Ik plaatste op Twitter een tweet over muggen. Elk jaar blijf ik namelijk hoop houden dat met het aanbreken van de warmere maanden, de steekgrage zoemers hun habitat hebben verlegd naar andere oorden. Een straat verderop ofzo. Dit blijkt telkens weer ijdele hoop te zijn. Het terroriserende insektenvolk kiest er toch weer voor om bij elke gelegenheid die zich aandient te kiezen voor óns huis en bij voorkeur ook nog ónze slaapkamer. Nadat ik deze tweet had geplaatst, kwamen er een aantal goedbedoelde reacties in mijn inbox binnen. Het muggentweetje had wat losgemaakt. Fanatieke muggenliefhebbers waren geprikkeld en staken hele pleidooien af, over het wel en wee van de mug en het nut van zijn bestaan. Eigenlijk moet ik ‘haar’ bestaan zeggen, want het zijn enkel de vrouwelijke ellendelingen die mij het bloed onder de nagels, en alle andere willekeurige lijfelijke plekken, vandaan halen.
Heel Australië kwam gisteren uit op 40,33 graden waar het oude record op 40,17 stond (1972). Plaatselijk werd het 47,7. Vandaag misschien nog warmer. Het Australische KNMI heeft er zelfs de schaal voor aangepast.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
“Geen land, maar water / Geen water, maar land / Land dat op water drijft / Vlak land derhalve / Twee kanalen die elkaar snijden / liggen in hetzelfde vlak / Land waarin gesneden wordt / Water waarin gesneden wordt / Vaarwater“.
Een gedicht van Gerrit Krol, gemonteerd op een door Regina Verhagen 12 meter hoge gemaakte paal, maakte onderdeel uit van Woordenstroom. Twaalf kunstwerken, voorzien van teksten van twaalf dichters of schrijvers werden in 2006 en 2007 langs het Prinses Margrietkanaal, het Van Starkenborghkanaal en het Eemskanaal geplaatst. Op de afbeelding boven dit artikel zie je een fragment van het werk van Verhagen en Krol. Meer over kunst langs de kanalen tussen Lemmer en Delfzijl lees je hier.
Omdat ons land nu eenmaal doorsneden is met waterwegen, vandaag wat extra zomertips over kunst langs kanalen.
Geen specifiek Nederlandse specialiteit. Door heel Europa vind je vaarroutes die met kunst zijn opgetuigd. In België viert men dit jaar de 150-jarige verjaardag van het kanaal Roeselare-Leie. Onderdeel van alle feestelijkheden is het project Kanal (pdf). Onder het motto ‘Ondernemen is een kunst’ worden bedrijfsgebouwen langs het kanaal voorzien van kunstwerken. Op tien gebouwen tref je werk aan van negen kunstenaars.
Koen Vanmechelen, ‘Ínzicht’ op de gevel van een veevoederbedrijf.
DATA – De zomer van 2011 was nat. Maar hij was alleen maar koud voor mensen onder de 30. Immers, deze zomer was nog altijd 0,1 graad warmer dan wat we gewend waren tot 2002.
Het is een kwestie van perspectief. We vinden de opwarming nu al zo gewoon dat we zonder met de ogen te knipperen de uitspraak dat de zomer van 2011 0,7 graden kouder is dan normaal accepteren. En uiteraard is dat voor sommigen gelijk weer aanleiding om te roepen dat de opwarming helemaal niet meer plaatsvindt.
Maar kijken we naar de recente geschiedenis, dan kunnen we zien dat de gemiddelde zomertemperatuur tot en met 2001 (een 30-jarig gemiddelde) slechts 16,2 graden was. Voor de mensen die dus al wat ouder zijn, helemaal niet zo’n slechte zomer (afgezien van de regen).
En voor de mensen die nu roepen dat het toch mooi meegenomen is dat de gemiddelde zomer nu wat warmer is, reken ik even het volgende voor (heel kort door de bocht): zet de huidige trend van opwarming in de zomers van Nederland zich voort zoals de laatste 10 jaar, dan is het tegen 2100 bijna 4 graden warmer (20,6). Ongeveer zoals in Lyon nu.
Be careful what you wish for.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Zit je daar lekker achter je computer? Kijk eens naar buiten, het regent. En denk eens even terug aan de vakantie. Zullen we het er nog even inwrijven?
Alles lag klaar voor de kampeervakantie. De belt aan spullen die, als ze eenmaal in al haar glorie is opgebouwd in woonkamer, één woord onverbiddelijk naar de oppervlakte dwingt: Waarom? Dat woord hebben we leren negeren.
Het was als eerdere jaren. De huurauto, de spullen. Behalve dat het regende. En dat we maar twee uur hoefden te rijden naar de eindbestemming, in plaats van elf. Op het moment dat we onze vakantiebestemming hadden gekozen, klonk dat als een voordeel. Twee uur naar het oosten, niet naar het zuiden.
Terwijl het regende, riep de radio die dag uit tot het dieptepunt van de zomer van 2011. Later volgden reportages over campings die geëvacueerd dienden te worden.
Ondertussen speelden de kinderen met de autostoeltjes. Ze zetten ze achter elkaar en speelden treintje.
We stelden ons voor hoe we gevieren in de tent luisterden naar de eindeloze regen. Ineens herinnerden we ons in het huis die we nodig moesten doen, waar we de rest van het jaar plezier van zouden hebben.
Het regende nog steeds, zij het weer iets harder. De slechtste dag van de zomer van 2011 had nog niet het hoogtepunt bereikt.
Daar istie dan: de Zwarte Ooievaar boven de blanke top der duinen! Vanochtend werden er vijf exemplaren gespot nabij camping Bakkum in Noord-Holland, alwaar hardwerkende Nederlanders pardoes uit hun hangmat lazerden.
Maar er zijn er nog meer: bovenstaand exemplaar thermiekte rond het middaguur boven het Zuid-Hollandse ‘s-Gravenzande en werd door Johnny de Zeeuw gekiekt. De Zwarte Ooievaar (Ciconia nigra) biotoopt in Oost-Europa en Afrika. Maar nu de omstandigheden in Nederland verbeteren dankzij natuurherstel-projecten komt deze soort steeds vaker een kijkje nemen in ons land. Vandaag is er sprake van een ware Zwarte Ooievaar tsunami, de kraan staat wagenwijd open en de waarnemingen stromen dan ook binnen. Deze zomer geen geheimzinnige poema of ontsnapte gier maar zwermen Zwarte Ooievaars uit het Oosten, hoe mooi is dat? Zomer 2011 is daarom nu al de zomer van de Zwarte Ooievaars. Hoeveel babies de Zwarte Ooievaar brengt moeten we nog afwachten.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
