Wanda Perez bestaat niet, maar bestaan de SalonBloggies überhaupt wel?

Wanda Perez (hier links op de foto): winnares van de prestigieuze Martin van Amerongen prijs 2007 blijkt een pseudoniem van Rosalie Koolhoven. De in Osnabrück woonachtige juriste won de prijs met een ronkend essay over de intense slechtheid van de blogosfeer: Een Blog Voor Je Kop. Het epistel werd vanzelfsprekend laaiend enthousiast ontvangen door de bloggemeenschap en de vooraanstaande SalonBloggies vernoemde zelfs een prijs naar haar: "De Wanda Perez-prijs voor de buitenstaander die het minst gehinderd door kennis van zaken toch een straffe mening over weblogs heeft". Toch bleef Wanda een mysterie, was het soms een anagram van de journalist Rene Zwaap? De Nieuwe Reporter maakte een einde aan eindeloze speculaties omtrent de ware identeit van Wanda door simpelweg de contactinformatie van wandaperez.com te checken en de telefoon te pakken. De zeer goed op het internet ingewijdde Rosalie was dan ook überverrast toen een stem aan de andere kant van de lijn haar confronteerde met haar eigen artistieke vermomming. Nieuwslezeres Sacha de Boer die tegen haar zin in door haar werkgever wordt gedwongen tot bloggen schreef vandaag: "Toch best een eer als je er een prijs naar je vernoemd wordt terwijl je niet bestaat" (weblogs.nos.nl) Maar wij vragen ons nu af: bestaan de SalonBloggies überhaupt wel?!

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Doneer voor ¡eXisto!, een boek over trans mannen in Colombia

Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.

De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.