Ik ben nooit een early adopter geweest. Pas onlangs schafte ik een Smartphone aan, na heel lang met een koelkast van Nokia te hebben rondgelopen. Naar volle tevredenheid overigens. Want bellen deed het ding uitstekend. Toen iedereen al lang en breed een pc in huis had staan, behielp ik mij nog met pen en papier. Pas na een reeks van zeer goedkope computers van inferieure kwaliteit durfde ik in 2006 de stap te maken naar een prestigieuze iMac. Mijn oude muziekinstallatie was de goedkoopste die ik kon vinden, een aanbieding. Geld had ik toen nauwelijks en die paar elpees die ik mij kon veroorloven rechtvaardigden de aanschaf van een dure stereoset bij lange na niet. Tot drie weken geleden. Bij het opruimen van de zolder vond ik een stapeltje oude elpees. Wegdoen of toch maar bewaren? Het historisch besef en mijn melancholisch verlangen naar vroeger wonnen het van mijn opruimdrift. Maar helaas. Niks meer voorhanden om de elpees fatsoenlijk af te spelen. Mijn Akai midiset had begin jaren negentig al de geest gegeven, En met de opkomst van de compact disc leek het aanschaffen van een nieuwe platenspeler en toebehoren mij pure geldverspilling.
Ok, u hoort niet zo’n beetje een echo van Daft Punk in bovenstaande clip van C2C, een viermanscollectief uit Nantes dat in 1998 werd opgericht, maar pas in 2012 zijn eerste album opnam. De mannen zijn overigens beslist niet alleen maar navolgers met een computer. Ze werden ook vier keer achter elkaar wereldkampioen aan de draaitafel, wat wil zeggen dat ze echt heel vaardig zijn met vinyl.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Het is weer hip om muziek op vinyl te hebben. Voor het tweede achtereenvolgende jaar is de verkoop van lp’s in 2011 met ongeveer dertig procent gestegen. Waar enkele jaren geleden vooral veertigplussers platen kochten, is het nu ook een graag gezien product onder twintigers. ,,Ook nieuwe artiesten brengen graag hun muziek op lp uit,” zegt Jan van Ditmarsch, directeur van muzieklabel Music on Vinyl. ,,Pop en rock doet het goed, dance helemaal niet.”
De entertainmentbranchevereniging NVPI registreerde in 2011 een groei van 32 procent. In 2010 was de groei iets hoger doordat in dat jaar Bol.com, de Mediamarkt en de Free Recordshop begonnen met de verkoop van platen. Kleine speciaalzaajes zijn niet in deze cijfers meegenomen. De individuele platenzaken van Concerto en Plato zien echter ook een flinke groei, afgelopen jaar van 20 procent. Dat is meer dan het jaar ervoor. Music on Vinyl, gespecialiseerd in lp’s, ziet een groei van 30 procent, evenveel als in 2010.
“De groep die nu veel koopt is begin twintig. Toen wij net begonnen, in 2009 waren het nog vooral veertigers,”zegt Van Ditmarsch. Anton Speijers, bedrijfsleider van Concerto, ziet zelfs achttienjarige meisjes die hun studiebeurs komen stukslaan door een plaat aan te schaffen. ,,Er worden echt niet alleen gouwe ouwe verkocht. Ook de plaat van Amy Winehouse ging vijftig of zestig keer per week over de toonbank.” Speijers zegt geen last te hebben van de grote winkels die ook platen zijn gaan verkopen. ,,Dat zijn webwinkels, maar echte vinylkopers willen toch graag dat ding in handen hebben.”
Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.
De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.