Journalisten zijn geen terroristen

Wilders' partij is geïnfiltreerd door HP/De Tijd. Met veel gevoel voor drama zegt Karen Geurtsen, de gelukkige journaliste: "Ik had hem kunnen doden. Ik had hem zelfs tientallen keren kunnen doden." Het doel van de infiltratie was om te bepalen hoe gevaarlijk de PVV nou écht is. Dat dit doel niet overeenkomt in het verhaal waar het tijdschrift mee naar buiten komt zegt eigenlijk al genoeg: ze heeft niets noemenswaardigs gevonden. Dan maar een relletje over een non-issue, moeten ze bij het tijdschrift hebben gedacht. Er moeten immers blaadjes verkocht worden, en Wilders zal vast wel mee willen werken om dit verhaal ten volle uit te melken. En inderdaad, Wilders grijpt het aas. Hij laat de Telegraaf optekenen: "Het idee dat je blijkbaar zo makkelijk kan infiltreren, ook met ergere bedoelingen en bij me in de buurt kan komen geeft wel een onveilig gevoel". Wilders zegt te gaan overleggen met de landelijke coördinator terrorismebestrijding.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Morbide reflex

, door

“Gelukkig is deze laffe aanslag op Kurt Westergaard mislukt, Maar onze vrijheid staat op het spel. Daarom moeten we allemaal solidair zijn met Westergaard en de vrijheid van meningsuiting. Om dat te onderstrepen plaats ik nu drie van zijn Mohammed-cartoons op onze website.”

Er kan tegenwoordig geen aanslag meer op je worden gepleegd of Geert Wilders moet er met de eer vandoor gaan. Over de rug van de cartoonist Kurt Westergaard, die vrijdagavond samen met zijn kleindochter ontsnapte aan een aanslag, zet Wilders zijn strijd voor de vrijheid van meningsuiting voort. Je hoeft absoluut niet te capituleren voor terroristische dreiging, maar het is morbide om nog geen twaalf uur na de poging je demagogie alweer de ether in te slingeren.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Beste politicus aller-Balkenende-tijden

, door

GC heeft ruimte voor gastloggers. Vandaag onze maandelijkse gast, P.J. Cokema, die de beste politicus van het Balkenende-tijdperk wist te vinden.

Nou, in grote eenstemmigheid mag Alexander Pechtold zich politicus van het jaar noemen. Zowel het publiekspanel van EenVandaag, als de parlementaire pers waren het roerend eens. Enige dwarsligger was de Tweede Kamer, die om een of andere onduidelijke reden Mark Rutte alle lof toezwaaide.

Balkenende heeft nog krap anderhalf jaar te gaan en daarom leek het me wel aardig eens te kijken wie de beste en slechtste politicus van het Balkenende-tijdperk is. Om dat te bepalen heb ik een uiterst simpele methode gebruikt. Alle uitslagen van EenVandaag, Tweede Kamer en de parlementaire pers verzameld, voor zover dat te vinden was. Alleen het jaar 2002, de aftrap van het Balkenende epoche, ontbrak. Maar van 2003 tot nu was het wel te vinden (Bronnen: EenVandaag, NOS, Wikipedia).

De drie beste en de drie slechtste op een rij gezet. Vervolgens elke nummer één 3 punten toegekend, de nummers twee uiteraard 2 punten en de nummers drie kregen 1 punt. De parlementaire pers is in 2005 gestopt met het benoemen van een slechtste politicus. Geeft niet, want dat zou de uitslag vooral in positieve zin beïnvloeden. Tja, en toen maar alles opgeteld. Tot slot de punten die politici verdienden met de waardering ‘slechtste’ afgetrokken van hun ‘beste’ score.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Meeliften op Wilders voor een raadszetel

, door
Geert Wilders (Foto: Wikimedia Commons/Groep Wilders)

Het zal een behoorlijke schok geweest zijn, het bericht dat Geert Wilders in bijna geen enkele gemeente meedoet aan de raadsverkiezingen drie maart. Niet alleen voor zijn vele kiezers, maar ook vooral voor de vele plaatselijke Wildersen die hoopten onder het peroxidevaandel van de grote leider hun eigen plaatselijke politieke carriere te lanceren. Maar het hoeft zo absoluut niet te eindigen. Want zoals de verkiezingen in Venlo en Zuidplas hebben laten zien, en Maurice de Hond nog eens bevestigd: de kiezers van Wilders blijven niet thuis als ze niet op de PVV kunnen stemmen. Ze zoeken een andere rechtse partij: TON, de VVD of lokale Wilders-lookalikes.

En daar zit natuurlijk de grote kans. Neem nu dit clubje dat in Delft aan de verkiezingen mee wil doen. Daar is onder andere de PVV Delft bij betrokken. Alleen, de oprichter van de PVV Delft was vergeten daarbij de echte landelijke PVV te betrekken, en moest onder dreiging van gerechtelijke stappen de naam opgeven. Maar goed, als de naam PVV er ergens mee verbonden lijkt, zullen de kiezers wel opdagen, is kennelijk de gedachte. Als extra lokkertje noemt de partij ook nog de naam van Hilbrand Nawijn als wethouderkandidaat, maar die banden konden heel goed wel eens op net zoveel fantasie berusten als die met de PVV.

