De toekomst van content

De overname van the Huffington Post door AOL vorige week voor maar liefst 315 miljoen dollar was groot nieuws. 315 miljoen! Voor een site met echte originele artikelen nog wel! Dat is veel meer dan Van Thillo neertelde voor alle kranten van PCM. In een tijd waarin bijna ieder journalistiek bedrijf op internet zoekt naar een verdienmodel wordt zoiets dan ook met argusogen bekeken. Is dit goed nieuws? Kan het dus toch, geld verdienen met gratis online journalistiek? AOL is een moloch uit het internetverleden. Een 1.0-bedrijf dat groot werd met het aanbieden van ouderwetse inbelverbindingen. Maar het aantal mensen dat een internetaansluiting had via AOL daalde en daarmee de winst. Onlangs deed een voormalige CEO een bizarre onthulling: De inkomsten zijn nog steeds voor het overgrote deel afkomstig van mensen die denken dat ze nog internetten via AOL, maar dat al lang niet meer doen; mensen die niet snappen dat ze geen modem meer hebben en niet weten dat ze AOL helemaal niet hoeven te betalen om hun webmail te lezen.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

“Een verbeterd web verbindt en versterkt de mens”

De volgende gastbijdrage is van Harm Hopman.

tim-berners-leeSir Tim Berners-Lee sprak tijdens het symposium ter gelegenheid van zijn eredoctoraat aan de Vrije Universiteit te Amsterdam een korte introductie uit bij de initiatieven die hij recentelijk ontplooid heeft. Na het ontwikkelen van het World Wide Web, zijn werk ter bevordering van het Semantische Web en webstandaarden, richt hij zich nu op de rol die internet kan spelen in ontwikkelingslanden.

Berners-Lee’s introductie begon met de ontstaansgeschiedenis van het World Wide Web bij het CERN-instituut, dit jaar precies 20 jaar geleden. Het systeem van overal bereikbare documenten, die naar elkaar en andere data konden verwijzen via hyperlinks, werd bedacht ter ondersteuning en documentatie van de onderzoeken van het CERN. Inmiddels heeft het www zich ontwikkeld tot een volwaardig nieuw (multi)-medium met enorme invloed, terwijl de nieuwe Gutenberg nog maar een kwieke vijftiger is. Berners-Lee wil deze enorme invloed ook gaan onderzoeken, met behulp van het in 2006 opgerichte Web Science Research Initiative, een verzameling academici van verschillende disciplines over de hele wereld, geïnitieerd door MIT en de universiteit van Southampton.


Meta-informatie

Berners-Lee’s inspanningen rond het web ontwikkelden zich in eerste instantie vooral in het nastreven van standaarden, zodat het open web toegankelijk zou zijn voor iedereen. Het w3-consortium heeft de standaarden doorontwikkeld en met de introductie van xml werd ook de portabiliteit van informatie (ook naar andere niet-computer talen) sterk verbeterd. Een andere eigenschap van xml is ook de mogelijkheid om meta-data toe te voegen aan documenten. Deze informatie over informatie maakte een ander stokpaard van Berners-Lee mogelijk: de ontwikkeling van het Semantische Web. Meta-informatie biedt de mogelijkheid die voorheen aan mensen voorbehouden was, om informatie door machines te laten interpreteren en ordenen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Regering goes web 1.1

Een heel klein stapje voorwaarts voor deze regering in de virtuele wereld. Online participatie van burgers met het hele wetgevingsproces vonden ze toch wel een goed plan. Zo goed dat ze in het regeerakkoord hebben vastgelegd dat 10% van de wetten online aan “consultatie” bloot gesteld moest worden.
En jawel, sinds gisteren is er: Internetconsultatie!

Nu is het natuurlijk niet mogelijk om een initiatief van pas 1 dag oud al te evalueren. Daar moet het toch eerst even een paar maanden de kans voor krijgen.
Maar toch wil ik nu alvast wat kwijt. Hoe krijgen ze het voor elkaar om in een web 2.0 tijd alleen maar toe te staan dat mensen 1 (één!!!!) reactie mogen geven. Dat die reactie (zover ik kan zien) niet zichtbaar is voor anderen. Dat er geen discussie over elkaars reacties mogelijk is. Dat er geen reacties tussentijds gegeven worden door ambtenaren (bv over toelichting technische en juridische beperkingen). En dat het niet mogelijk is om op reacties of op het voorstel te stemmen. Waar is de interactie????
Het kan niet de techniek zijn geweest die dit blokkeerde. Het moet “beleid” zijn geweest. Waarschijnlijk koudwatervreesbeleid.

Kortom, probeer dit web 1.1 initiatief eens (het is vooruitgang, heus). Maar stuur ze ook een mailtje met het verzoek om MEER!

