Alweer de tweede voorronde met verbetervoorstellen voor de democratie. Ook dit keer kunt u weer uw stem uitbrengen op het voorstel dat in uw ogen het verdient de aandacht van de landelijke politiek te krijgen.
Onderaan kan je stemmen voor deze ronde. De beste voorstellen gaan door naar de eindronde alhier die woensdagavond start. Daarin wordt bepaald welke voorstellen uiteindelijk naar Wij Zijn De Baas gaan.
9. Niet zozeer het stelsel van de democratie moet verandert worden. We moeten de mensen ín die democratie versterken: verplichte inburgering in het democratisch bedrijf voor alle politieke nieuwkomers!
Mensen gaan de politiek in omdat ze wat willen veranderen, iets willen bereiken, de wereld mooier willen maken. Een ambitie drijft deze mensen.
Wanneer ze daadwerkelijk politiek actief worden en bijvoorbeeld in de Gemeenteraad of Tweede Kamer gekozen worden, blijkt de weg vol valkuilen te zitten. De grote stukkenstroom, vergadercircuits en keurslijven als woordvoerderschap en fractiediscipline komen om de hoek kijken. Vaak verdwijnen de drijfveren naar de achtergrond en gaat men op zoek naar een overlevingsstrategie in plaats van een overwinningsstrategie.
Politici krijgen te weinig steun bij het ontwikkelen van de benodigde vaardigheden en vakkennis om de valkuilen te ontwijken. Er wordt van ze verwacht dat ze vanaf dag 1 meteen volleerd politicus zijn. En dat is een te hoge verwachting, want politiek is een vak, dat je je als nieuweling eigen moet maken. Vandaar dat wij voorstellen: een verplichte inburgeringscursus in de het politieke landschap, maakt het (samen)leven voor iedereen een stuk prettiger.
Marike Simons & Maud van de Wiel, betrokken bij de oprichting van Lux Voor.
==============================================================
10. Nederland verdient het referendum!
In Nederland staat de kiezer te ver af van de macht. We kiezen de controle van de macht, nooit direct de macht zelf. Geen coalitie, geen Kabinet, geen minister president, geen burgemeester of wethouder. De kiezer brengt zijn stem uit op een partij en het is volstrekt ongewis wat er mee gebeurt. Partijen die dramatisch verliezen kunnen gewoon het Kabinet in, partijen die gigantisch winnen blijven aan de kant staan. Het zij zo. Gelukkig zijn er manieren om deze onvolkomenheid te corrigeren. Ik ben een fervente voorstander van het referendum: directe invloed van kiezers op een onderwerp dat hen raakt. Als initiatiefnemer namens de PvdA in de Tweede Kamer van het referendum over de Europese Grondwet ben ik apetrots op het feit dat voor het eerst in de geschiedenis op nationaal niveau gebroken werd met het indirecte gedoe. Kiezers moeten de kans krijgen om bij een besluit dat vermeend geen draagvlak heeft, een referendum te organiseren.
Niesco Dubbelboer, oud lid Tweede Kamer voor de PvdA
==============================================================
11. De vertegenwoordigende democratie moet worden verdiept via directe verkiezingen en referenda. Daarmee wordt de alleenheerschappij van de politieke partijen gebroken en ruimte gemaakt voor een positieve personalisering van de politiek.
Wij worden niet geregeerd door volksvertegenwoordigers maar door vertegenwoordigers van politieke partijen. Niet de kiezers maar de partij-elites bepalen via de beruchte kandidatenlijstjes wie er in het parlement en regering komt. De partijen beheersen ook de parlementaire procedures: coalitiedwang en fractiediscipline smoren de geestelijke onafhankelijkheid van politici. Nederland heeft behoefte aan minder politiek collectivisme en meer politiek individualisme, zowel van kiezers als van volksvertegenwoordigers. Er moet meer ruimte komen voor visionair leiderschap en persoonlijkheid in de politiek, bijvoorbeeld via directe verkiezingen van gezagsdragers. Maar dat moet worden gecompenseerd door een steviger en meer permanente controle door kiezers van onderop, bijvoorbeeld via referenda en internetfora.
Dick Pels, socioloog en voorzitter van de linksliberale denktank Waterland
==============================================================
12. Er moet in Nederland lekenparticipatie in de rechtspraak komen
Onbegrijpelijke vonnissen, summiere verslaglegging aan het publiek gaan gepaard met arrogantie en zelfingenomenheid die ons professorenrecht kenmerken. Men zaait onwetendheid maar oogst wantrouwen. Kenmerkend is de vergelijking door juristen met het ziekenhuis: je laat leken toch ook geen operaties uitvoeren? Mijn antwoord daarop luidt: ons rechtssysteem is geen operatietafel maar een democratisch instituut van en voor alle burgers. Meedenken en meekijken door buitenstaanders moet juist worden gestimuleerd om tunnelvisies en drogredeneringen te voorkomen.
Joost Eerdmans, oud Tweede Kamerlid voor de LPF
==============================================================
13. Luister minder naar de argumenten van belangenvertegenwoordigende organisaties en clubs
Het echte probleem is niet dat de burgers te weinig invloed hebben. Het echte probleem is dat volksvertegenwoordigers zich te vaak laten beïnvloeden door deelbelangen en electoraal gewin. Indien links minder zou luisteren naar milieuorganisaties en pacifistische clubjes ….. zouden we ons eindelijk bezig kunnen gaan houden met de werkelijke uitdagingen van deze tijd zoals integratie en globalisering.
