Wereldgebedsdag

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Ditmaal voor P.J. Cokema, die het stuk ons via de mail toezond. O heer die in de hemel zijt, Ik weet niet of u mij hoort tussen [url=http://www.wereldgebedsdag.nl/]al die miljoenen gebedjes[/url] die vandaag aan u gericht worden, maar toch waag ik een poging vanaf deze plek. Deze plek kent u wel en behoeft verder geen commentaar. Ik begrijp werkelijk niet wat die jongens hier bezielt mij deze ruimte te geven, want zoveel hebben ze met u nou ook weer niet op. Maar ja, uw wegen zijn ondoorgrondelijk en dat zal alles wel verklaren. O heer uw naam worde geheiligd, En daar wilde ik het even met u over hebben. Want, vergeef mijn dwaling, ik heb steeds meer moeite een naam te heiligen, waar eigenlijk niet zoveel aan vast zit. Ik bedoel dat niet persoonlijk, heer, u heeft uw best gedaan. Maar óf de mensen nemen een vreselijk loopje met uw naam, óf u zit zelf de boel een beetje op te fokken.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.