijnen’ en ‘dubbele belasting te voorkomen’, zoals de lobby van trustkantoren en financieel dienstverleners u wil doen geloven, maar om de belastingaanslag tot nul of bijna nul te reduceren – wat heel iets anders is.’ “

http://www.ftm.nl/exclusive/recensie-van-het-belastingparadijs/

#13 Letaupe

@12: De AEX ondernemingen betaalden in 2011 gewoon bijna 23% vennootschapsbelasting. Als ze al fiscale faciliteiten kregen dan was dat voornamelijk in het buitenland. Een uitzondering was de zgn. innovatiebox waarmee Verhagen zo nodig mooi weer moest spelen en die vooral ten goed kwam aan o.a. KPN en ASML.
http://tinyurl.com/lcvkume

#14 frankw

Kevin @11, het klinkt allemaal erg geloofwaardig wat de staatssecretaris te zeggen. Zo geloofwaardig dat het enorme aantal hoofdkantoren en brievenbusmaatschappijen in Nederland weer ongeloofwaardig begint te worden, toch?

#15 Joost

@6:

Soms lijkt het wel erop dat de Belastingdienst een soort van inlichtingendienststatus begint te krijgen: Mag van alles op het gebied van inlichtingen verzamelen maar hoef daar publiekelijk geen verantwoording voor af te leggen.

Ja, daar maken de politie et al. gebruik van. Als zij na twee weken bepaalde data moeten vernietigen, dragen zij dat over aan de belastingdienst zodat zij “beter hun werk kunnen doen”, met de afspraak dat ze het altijd weer in kunnen zien.

De belastingdienst is vervolgens nergens aan gebonden en mag tot in het oneindige opslaan.

#16 frankw

Voor zover ik het begrijp is de ruimhartige manier waarop er in Nederland wordt omgesprongen met het afschrijven van zaken als “goodwill” en kosten die bedrijven doorberekenen via hun dochters een belangrijke reden waarom het allemaal zo ondoorzichtig is. Met het geheime karakter van de rulings. Als er niets aan de hand zou zijn dan zou er ook niet geheimzinnig hoeven te worden gedaan over rulings, gebeurt wel, en dus klopt het niet. De regels an sich lijken wel okay, het gaat over de ruimhartige interpretatie van dit soort zachte zaken.

En dan heeft Nederland met bijna iedereen in de wereld verdragen ter voorkoming van “heffing dubbele belasting”. Inmiddels beginnen landen er achter te komen dat ze op deze manier feestelijk worden genaaid door Nederland. http://www.nrc.nl/nieuws/2013/02/27/mongolie-pikt-het-niet-meer-en-zegt-belastingverdrag-met-nederland-op/

En zeg nou zelf, als zelfs mongolen inzien (pun intended) dat ons belastingregime een grote rippoff is dan …. (vul hier maar in)

#17 Hal Incandenza

@Letaupe
Lies, damn lies enzo.

Uit jouw eigen link van Cor Mol blijkt dus dat Shell 52% betaalt en dat door Shell het beeld vertekend wordt. Want de meeste andere bedrijven betalen minder.

Daar komt nog bij dat dit niet alleen over de VPB gaat. Apples and oranges sir.

#18 tigger

@13:
Laten we eens aannemen dat de bedrijven in Nederland “gewoon” allemaal 25% vennootschapsbelasting betalen. De Starbuckscasus laat zien dat sommige bedrijven door creatief boekhouden zo schuiven met geld tussen eigen (dochter)bedrijven dat ze bijna geen winst behalen. Als er bijna geen winst is, stelt ook die 25% uiteindelijk niets voor….

#19 McLovin

@18: De rulings gaan dus zeg maar niet over de percentages maar over in hoeverre de Belastingdienst akkoord gaat met de “opgeleukte” winstcijfers….?

#20 Letaupe

@17: Lezen is een kunst, die niet iedereen gegeven is.

#21 kevin

Ik was hier alleen maar aan het herhalen wat ik de staatssecretaris erover hoorde zeggen. Dat is niet per se wat ik daarvan vind.

Zoals ik het van hem begrijp, zijn de rulings niet het probleem, maar de belastingwetgeving zelf. Bedrijven mogen de grenzen opzoeken van de wet en er is iemand van de belastingdienst die ze zegt hoe ver ze mogen gaan. Daar lijkt me niks mis mee. Als dat ertoe leidt dat bedrijven niet betalen wat we hadden gewild, dan zit er een gat in de wet en dat heeft niks te maken met de belastingdienst die de wet uitlegt. Als er al sprake is van onderhandeling, stel ik mij zo voor dat een bedrijf een schimmige constructie uitlegt en dat die belastinginspecteur zegt “ja, uhm, ja, ik ben bang dat de wet dat toestaat”. Kun je die belastinginspecteur wel op zijn kop geven, maar daar ligt het probleem niet.

Ik ben geen expert op belastinggebied, dus ik ben wel benieuwd wat voor trucjes er zijn. Dat een bedrijf tegen de belastingdienst zou zeggen “wij betalen 5% en geen cent meer of anders vertrekken we”, dat lijkt me eerlijk gezegd zeer onwaarschijnlijk. Dat maakt zowel het bedrijf als de belastingdienst hartstikke strafbaar en het lijkt me lastig onder de pet te houden. Daar zijn te veel mensen bij betrokken.

#22 tigger

@21:
De belastingwetgeving is zeker niet het probleem want bewust zo gemaakt. In heb in mijn persoonlijke belastingaangifte vrijwel geen mogelijkheden om van mening te verschillen met de belastingdienst. Het zijn dus geen gaten maar bewust gebouwde tunnels waar bedrijven gebruik van maken.

#23 zazkia

@22 als je t op een andere manier had opgelost, hadden bedrijven er ook wel iets op gevonden. Dat hoeft ook niet verkeerd te zijn. ’t Is pas mis als het structureel dezelfden zijn die profiteren.

#24 tigger

@23:
En dat is niet het geval? Denk je echt dat het de kroeg op de hoek is die van deze regels en rulings profiteren?

#25 kevin

@22

In heb in mijn persoonlijke belastingaangifte vrijwel geen mogelijkheden om van mening te verschillen met de belastingdienst.

Wel als je belastingaangifte ingewikkelder wordt, bijvoorbeeld omdat je met meerdere landen te maken hebt. Ik werk zelf in Duitsland en woon in Nederland, geloof me, er is interpretatieruimte. Zeker vergeleken met Duitsland.

Wat denk je van leaseauto’s voor ‘zakelijk gebruik’? Of laptops van de zaak die je mee naar huis mag nemen? Is dat verkapt loon of een bedrijfsmiddel? Wat denk je van bureautjes die je bezwaar op de WOZ-vaststelling regelen? Bedrijven die werknemers tot ZZP’er verklaren? Van klein tot groot proberen mensen de belasting te ontwijken. Dan heb ik het dus niet over regelrechte ontduiking, maar over misbruik maken van interpretatieverschillen.

Dat is echt niet voorbehouden aan multinationals. Dat het hun beter lukt, valt volgens mij prima te verklaren door verschillen in regelgeving tussen landen waar ze gebruik van maken, (niet van een gat in de belastingwet van één specifiek land) en ook simpelweg doordat hun aangifte veel complexer is en ze het geld hebben om met de belastingdienst te gaan kibbelen over de interpretatie van de wet.

Wat ik wil zeggen: zelfs als de belastingdienst deze ongelijkheid tussen multinationals en gewone burgers niet heeft ingebouwd, zal deze ongelijkheid er zijn.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

| Registreren

*
*
*