(Dit komt uit de nog te verschijnen kettingcolumn op wijzijndebaas.nl)
Arend Jan Boekestijn, Tweede Kamerlid voor de VVD
==============================================================
14. De burger moet ook een voorkeur voor een coalitie kunnen uitspreken
Allereerst moet de burger, naast een stem op een vertegenwoordiger van een partij, ook invloed kunnen uitoefenen op de daaropvolgende coalitievorming. Een methode daarvoor is stemgerechtigden een tweede stem te geven die de coalitievoorkeur aangeeft.
(Dit komt uit de nog te verschijnen kettingcolumn op wijzijndebaas.nl)
Femke Halsema, fractievoorzitter GroenLinks in de Tweede Kamer
==============================================================
15. Zorg dat alle bestuurders en partijvoorzitters gekozen worden door de leden
Activeer de partijbesturen en breid de praktijk van verkiezing van de partijleider door partijleden drastisch uit; bereik zo snel mogelijk dat alle vertegenwoordigende posities (leiders en gewone leden van gemeenteraden, gemeentebesturen, Provinciale en Gedeputeerde Staten, fracties in de Eerste Kamer en Tweede Kamer) enkel kunnen worden ingenomen door politici die gekozen zijn door leden via campagnes (‘primaries’), en probeer veel meer bestuurlijke ambten inzet te maken van verkiezingen (burgemeesters, provinciecommissarissen).
Jos de Beus, hoogleraar politieke theorie aan de UVA.
==============================================================
16. Mogelijkheid te geven een “onderhandelingsinstructie” mee te geven aan de premier en de minister van Buitenlandse Zaken bij onderhandelingen voor de EU
Voer de onderhandelingsinstructie in ten behoeve van de Commissie Europese Zaken in haar omgang met het kabinet (in het bijzonder de premier, de minister van Buitenlandse Zaken en de staatssecretaris voor Europese Zaken), anders gezegd: maak meteen werk van de vigerende voorstellen voor procedurele en tijdige politisering van Europees beleid door het Deense model te volgen.
Jos de Beus, hoogleraar politieke theorie aan de UVA.
==============================================================
[poll=93]Update 4-10: Voorronde gesloten, kijk bij de eindronde welke voorstellen zijn doorgegaan.
Reacties (42)
@ Niesco Dubbelboer & Dick Pels: bedoel je raadgevende- of beslissende referenda ?
10 is waar maar 11 bevat 10 en is vanwege de toevoeging nog meer waar. Ik ga voor 11 (directe verkiezingen en referenda).
Hoewel 12 (lekenparticipatie in de rechtspraak) dicht bij mijn eigen suggestie ligt kan ik maar een stem uitbrengen en doe dat op 11 omdat ik dat net iets belangrijker vind. Als ik 12 mag ruilen tegen mijn stem uit de eerste ronde dan graag (is dit een makke in het stemsysteem? ik denk van wel!)
9- Heel aardig zo’n cursus, maar zinloos als je uiteindelijk onderworpen bent aan de partijdiscipline. Klinkt niet als een voorstel tot verbetering van de democratie (eerder als een tijdmanagementcursus).
10/11- Zijn min of meer hetzelfde voorstel. Op zich goed, referenda, al moet wel uitgewerkt worden wanneer, hoe de stelling op te stellen en nog wat inhoudelijkheden. Moet wel uit te komen zijn. Het puntje directe verkiezingen (uit 11) mag wat geconcretiseerd worden, maar klinkt wel interessant.
12- Ik zit niet te wachten op Idols-rechtspraak. Juist de dingen die Eerdmans wil bestrijden (tunnelvisies en drogredeneringen) zullen de kop opsteken bij lekenrechtspraak. Een betere vergelijking zou zijn: Je laat leken toch ook geen wetenschappelijk onderzoek doen? Die vergelijking gaat wat mij betreft prima op. In beide gevallen ben je bezig met waarheidsvinding. Voor waarheidsvinding heb je training nodig, om niet in valkuilen te vallen, waar lekenrechters ongetwijfeld wel in vallen.
13- Erg inconcreet voorstel. Wil je politici (nog meer)gaan isoleren van de buitenwereld? Zo niet, hoe wil je dit voorstel dan uitwerken? Daarnaast kan een “belangenclubje” (vallen werknemers en -geversbonden daar ook onder?) een tweede kamerlid van meer informatie voorzien en dus een kanaal vormen dat onafhankelijk is van de regering.
14- Valt me een beetje tegen van Femke. Er zitten drie problemen aan deze optie:
*Je weet niet welke coalities een meerderheid kunnen vormen voor er gestemd is
*De partijen die op deze manier tot een coalitie gedwongen worden, kunnen het simpelweg niet met elkaar eens worden (wat dan? Hoe binden moet dit zijn?)
*Wat als je een versnipperde uitkomst krijgt?
15-Dat is lekker democratisch, de paar mensen die lid zijn van een politieke partij kiezen de bestuurders!
