Over de goedkope emoties rond dode Syrische kindjes

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Peter Breedveld schrijft een scherpe column over het kinderleed dat we dagelijks tot ons krijgen. Heeft hij een punt?

Open artikel

Reacties (4)

#1 cerridwen

Een rationalisatie waarom Peter Breedveld niets wenst te doen aan kinderen in Syrië. Prima, begrijpelijk, wat heeft het voor zin enz. maar ga dan niet doen alsof dat een moreel beter standpunt is dan mensen die zich hier wel druk om maken.

In Syrië scoort hoog op de lijst van geweldadigste conflicten op dit moment, en als je de geopolitieke context meeneemt is het met afstand de belangrijkste. Alleen dat al zou reden moeten zijn voor de rest van de wereld om hier iets aan te doen (en voor nederlandse burgers om zich op de hoogte te stellen van wat er aan de hand is).

Dit soort zeurderige verhaaltjes van ‘ik wens erniet mee geconfronteerd te worden’ kunnen we er dan niet bij hebben, hou dan je mond.

Er is toch al zoveel Orwelliaanse omkering rond het Syrische conflict, zoals de negatieve lading van ‘activist’. Een activist is nu iemand die video’s maakt van niet bestaande gebeurtenissen en de boel bij elkaar liegt in het kader van een imperialistische agenda, in plaats van iemand die zich druk maakt om zijn medemens en de wereld op de hoogte wil stellen van mensenrechtenschendingen.

#2 Thallman

Weer een typisch Peter Breedveld tegen de wereld stukje vol met haat en stromannen, en dan ook nog raar opkijken als hij door iedereen gehaat wordt.

Dat Peter Breedveld zich drukt maakt over zwarte piet en tegelijkertijd mensen die zich druk maken over dode Syrische kinderen veroordeelt spreekt boekdelen over hem.

#3 Kalief

Nee, Breedveld heeft geen punt. Van dode volwassenen gaan kijkers zich altijd afvragen of het nou de goeden of de slechten waren en of het niet een beetje hun eigen schuld was. Dat doen ze niet bij kinderen. Daardoor kun je met dode kinderen makkelijker het conflict zelf aan de kaak stellen zonder te vervallen in de schuldvraag.

#4 HansR

Ja natuurlijk heeft Breedveld een punt. Hij heeft altijd een punt. Zijn punt is nl dat het niet goed is in Syrië. Heel erg zelfs. Alleen relativeert hij dat punt zelf kapot op een manier die niemand meer kan volgen waardoor een omkering van zijn bedoeling plaats vindt.

Ik doe niks aan die dode Syrische kindjes. Ik sluit me ervoor af.

Hij schrijft er dus wel over.

En hij heeft een punt : de dode kinderen in Syrië horen er niet te zijn. Net zoals Phan Thị Kim Phúc niet op de TV had gemoeten maar er toch was. En dat kostte de VS uiteindelijk de oorlog.

Dat relativeer je uiteindelijk niet weg.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

| Registreren

*
*
*