‘De ondraaglijke lafheid van het medium.’ Deze leus kwam op toen ik de aankondigingen zag van twee docu’s die komende dagen te zien zijn op de Nederlandse televisie. De VPRO zendt ‘Voor de vrede’ uit, over het wel en wee van veteranen. Jongerenzender BNN zendt ‘Met Patrick in Uruzgan’ uit, waarin Nederlandse militairen in Afghanistan worden gevolgd. Nu wil ik niet de docu’s afkraken. Ik denk dat ze best integer zijn gemaakt. Met visie, gevoel en de wens om iets moois te maken wat beklijft. Het gaat me in dit geval ook niet om de inhoud. Het gaat me om de onderwerpkeuze. Waarom moeten er wéér docu’s worden getoond over hoe goed ‘onze’ militaire missies het doen in het buitenland. Hoe gemotiveerd ‘onze’ jongens en meisjes zijn. Mijn vraag is: waarom moet het wéér gaan over hún angsten, hún gebrek aan comfort, hún tranen –noem maar op. Waar blijven de reportages over die andere zijde? Over de dingen die we misschien níet goed doen? Neem Irak en Afghanistan. Wáár zijn de tranen van wat we aanrichten? Wáár blijft de interesse over wat we hebben achtergelaten? De onschuldige doden? De onschuldige gewonden, het weggegooide belastinggeld ter waarde van miljoenen euro’s?
{Reaguurplek] Alles wat u kwijt wilt over Zomergast Carice van Houten
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Deze keer een stuk dat Basszje ons per mail toestuurde.
‘Café de liefde‘ is min of meer een voortzetting van het VPRO-liefdesproject van programmamaker Bram van Splunteren. In de serie ‘Het Geluk van Nederland‘ was eerder aandacht voor de liefde van den moderne mens. Er kwam zelfs een heuse datingsite uit voort voor ‘ons soort mensen’. Blijkbaar het soort VPRO-mensen dat nippend aan de rosé het literair orgastische grachtengordelmoment van de ander probeert te achterhalen.
Enfin, het programma dus. Dit stuk is niet bedoeld als weloverwogen recensie, maar om twee emoties te ventileren die ik krijg als ik het programma tracht te overleven. En een programma uitkijken kan in dit geval uitdraaien op al knarsetandend je gebit een vierdaagse te laten lopen.
Gecompliceerde liefde
In de eerste plaats geeft het programma het idee dat gecompliceerde liefde alleen in Amsterdam voorkomt. Zo voert het programma een videoblog (lekker 2.0, lekker hip) op van ene Anna. Een typisch dorpsmeisje dat in de grote stad is neergezet en met een hoorbare errrr haar liefdesproblematiek uiteenzet op 480 bij 360 pixels. Het typetje dat haar verloren dorpsgevoel zoveel mogelijk probeert te compenseren door in de grote stad de attention whore uit te hangen en Hyvesvrienden te collecteren, al klagend op haar life journal.
Ja hallo hier uw gemarginaliseerde margelogger drs. Boobelino de Soto met een vette primeur! Ik heb als margeblogger van dit collectief de eer u de eerste exclusieve beelden van een nieuw televee programma te onthullen.
Lijken we steeds meer op elkaar? Of worden de verschillen tussen mensen wereldwijd juist steeds groter? VPRO’s Metropolis gaat op zoek naar de antwoorden. Kern van het programma vormt een netwerk van nu al meer dan vijftig videobloggers over de hele wereld: van New York tot Kinshasa en van Kaboel tot Rio de Janeiro. De netcoordinator van Nederland 3 heeft Metropolis ingeroosterd op het ongure uur van vrijdagavond tegen twaalven. Maar dat maakt natuurlijk helemaal niet uit, want wie kijkt er tegenwoordig nou nog tv? De jonge makers van Metropolis hebben dat goed begrepen en plempen nog veel meer beeldmateriaal online dat u gewoon onder werktijd kan bekijken.
Maar waarom mag nu uw eigenste drs. deze scoop brengen? Omdat de eerste aflevering van Metropolis obesitas als thema heeft, duidelijk toch? Hoe kijkt men wereldwijd tegen overgewicht aan? In het Westen zien we het als een probleem. Alhoewel aan de andere kant van het Kanaal de beeldvorming omtrent molligheid schijnt te kantelen nu er een Miss England is gekozen met maatje 44: foto NSFW-light. En dat is maar goed ook want vorig jaar berichte ik u dat onderzoek heeft uitgewezen dat vrouwen in het Westen al somber worden als ze een slanke vaas op een dressoir zien staan… Metropolis laat ons zien dat verzuurde Westerlingen nog wat kunnen leren van mensen in ontwikkelingslanden.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Volgende week is het vijf jaar geleden dat de oorlog in Irak begon. De VPRO besteedt daar in verschillende Tegenlicht uitzendingen aandacht aan. Aanstaande maandag (20:55 uur) gaat het over hoe die oorlog verkocht werd. Een van cruciale momenten van de verkoop was bij het optreden van Colin Powell in de VN. Achteraf weten we dat de informatie niet goed was, maar hoeveel het om de “show” draaide, maakt de documentaire pas echt goed duidelijk.
Daarnaast is er uitgebreid aandacht voor het circus in het perscentrum van Doha. Dat was niets anders dan een decor om de grootsheid van de Amerikaanse macht te tonen. Wat tot gevolg had dat alles en iedereen ondergeschikt was aan de beeldvorming. Zo werd de Nederlandse militair Jan Blom gebruikt als decorvulling om het beeld evenwichtig te maken en de indruk te geven dat het echt om de “coalition of the willing” ging. Zelfs de Britten hadden hier geen enkele rol in.
(link)
Veel van de betrokken mensen in de documentaire hebben zichtbaar moeite met het feit dat ze op basis van leugens meegewerkt hebben aan een oorlog. De waarheid doet pijn.
In Nederland mag er nog steeds niet gesproken worden over onze rol in dit debacle. Gegeven de ernst van de gevolgen van de gedoogsteun is dit zeer te betreuren. Zo kan je niet aan de indruk ontsnappen dat we eigenlijk medeplichtig waren aan schendingen van verschillende internationale verdagen en dat het daarom in de doofpot gestopt wordt.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
“Ik ben niet van alle aandacht dus ik dacht bij mezelf: welke Zomergast kan ik me nog herinneren van twee jaar geleden. Ik kon niemand bedenken. Een geruststellende gedachte, want zo zal het mij ook wel vergaan.” (deStentor)
Dit zei socioloog Willem Schinkel (31) vooraf aan zijn optreden in VPRO’s Zomergasten. De tijd zal ons leren of we over twee jaar Schinkel’s optreden nog herinneren. Maar ik persoonlijk vond zijn observaties over de “hypochondrische maatschappij” zeker de moeite waard. Dat we leven in een maatschappij die te veel doet aan zelfanalyse en zich allerlei kwalen aanpraat blog ik hier regelmatig als het maatschappelijke gemekker over allochtonen en “de macht van Brussel” weer eens aanzwelt. Het komt mij steevast op volkse reprimandes te staan en ben binnen tien comments alweer mijn Ivoren Toren ingebonjourt, afijn dat is dan mijn zelfverkozen lot.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.