16- Ik neem aan dat de kamer die instructie mee moet geven? Van wie denk je dat de goedgekeurde onderhandelingsinstructie afkomstig is? En dan nog, hoe controleer je of de vertegenwoordiger er zich aan houdt? De onderhandelingen zijn gewoonlijk achter gesloten deuren en de onderhandelaar kan terug komen met een “sorry, bleek onmogelijk”.
Kan iemand Boekestijn uitleggen dat het om verbetervoorstellen voor de democratie gaat, en niet een platform om zijn eigen clubje te promoten?
@su: Waarom is het voorstel van Arend Jan (overigens indirect verkregen) geen voorstel ter versterking van de democratie?
Vond het juist wel apart uit zijn mond. Hoewel hij het natuurlijk heeft over allerlei “linkse” en “milieu” clubs, bedoelt hij het voorstel vast algemeen. Dat betekent dat de industrie, de banken, de Bovag, etc… ook niet meer mogen lobbyen.
Tweede Kamerleden kunnen dan zelf bepalen waar ze hun informatie halen ipv alles opgedrongen te krijgen. Prima toch?
@Steeph:
Ik twijfel nu juist aan zijn oprechtheid door zijn opmerkingen gericht aan het electoraat van zijn tegenstanders. Juist de voorbeelden die hij aandraagt vormen zich gemakkelijk naar politieke partijen (PSP, GroenLinks) en hebben daarom op zijn minst een verplichting naar hun kiezers om deze issues te blijven trekken. En wat te doen met partijen die een activistische tak kennen?
@Bismarck (#3):
Ik vond dit nu juist de meest interessante optie. Ik vind het ook één van de moeilijkste punten in de Nederlandse politiek; een compromissenkabinet waar heel veel mensen nooit voor zouden hebben gekozen. Dat strategisch stemmen iedere keer omdat je je moet bedenken welke coalitie je helemaal niet zou willen zien. Op deze manier kan je gewoon naar je eigen voorkeur stemmen en je veto uitspreken tegen een coalitie die je absoluut niet ziet zitten. Zo’n inspraak kan ook na de uitslag van de verkiezingen gehouden worden.
Dat de grootste partij de één na grootste partij gewoon in de oppositie kan drukken en andere kleine partijtjes kan verleiden met hem te regeren is toch helemaal niet democratisch? Of wel?
# 9. Volksvertegenwoordigers zijn vooral veel tijd kwijt met hun partij. Terwijl een kamerlid in theorie een achterban heeft van ongeveer 8 miljoen stemmers gedeeld door 150 zetels. Tussen die 60000 zijn er altijd wel mensen te vinden die mee kunnen helpen om het werk lichter te maken. Vele handen maken licht werk. Maar dan moet de volksvertegenwoordiger wel een band opbouwen met zijn achterban, bijvoorbeeld via internet. Eindelijk richten ze zich dan ook eens buiten campagnetijd op ons als burgers, dat zou zo mooi zijn.
# 10 #11 #14
Een verkeerde uitwas van een analyse die wel klopt. Op zich is het goed dat de burger niet zelf de macht kiest, maar alleen zijn of haar volksvertegenwoordiger. Het vervelende is dat die volksvertegenwoordiger daarna helemaal geen greep heeft op wie de macht krijgt. Sterker nog, de partijen zelf weten voor de verkiezingen niet eens wat voor regeerakkoord het zal gaan worden. Terwijl dat regeerakkoord zelf ook weinig houvast biedt. Nee, liever invloed door de partijdiscipline af te breken. Die blijft alleen bestaan zodra partijen nog ministers mogen aanleveren.
Beter is het om op individuele volksvertegenwoordigers te stemmen die aangeven wat voor ministers ze willen. Zie mijn voorstel in de eerste ronde.
# 12. Wordt de kwaliteit van de rechtspraak er beter van?
# 13. Burgers hebben in theorie veel invloed als ze dat willen. Het probleem is dat de aandacht voor onderwerpen gekocht dient te worden binnen een ‘aandachtseconomie’ (zie link). Een individu kan nog zo’n prachtig idee hebben, als zhij niet de bijbehorende belangenvereniging weet te overtuigen dan is het praktisch kansloos. Mijn ervaring met petities.nl is dan ook dat die organisaties en clubs geen petities starten, behalve in eigen beheer en in het belang van de organisatie. Burgers lukt het niet om aandacht voor een petitie te krijgen zonder die organisaties aan hun zijde.
# 15.
Die obsessie met democratie binnen politieke partijen is volgens mij typisch iets voor mensen die opgegroeid zijn binnen politieke partijen. Het boeit mij totaal niet.
Ik kan als burger geen lid zijn van alle politieke partijen om op al die fronten democratietje te gaan zitten spelen. Er is een veel eenvoudiger oplossing, geen partijdiscipline en op het stembiljet kiezen uit honderden kandidaten die een individueel verkiezingsprogramma hebben. Daarvoor kunnen ze dan gerust gaan shoppen bij politieke partijen ter inspiratie, maar laat zo’n politieke partij dan ook weinig meer zijn dan een huis voor een politieke stroming. Daarbinnen is veel discussie over ideologie, maar verder moeten ze los staan van de volksvertegenwoordigers. Laat staan dat partijen bepalen wie er op een kieslijst komen. Dat moeten de kandidaten onderling maar uitzoeken, er is ruimte genoeg voor allerlei kieslijsten op ons stembiljet.
