Al enkele uren draait er in de broncode van een Telegraaf Media Groep onderneming heimelijk dit javascriptje mee dat het weblog Geencommentaar initiatiefnemer van Bluf2008 overstelpt met hits met als gevolg dat de site down gaat. Dit is een zogenaamde DDoS-aanval. Waarschijnlijke aanleiding hiervoor is het lanceren van de GeenStijl-checker door GeenCommentaar waarmee vandaliserende GeenStijl-bezoekers kunnen worden opgespoord. Desalniettemin is DDoSen strafbaar en bij GeenStijl zijn ze zelf als de dood dat dit ze overkomt. “Doe niet aan anderen wat uzelf niet wenst te ondergaan.” (Isocrates). Geachte directie van de Telegraaf Media Groep bent u op de hoogte van deze criminele activiteiten van uw dochteronderneming en zo ja bent u van plan dergelijke methoden in de toekomst met andere TMG-ondernemingen ook toe te passen? Inmiddels wordt er bij GC met man (m/v) en macht gewerkt om de site weer online te krijgen en hebben ze zelf ook een reactie geplaatst. Update1: de delinquent komt met een schuldbekentenis. Update2: Sargasso werd even na 22.15 een half uurtje geDDoSt.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Afgelopen vrijdag foeterden wanhopige Osseten in de cyrillische blogosfeer op het uitblijven van militaire hulp uit Rusland. Woedend en bijna huilend zaten de Zuid-Osseten met hun machinegeweren in de schuilkelders van Tskhinvali, terwijl de BM-21 Grad raketten op hun huizen neerdaalden: waar bleven de Russen?! Toen de Russen 15 uur later arriveerden was er van de Zuid-Osseetse hoofdstad weinig over aldus woedende (Zuid-)Osseten. Het internationale blog Global Voices (GV) tekende de reacties op van met name Russische en Osseetse reaguurders: een aardige aanvulling op de doorgaans pro-Georgische Westerse media.
Een later bericht op GV laat een Noord-Osseet aan het woord die vertelt over een ‘mobilisatie’ van vrijwilligers. Iedere minuut passeert er een auto met vrijwillige Noord-Osseetse strijders de grens, ze komen zelfs in hun BMW X5… Maar ook een etnische Rus in de Georgische havenstad Poti wordt geciteerd, hij realiseert zich dat hij door zijn eigen Russische vliegtuigen wordt gebombardeerd. In Tbilisi maakt de expat Wu Wei zich op voor evacuatie, haar blog was de afgelopen dagen sowieso een aardige bron voor het Georgische perspectief op de oorlog.
Sinds een dag circuleren er berichten in de cyrillische blogosfeer dat het Georgische leger er in geslaagd zou zijn om de Roksky-pas op te blazen waarover het Russische leger haar materieel binnen brengt. Maar in de professionele media stapelen de laatste uren vooral Russische militaire ‘successen’ zich op: zo zou de Baku-Tbilisi-Ceyhan oliepijpleiding waardoor 1% van de wereldolieproductie stroomt door de Russische luchtmacht zijn gebombardeerd.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