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Grafiek van de dag: Media

Thomas Baekdal heeft een een grafiek met toelichting (Where is Everyone?) gepubliceerd van de media verschuivingen in de laatste 210 jaar en doet meteen een poging om toekomstige trends te voorspellen. Altijd een linke hobby natuurlijk aangezien je alleen kunt opnemen wat je al kent. Die grote doorbraak van over 3 jaar staat er nog niet bij, en het valt te betwijfelen of de traditionele nieuwsmedia al binnen 5 jaar het loodje zullen leggen. Baekdal is een optimist als Jeff Jarvis waar het gaat om de toekomst van social media: alles zal goed komen en iedereen heeft straks een gepersonaliseerde nieuwsstroom.

media_small

Wat opvalt in zijn grafiek is de (schijnbaar) onvermijdelijke teloorgang van media ten koste van de volgende generatie. Wellicht zijn de ontwikkelingen waar Andrew Keen zich zorgen over maakt onderdeel van een vast patroon dat nu pas zichtbaar wordt.

Voor 2007 (social networking wordt gemeengoed) schreef Baekdal een zinnetje dat me bijbleef: “The blogs also started to get in trouble. Just as TV had eliminated radio (because it was better and richer way to give people LIVE information) so are social networks eliminating blogs. A social profile is a more active way for people to share what they care about. Social networks are simply the best tool for the job, and the blogs could not keep up.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Internet stopt Hitler

Stop de servers! Brekend nieuws! Internet stopt Hitler!

“Who knows, if the Internet had existed at the time, perhaps Hitler’s criminal plot would not have succeeded – ridicule might have prevented it from ever seeing the light of day.” (AP) Nobelprijs winnaar Jean-Marie Gustave Le Clezio breekt een lans voor het internet. Volgens Le Clezio werkt de toegang tot informatie via het internet preventief tegen het uitbreken van conflicten. Indien deze informatietechnologie eerder was geïntroduceerd had het zelfs de Tweede Wereldoorlog kunnen voorkomen aldus de winnaar van de Nobelprijs voor de Literatuur.

Het is mooi dat in tijden waarin nihilistische schnabbelaars als Andrew Keen ruim baan krijgen om hun negatieve kijk op het internet te ventileren er nu ook eens iemand opstaat om ‘al dat moois wat wij samen creëren’ te verdedigen. Maar wellicht vergallopeert Le Clezio zich hier toch een beetje? Hoe had het internet met haar weblogs, wikipedia’s en andere Web 2.0 thingies de opkomst van het nazisme en de daarop volgende Wereldoorlog en Holocaust überhaupt kunnen voorkomen? Zou het internet deze processen misschien juist niet versneld hebben?

Had de Weimar Republiek de kloof met de Duitse burger al bloggend kunnen dichten? Had een middelgroot genuanceerd Duits weblog de negatieve beeldvorming rondom joden kunnen terugdraaien en de propaganda van de NSDAP succesvol ontrafeld? Wie had op 1 september 1939 de Polen gewaarschuwd via Twitter? Wanneer zou de eerste Wikipedia pagina over concentratiekampen zijn aangemaakt? “…This article documents a current event. Information may change rapidly as the event progresses”. Had men in het Witte Huis en in de Londense Cabinet War Rooms de Hyves van Anne Frank gelezen en besloten D-day met een jaar te vervroegen?

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

eParticipatie: de overheid is aan zet!

Hieronder volgt een gastbijdrage van eJapio.

Cijfers laten zien dat de opkomst bij verkiezingen in alle West-Europese democratieën gestaag afneemt. Dit is een paradoxale ontwikkeling vergeleken met de door socioloog Inglehart waargenomen verhoogde betrokkenheid van burgers bij maatschappelijke issues. Een vraag die dit oproept is of de representatieve democratie nog wel voldoet aan de eisen van de hedendaagse burgers?

Gedreven door veranderende culturele waarden en technologische ontwikkelingen bepalen burgers zelf steeds meer wanneer en hoe zij participeren bij maatschappelijke issues. Vooral door de opkomst van web 2.0 heeft de actieve deelname van burgers een stevige impuls gekregen: zij gebruiken web 2.0 applicaties steeds vaker om zich op allerlei manieren te mengen in de ‘publieke zaak’. Zij gaan actief discussies en debatten aan met de overheid, volgen kritisch alles wat de overheid doet en verschaffen via het web de overheid informatie die zijzelf belangrijk vinden.

Wat betekenen deze ontwikkelingen voor de overheid en welke rol moet en kan de overheid zelf in deze nieuwe netwerkende wereld spelen? De overheid kan door op een goede afgewogen wijze gebruik te maken van informatie- en communicatietechnologie burgers meer te betrekken bij verbetering van publieke dienstverlening, openbaar bestuur en sociale samenhang, eParticipatie gaat een grote rol spelen. De tijd dat wij eens per 4 jaar een vertegenwoordiger kiezen die ons op alle onderwerpen vertegenwoordigt is voorbij. Op onderwerpen waarbij de burger zich direct betrokken voelt wil hij de mogelijkheid hebben om te participeren op het moment dat het hem uitkomt. De overheid dient zich aan te passen aan deze veranderende eisen.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Volgende