# 16. Ja, als die ministers niet uit partijen komen en moeten solliciteren voor hun post.
Zwam zwam zwam … immer. Politique politicienne, inspraak als schaamlap voor gezeur, enz. Alsof er geen armoede bestaat, of ander prangends. Maar #14 valt nog mee qua zinnig.
Leuk: product placement in de linkse journalistiek, een betaald item, voor 10 euro geef ik mijn mening hierover.
@7: Ik neem aan dat je puntje 14 bedoelt? Ik snap om te beginnen niet wat er ondemocratisch is aan het opnemen van kleinere partijen in een kabinet (of partijen die stemmen verloren hebben). Uiteindelijk bestaat een kabinet uit een meerderheid van de kamer (dus de meerderheid van de kiezers). Waarom zou een coalitie van een partij met 41 en 36 stemmen democratischer zijn dan een van 41 met een van 25 en een van 12 (mij lijkt het laatste juist democratischer, want het vertegenwoordigt meer mensen)? Wat als gewoon vast staat dat de twee grootste partijen niet door een deur kunnen? Stel het gaat om een ideologische keuze die door twee partijen op de spits wordt gedreven (rechtsom of linksom)? Dan is het toch juist ongeloofwaardig als die partijen samen gaan regeren (zoals bij de afgelopen formatie gebeurd is)?
Wil je twee verkiezingen op rij gaan organiseren (op twee opeenvolgende weekenden)? Want dat krijg je met je voorstel: eerst de verkiezingen en als de aantallen zetels bekend zijn, alle mogelijke coalitiecombinaties (reken op minstens 10 combimogelijkheden) en daar dan weer verkiezingen over. Wat dan als er geen combi met meerderheid uitkomt (zit er dik in)? wat als combi A,B,C 30% krijgt, combi A,D,E 25% en combi A,D,E,F 20% (en de overige 25% verdeeld over 7 andere combi’s)?
En dan weer, wat als de meerderheid kiest voor A,B,C, maar C pertinent weigert om samen te gaan met A, of als B onredelijke eisen stelt voor deelname? Twee maanden later weer (twee) verkiezingen? Of sta je dan toch een coalitie toe die niet overeen komt met de wensen van tweede stemronde?
@9 ‘Wordt de kwaliteit van de rechtspraak er beter van?’
Dat is niet het voornaamste doel van het voorstel, zoals u had kunnen lezen als u even op het linkje had geklikt. Het lost een ander probleem op: zo’n veertig procent van de Nederlanders pist op de rechterlijke macht. Rechters lijken afgestudeerde corpsballen met alleen verstand van rechtboekjes, die keer op keer op hun muil gaan. We noemen de Schiedammer parkmoord en Lucia de Berk als twee schrijnende voorbeelden, maar de in de ogen van het volk te lage straffen voor allerlei misdrijven spelen ook mee.
Laten we die burgers nou meedoen, dan kunnen ze a) niet meer zeiken over de rechtsspraak, want ze waren er zelf bij en b)kunnen ze dan eens met eigen ogen zien dat dat rechtspreken zo makkelijk nog niet is. Misschien doen ze het zelfs inderdaad beter dan de rechter, dat zou helemaal mooi zijn.
Wat is dit nu weer? De stembussen zijn alweer gesloten?
@8: Waarom probeer je niet eens op papier te zetten hoe je de kamerverkiezigen wil organiseren/volksvertegenwoordiging meer los wil koppelen van partijen? Dat is namelijk wel een interessant punt (aangezien nu door de partijen de onafhankelijkheid van de kamer tov. de regering niet voldoende gewaarborgd wordt). Als je daar een goed voorstel van kunt maken, heb je mijn stem in ieder geval.
Boog, de poll staat gewoon open? Wat bedoel je?
@12: Ik zit er niet op te wachten dat honderden mensen het slachtoffer worden van onprofessionele rechtspraak en wraakgevoelens, alleen om de burgers te leren dat rechtspraak niet zo makkelijk is. Foute uitspraken zijn denk ik moeilijk te verhinderen (en overigens vaker niet de schuld van de rechter, maar van politie en officieren van justitie, die vergeten wat het doel is van de rechtspraak).
De straffen worden democratisch bepaald in de wet (dus door de tweede kamer) en zijn dus blijkbaar in de ogen van een meerderheid niet te laag (de Telegraaf is niet zonder meer de opinie van de meerderheid). Overigens merk ik dat minstens zo vaak dat straffen als te hoog worden ervaren (vooral als ze zelf ondergaan moeten worden, hetgeen bijvoorbeeld veel voorkomt als gevolg van verkeersovertredingen).
Het imago van rechters lijkt me een totaal niet ter zake doende argument. Ik vind het niet erg als rechters afgestudeerde corpsballen (of tokkies, of wat dan ook) met alleen verstand van boekjes die keer op keer op hun muil gaan lijken, als ze in werkelijkheid maar goed aan de wet toetsen en rechtspreken.
Kan iemand mij uitleggen hoe dat voorstel van Halsema werkt? Want hoe kunnen de coalitiepartijen effectief met elkaar onderhandelen over het te voeren regeringsbeleid als er geen alternatieve onderhandelingspartners zijn?