Wat meer met de realiteit verbonden lijkt dit initiatief uit het mooie Bunschoten. De Spakenburgse Vrijheids Partij, een initiatief van een geroyeerd raadslid van Betaalbaar Bunschoten (wie kent ze niet), lijkt gevormd nadat Geert Wilders zelf de groep had afgewezen onder zijn partijnaam mee te doen. Niet getreurd, het woord ‘vrijheid’ is immers niet in het bezit van Geert, en dus weerhoud niets de noeste Spakenburgers ervan om plaatselijke PVV te spelen ‘met een knipoog naar Geert Wilders‘.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De onsamenhangendheid van Francisco van Jole

, door

Gisteren stond er op GC een stuk van Francisco van Jole: ‘De Leegte van Links‘. Van Jole is druk bezig om de nieuwe opinieleider van links Nederlands te worden, dankzij zijn site joop.nl, waarop allerlei linkse opiniemakers bloggen. Het stuk is een reden om ons grote zorgen te maken over de toekomst van links, niet vanwege de leegte van links, die Van Jole observeert, maar vanwege de onsamenhangendheid van Van Jole’s betoog.

De conclusie van Van Jole is: “Idealen zijn bij de progressieve partijen naar de achtergrond verdwenen.” De argumentatie om daar te komen is vrij opmerkelijk.

Zo vertelt hij over een bijeenkomst van de PvdA waar Wouter Bos een vraag krijgt van een kritisch PvdA lid. Bos reageert gloedvol: “de zaal hing aan zijn lippen. Niet omdat het spannend werd vanwege een conflict maar omdat Bos met passie idealen uitdroeg.” Vervolgens schrijft Van Jole: “Dat is het probleem van de politiek op dit moment. Er worden geen idealen meer uitgedragen.” Van Jole net heeft laten zien hoe het belangrijkste gezicht van linkse politiek op dit moment, de vice-premier, vol met idealen het debat aan gaat binnen zijn partij. Ik zie niet hoe je daaruit kan stellen dat idealen niet meer worden uitgedragen door politici. Daarnaast vind ik het absurd om te stellen dater een probleem van de politiek is. Daarmee ontken je de complexiteit van de samenleving.

Vervolgens stelt Van Jole dat ‘Wilders een revolutionair is’. En dat er van dat revolutionaire ‘een enorme aantrekkingskracht’ uitgaat omdat het ‘dromen en daadkracht’ combineert. In mijn ogen is Wilders geen idealist. Hij houdt volk geen ideale samenleving voor, maar alleen maar waarschuwingen over wat er gaat gebeuren en nachtmerries over wat er kan gebeuren. Wilders is tegen: tegen islamisering, tegen hervorming van de verzorgingsstaat, tegen klimaatbeleid. Hij heeft geen gloedvol betoog over waar Nederland naar toe moet, alleen maar een verhaal over wat er niet moet gebeuren. Dat trekt geen mensen aan die willen dromen, maar mensen die bang zijn voor nachtmerries.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Verkiezingen 18 november: Venlo

, door

Op 18 november vinden er in een zestal gemeentes al gemeenteraadsverkiezingen plaats, in verband met herindelingen. GC kijkt vooruit naar de interessantste van deze verkiezingen. Vandaag: Venlo.

De verkiezingen in de gemeente Venlo (die plaatsvinden omdat Venlo is gefuseerd met Arcen en Velden) zijn om twee redenen interessant: in de eerste plaats omdat Wilders’ PVV in zijn eigen stad niet meedoet, omdat er niet voldoende geschikte kandidaten konden worden gevonden. Dat betekent dat Venlo, waar bij de Europese verkiezingen nog 31,4% van de kiezers op de PVV stemde, als eerste antwoord mag geven op de vraag die vaak gesteld zal worden in de aanloop van 3 maart: “Waar gaan de kiezers van Wilders heen als ze niet op de PVV kunnen stemmen?”
Venlo is de ideale proeftuin, juist omdat er zoveel Wildersstemmers zijn. Als ze massaal thuisblijven is dat zichtbaar in de opkomstcijfers. Gaan ze naar reguliere rechtse partijen als CDA en VVD (nu al vrij groot in Venlo) dan merken we dat ook snel. Gaan ze naar de SP, die voor het eerst sinds 1998 meedoet, dan moet die partij een behoorlijke grote overwinning behalen. En er is nog behoorlijke kans dat PVV’ers dan maar naar de plaatselijke partijen stappen. Die zijn gezamenlijk ook redelijk groot in Venlo, maar halen hun stemmen tot nu toe vooral uit het buitengebied van de stad.

Quote du Jour

Quote du Jour | Sesamstraat is te links…

, door

“The message is clear, I can’t even sit with my kids in front of “Sesame Street” without having to worry about the Left attempting to undermine my authority. And don’t tell me, ‘If you don’t like it change the channel.’ There are no channels left! It’s everywhere.” (Een conservatieve blogger op Big Hollywood)

Gesponsord door de overheid linkse grappen maken op tv: mag dat eigenlijk wel? Het conservatieve Amerikaanse blog Big Hollywood vroeg het zich deze week af. Linkse retoriek zou op vrijwel alle Amerikaanse netten te horen zijn, zelfs in programma’s als Sesamstraat dat wordt uitgezonden op de deels gesubsidieerde zender PBS. Big Hollywoods ergernis richt zich vooral op het in een vuilnisbak wonende personage Oscar the Grouch, de Joop van Sesamstraat die kinderen zou indoctrineren met linkse ideeën. Al is het bewijs wel erg mager, namelijk een twee jaar oude Sesamstraat-episode die onlangs opnieuw werd uitgezonden en de draak steekt met de trashy nieuwszender Fox News.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Vorige Volgende