Ik bedoel nu is de voornaamste drijfveer om tot compromissen te komen het feit dat de partij anders helemaal niet in de coalitie komt, en dan helemaal geen invloed op het beleid uit kan oefenen. Maar hoe gaat dit als de coalitie al vast staat?
@Bismarck (#11):
Waarom zou je niet twee verkiezingen op rij kunnen organiseren? En dan niet een week ertussen, maar twee of drie weken zodat er bedenktijd is, partijen in eventuele (voorkeurs)coalities tot elkaar kunnen komen en nog campagne kunnen voeren.
Stemmen tussen alle mogelijke coalities lijkt me dan weer te moeilijk, dan moet je bijna specialist zijn om je stem uit te kunnen brengen. Maar een keuze tussen de twee (voorkeurs)coalities bijvoorbeeld? De winnende partij behoudt het recht een coalitie te vormen, maar moet met twee opties komen, of de grootste en één na grootste partij komen allebei met een coalitiemogelijkheid waar de kiezer zijn stem over uit mag brengen?
@16, Straffen worden niet democratisch bepaald, alleen maximumstraffen, maar die worden bijna nooit gegeven.
Als de maximumstraf wordt uitgedeeld wordt er meestal ook niet geklaagd over een te geringe strafmaat.
(van mij hoeven de straffen overigens ook niet omhoog hoor)
@18: Wat is het nut van het voorstel dan nog? Dan ontstaan nog altijd twee opties die niet perse overeenkomstig de wil van de kiezer zijn (kies je dus tussen twee dingen die je neit wil). Daarnaast blijf je ook daarna nog het risico lopen dat de door de meerderheid gekozen coalitie niet tot overeenstemming komt (zie ook #17). En dan? Toch een andere coalitie (wat is dan nog het nut van dit voorstel)? Of toch nieuwe verkiezingen (in tweevoud)? Als partijen niet met elkaar samen willen, kun je ze toch niet dwingen.
@19: Verzachtende omstandigheden zijn niet wettelijk geregeld? Als dat niet zo is kan dat altijd nog (en bijvoorbeeld ook minimumstraffen, waar blijkbaar, gelukkig in mijn ogen, ook geen meerderheid voor is).
Overigens zouden LPF-ers over elke straf minder dan de doodstraf geklaagd hebben in het geval Volkert. Die willen gewoon wraak. Wederom vraag ik me af in hoeverre straffen daadwerkelijk door een meerderheid als “te laag” worden ervaren en bovendien in hoeverre dat niet gebaseerd is op eenzijdige (of beter: gebrek aan) feitenkennis. Mij lijkt dat bij een lekenrechtspraak het risico op wraak (door plaatsvervagend slachtoffergevoel) maar al te goed bespeeld kan worden door de aanklager, met onevenredig zware straffen en onevenredig vele onterechte schuldig-uitspraken (vals positieven) als gevolg. Daar zit een democratie juist niet op te wchten.
@20
Er hoeft geen sprake te zijn van een verzachtende omstandigheid om niet de maximumstraf te geven. Sterker nog, de maximumstraf wordt eigenlijk nooit gegeven tenzij er sprake is van hevige recidive, geen enkele spijt, ernstige gevolgen, grote maatschappijelijke onrust etc. etc. Er zijn wel wat omstandigheden in de wet en jurisprudentie die aanleiding geven tot strafverminder- of vermeerdering maar dat zijn geen absolute berekeningen (spijt = -20% ofzo) maar gewoon factoren die de rechter mee moet wegen als hij zijn natte vinger in de lucht steekt.
Waar het op neer komt is dat een rechter volledig vrij is om welke straf dan ook te geven zolang die niet boven de maximumstraf uit komt. (en als de straf heel buitensporig laag/hoog is dan kan er in hoger beroep natuurlijk nog verandering in komen, waardoor de rechtspraak wel op één lijn zit wat straffen betreft)
Ik vind het systeem dat we nu hebben overigens prima en ben zeker tegen lekenrechtspraak, minimumstraffen of überhaupt hogere straffen dan nu worden gegeven.
Overigens heb je gelijk dat voor bepaalde mensen de straf nooit zwaar genoeg is. LPFers die voor lijfstraffen zijn, maar als je niet voor lijfstraffen bent dan is de maximumstraf denk ik in bijna elk geval zwaar genoeg (blader maar eens door het wetboek van strafrecht). Volkert van der G had, als hij de maximumstraf had gehad, levenslang gekregen, en dat is sowieso het maximum als je lijfstraffen buiten beschouwing laat.
@21:
Noem je meteen een heel rijtje verzachtende/verzwarende omstandigheden (geen strafblad, spijt, ernstige gevolgen, maatschappelijke onrust). Probleem is dat geen van die zaken (uitgezonderd recidive) zwart/wit zijn, dus je kunt er moeilijk vaste bonussen op vast prikken.
Vandaar dat een kundig rechter bij elk individueel geval moet gaan afmeten (of zoals jij het enigzins respectloos noemt, zijn natte vinger in de lucht steken). Mij lijkt dat hij dat doet op grond van jurisprudentie. Ik zie een leek dat nooit even goed kunnen doen, met ongelijke rechtspraak als gevolg.
Daar ben ik het ook helemaal mee eens!
Het enige dat ik wou doen was even uitleggen dat straffen niet democratisch zijn bepaald zoals je in 16 zei.
@9
Dat is een interessant cultureel gegeven. Bijvoorbeeld als indicatie dat Nederlanders weinig respect voor autoriteiten kunnen opbrengen. Maar of we er verder wat mee moeten vraag ik me af. Is onze rechtspraak aantoonbaar slechter dan in andere naties? Het lijkt me dat er wereldwijd fouten worden gemaakt, gelukkig hebben we hier dan ook geen doodstraf. Iets wat die 40% van die bevolking vast ook heel graag wil.
Dat gaat wel in een rap tempo die voorstellen. Anyway: mijn voorkeur (15) staat op dit moment op de laatste plaats. Onterecht, omdat het zeker in combinatie met mijn voorstel op geencommentaar.nl zou dit wel eens eenheel aardige dynamiek kunnen geven. Ik kom daar zo nog op,maar ik ben namelijk van mening dat partijen wel degelijk een functie hebben. Het is ook niet voor niets dat overal ter wereld altijd politieke partijen ontstaan, omdat in elk systeem waar op ening moment gestemd moet worden het handig is van te voren in te kunnen schatten of je een meerderheid hebt.
Commentaar op de rest:
9. Die inburgering vindt nu juist plaats binnen politieke partijen. En daarna – ik heb dat zelf mogen ervaren – gewoon in de harde realiteit. Die is niet na te bootsen en daar is geen lesje van te maken. Je moet het gewoon doen: lid worden van een partij, je verkiesbaar stellen en aan het werk gaan.
10. Ach ja, een referendum. Op zich ben ik daar niet tegen. De argumentatie van Dubbelboer is echter merkwaardig: die politici zijn niet te vertrouwen, je stem bij kamerverkiezingen is eigenlijk weggegooid dus moet er maar een referendum komen.
11. Tsjongejonge internetfora. Pfff…. Ik dacht dat we die wel gehad hadden. Zoals hierboven al aangegeven lijkt het me onmogelijk partijen uit te bannen. Visionair leiderschap en persoonlijkheid? Alle 150 Kamerleden?
12. Ik sluit me kortheidshalve aan bij hetgeen hierboven door anderen is gezegd.
13. In feite is dit een opdracht aan zichzelf – al frommelt hij er wel ‘linkse partijen’ tussen. Laat iedereen zelf bepalen hoe hij of zij z’n volksvertegenwoordigende werk doet! Borreltafelstelling!
14. Leuk, maar wat dan? 2003: eerste voorkeur CDA/PvdA. Had de formatie nog langer geduurd. Paars was er niet gekomen. Het CDA zit altijd in 2 van de top-3 coalities van voorkeur. Nee, da’s niks.
16. Voor. De voorstellen van De Beus zijn tot nu toe het best doordacht, hebben de grootste kans van invoering en tegelijk toch een wezenlijk effect op democratische processen. Ik mocht er echter maar op 1 stemmen, en dat werd 15.
@8
Al mijn plannen in het verleden liepen vast op het gegeven dat mensen nu niet graag op individuele volksvertegenwoordigers stemmen omdat een partij macht heeft, vooral als ze een regeringspartij worden. Tenzij het individuen zijn die een partij naar zichzelf noemen en veel zetels gaan halen. Daarom mijn voorstel om die ministers te laten solliciteren.
In mijn ideaal zijn er duizenden kandidaten in het land die een persoonlijk verkiezingsprogramma op hun website zetten. Ze bouwen aan een eigen achterban totdat ze genoeg aanhangers hebben om kans te maken op een zetel.
Eenmaal gekozen hoeven ze zich niet meer aan wat voor partijdiscipline dan ook te laten dicteren want ze zijn in hun eentje partij. Wel consistent blijven en goed luisteren naar de achterban, want anders lopen die weg. De nummer twee op de lijst zal zo aangemoedigd worden om zich af te splitsen van de nummer 1 zodra de aanhang groter wordt dan 1 zetel. Groot worden als partij heeft immers geen voordelen. De beste garantie om de zetel te behouden is om de achterban goed te blijven vertegenwoordigen.
Wel veel lijstverbindingen aangaan en tijdelijke coalities sluiten met andere individuele kamerleden, want anders krijg je niets gedaan. Gelukkig zijn er 150 van, dus er komt automatisch al van alles voorbij waar je in mee kan stemmen en toch je program trouw te blijven.
Aangezien de (technocratische) ministers op eigen houtje doorgaan kunnen de Kamerleden zich concentreren op de rode lijn. Ze kunnen de mammoet-tanker sturen door naar links of rechts te rennen waar nodig. Als het helemaal fout gaat kan de individuele minister vervangen worden.
Ik heb de afgelopen jaren drie artikelen op de opiniepagina van NRC Handelsblad gepubliceerd hierover, zie link.
En toch Reinder, vind ik je een optimist. Mijn stelling is dat zo’n inrichting van democratische processen alleen kans van slagen heeft als er niet meer wordt gestemd, maar op basis van consensus wordt gewerkt. Nadeel: traag, voordeel: gedragen. Ken je News from Nowhere?
@26 Een politicus die ongeveer één zetel zou kunnen halen heeft maar 50% kans in de kamer te komen, dus sluit hij zich liever aan bij een lijstverbinding die ongeveer hetzelfde wil waarmee hij zeker in de kamer komt. Zijn stemmers hebben 50% kans dat hun stem totaal verspild is, dus stemmen ze liever op een lijstverbinding die ongeveer hetzelfde wil en zeker in de kamer komt.
Een politicus die meer dan een zetel haalt gooit een hoop stemmen voor zijn politieke richting weg, want je kunt niet zeggen “stop maar met stemmen op mij want ik heb er al 60.000”, tenzij hij een lijstverbinding aangaat. Hij kiest dan voor mensen waarvan hij denkt dat ze doen wat hij zegt en die mensen komen dan in de kamer omdat ze de overgebleven stemmen van hem krijgen. Die mensen kunnen dan wel iets anders gaan stemmen dan hij wil, maar omdat ze zonder hem niet in de kamer zouden zijn gekomen zullen ze dat niet gauw doen, en bovendien zouden ze dan bij de volgende verkiezingen niet verkozen worden (precies zoals het nu gaat bij minder populaire partijleden in de kamer)
Feitelijk zou jouw systeem dus precies hetzelfde werken als het huidige partijenstelsel, behalve dan dat het veel ingewikkelder zou zijn.
Wat mij betreft moeten er bindende referenda komen. Op initiatief van de bevolking (bijvoorbeeld na het inzamelen van 300.000 handtekeningen) over een onderwerp waarvan de handtekeningzetters denken dat er geen meerderheid voor is. Ik vertrouw politici op zich wel, maar het is zeer nodig dat ze weten dat ze tussentijds gecorrigeerd kunnen worden. Ze moeten dus altijd goed in de gaten blijven houden of een besluit wel voldoende draagvlak heeft. In ieder geval moeten ze dan veel harder werken aan dat draagvlak. Dus veel meer investeren in contacten met de samenleving, beter voeling houden met wat er leeft. Het principe is simpel en zeer democratisch: eens in de vier jaar geven wij als kiezers de politiek een mandaat om honderden beslissingen voor ons te nemen. Maar als er een besluit genomen wordt dat misschien geen of onvoldoende draagvlak heeft, dan is er toch werkelijk niets op tegen om het mandaat terug te nemen op dat ene onderwerp.
Het is in de indirecte democratie die wij nu kennen, een gezonde tegenmacht.
Ad 9:
Neen een grijze muizenopleiding is niet nodig. Gekozenen moeten hun modus operandi niet veranderen zodra ze gekozen zijn.
Ad 10:
Dubbelboer heeft een stokpaard. Reeds besproken bij de eerste acht.
Ad 11:
Personaliasering hoort bij de tijdgeest. Of dat altijd goed is vraag ik me nog af. Veel nieuwe wetgeving is nu eenmaal niet sexy, maar is wel noodzakelijk. Goede backbenchers met verstand van zaken over technische bijvoorbeeld belasting- of milieuzaken zijn essentieel. Alleen als je niet kritiekloos de regering volgt functioneer je niet als kamerlid.
Ad 12:
De democratie heeft haar rol bij de totstandkoming van wetten. De uitvoering en uitleg moet volgens mij ver worden gehouden van de waan van de dag. Mevrouwen die nadat ze beroofd zijn op een gevaarzettende manier achteruit rijden en daarbij schuldig zijn aan de dood van iemand moeten zonder emotionele bijwerkingen vervolgd kunnen worden. Wil Eerdmans overigens lekeninvloed bij de schuldvraag of bij de bepaling van de strafmaat?
Ad 13:
Je kunt nu eenmaal niet naar alle individuele burgers luisteren. Dat zij zich organiseren en hun geluid bundelen is alleen maar te prijzen. Een stuk doelmatiger.
Ad 14:
Nee. Het Israëlische model werkt niet. Ook dit is volgens mij doorgeschoten personaliasering.
Ad 15:
Mensen die lid zijn van een vereniging mogen daaraan sturing geven. Hoe zou dit overigens in de praktijk moeten als je ook het stemgeheim wilt handhaven.
Ad 16:
Ik ken het Deense model niet, maar iedere extra procedure maakt de boel nog stroperiger. Gun eerder het Europees Parlement meer macht en invloed en koppel de verkiezing van de leden niet meer aan het land van herkomst. Ik ben best bereid op een Let of een Oostenrijker te stemmen als ik het programma van zijn partij kan onderschrijven.
Kortom:
Helaas geen punten deze ronde.
Freek@28:
Zonder partijdiscipline, dat is me heel wat waard. Veel ingewikkelder is het wat mij betreft trouwens niet, je hebt alleen veel meer keuze en je moet zorgvuldiger inschatten of je stem verloren zal gaan of niet.
Het interessante is dat de rechters daar faalden omdat ze niet genoeg vakkennis hebben op gebieden waar het in de rechtszaak om ging (toxicologie, statistiek, psychologie). Een ander voorbeeld was een zaak in Engeland (volgens mij) waren een rechter in een internetzaak moest toegeven dat hij niet wist wat een website was.
In plaats van lekenrechtspraak lijkt het me daarom eerder verstandig een expert op terein(en) waar de rechtzaak over gaat toe te voegen als hulprechter. Te beginnen met psychologen die gespecialiseerd zijn in betrouwbaarheid van geheugen bij zaken waar veel afhangt van getuigenverklaringen.
@ 29 Niesco Dubbelboer:
Dank voor het (goede) antwoord. Zelf zie ik een raadgevend referendum als een wassen neus (is ook wel in de praktijk gebleken), en ben ik voor bindende referenda.
9. Sympathieke maar verouderde opvatting over hoe voorlichting werkt: injectienaaldtheorie. Beledigend ook, “de burger wil wel maar weet het nog allemaal niet zo goed en moet opgevoed worden”.
10. Vertegenwoordigers moeten worden gekozen, uitvoerders benoemd. Uitvoerders kiezen leidt tot mannetjesmakerij en persoonsverheerlijking. Slechte uitvoerders moet je kunnen ontslaan en dat kan niet als ze zijn gekozen.
11. Zie ook bij 10. Zo wordt het een rommeltje van mandaten. Beiden weten het probleem te benoemen maar hun oplossingen vertroebelen de zaak nog meer.
12. Leken kunnen ook onbegrijpelijke uitspraken doen. Dit lijkt slechts een verkapt pleidooi voor hogere straffen.
13. Naar wie moeten ze dan wel luisteren? Het is niet mogelijk dagelijks de meningen van 16 mln mensen door te nemen. Het alternatief zijn opiniepeilingen onder ook maar een selectief groepje respondenten. Als individuen iets belangrijk vinden kunnen ze hun stem krachtiger maken door gezamenlijk op te trekken. Hen afdoen als “linkse belangenclubjes” heeft niets met democratie te maken maar met electoraal winstbejag van een rechtse ontevredene.
14. De stemprocedure beter afstemmen op wat er met die stemmen gebeurt is een verbetering. Maar het kan nog beter. Je zou zo namelijk een stem op alle mogelijke coalities mogelijk moeten maken. Dat kan op twee manieren: alle combinaties opsommen en er éen aanvinken of een vinkje zetten bij elke partij die in de coalitie zou moeten komen. Met die laatste manier zou je een aparte stem uitbrengen op een partij en een kandidaat. Daarmee omzijl je de huidige mannetjesmakerij rondom lijsttrekkers en dat is een goede zaak. Je kunt dan weer op de inhoud en een kandidaat gaan stemmen en je losmaken van het mediacircus.
15. Verenigingen zijn van de leden en die maken zelf wel uit hoe zij hun interne procedures vorm geven. Je kunt hooguit eisen dat een partij een vereniging met een ledenvergadering moet zijn. Zie ook bij 10: uitvoerders moet je niet kiezen.
16. Kan dat nog niet? Het lijkt me dat een afvaardiging van de regering niet missieloos een onderhandeling binnenstapt. Zou wel moeten, maar heeft meer met effectief regeren te maken dan met democratie.
Hoezo “@9”, #12 + #24 ??
@Niesco: 300.000 is behoorlijk wat. Voor het verbinden van kiezer en gekozene heb ik wel een voorstel. Het is eenvoudig in te voeren (er is b.v. géén Grondwetswijziging voor nodig) en het heeft een groot effect: schaf de voorkeursdrempel af. Evenredige vertegenwoordiging blijft bestaan, maar daarbinnen krijgen kiezers veel meer macht. Als je het nog een stapje wil verzwaren ga je terug naar de regel dat je je uitsluitend in je eigen kiesdistrict kandidaat mag stellen. Is ook geen Grondwetswijziging voor nodig volgens mij. Minimale inzet, maximaal resultaat.
@36: Dat laatste riekt nogal naar een districtenstelsel (of dat wordt het effectief zelfs). Bovendien wil ik op iemand uit Groningen of Den Helder kunnen stemmen bij nationale verkiezingen, als die persoon de meest gelijke politieke standpunten heeft. Vergelijkbaar wil ik ook op een Belg of Pool kunnen stemmen voor het EP.
Het eerste deel (als je daarmee bedoelt: uitsluitend het aantal voorkeurstemmen is bepalend voor de zetelverdeling binnen een lijst), daar kan ik me wel in vinden. Heb ik dan ook voor gestemd.
@37: eens, het is optioneel. Ook met alleen het eerste voorstel zul je veel sterkere invloed van regionale voorkeuren krijgen. In die zin is het ook niet echt nodig idd.
@38: In het geval ik betwist ik je vermeende tendens. Een persoonlijke voorleur kan ook van heel andere zaken afhangen (zoals de persoonlijke politieke kleur van de kandidaat) dan alleen maar regionale proximiteit. Sterker nog, het lijkt me wenselijk dat voorkeurstemmen ertoe leiden dat de politieke keuzes van kandidaten het aantal voorkeurstemmen bepalen en niet het aantal inwoners van de regio van de kandidaat. Als we daarin verzanden, kunnen we net zo goed politieke partijen gaan oprichten naar ethniciteit (Mestreech veurop, Utreg du bestuh, …) in plaats van standpunten.
@34
Goed gezegd! Dat ga ik zelf ook aanhalen in de verdediging van mijn voorstel tegen die voorstellen om bestuurders te laten kiezen door de burgers, in plaats van dat ze een baan krijgen van de volksvertegenwoordigers (mijn voorstel uit de 1e ronde).
Hear, hear!
Stemming sluit om 23:30 uur.