Ik ben nooit een early adopter geweest. Pas onlangs schafte ik een Smartphone aan, na heel lang met een koelkast van Nokia te hebben rondgelopen. Naar volle tevredenheid overigens. Want bellen deed het ding uitstekend. Toen iedereen al lang en breed een pc in huis had staan, behielp ik mij nog met pen en papier. Pas na een reeks van zeer goedkope computers van inferieure kwaliteit durfde ik in 2006 de stap te maken naar een prestigieuze iMac. Mijn oude muziekinstallatie was de goedkoopste die ik kon vinden, een aanbieding. Geld had ik toen nauwelijks en die paar elpees die ik mij kon veroorloven rechtvaardigden de aanschaf van een dure stereoset bij lange na niet. Tot drie weken geleden. Bij het opruimen van de zolder vond ik een stapeltje oude elpees. Wegdoen of toch maar bewaren? Het historisch besef en mijn melancholisch verlangen naar vroeger wonnen het van mijn opruimdrift. Maar helaas. Niks meer voorhanden om de elpees fatsoenlijk af te spelen. Mijn Akai midiset had begin jaren negentig al de geest gegeven, En met de opkomst van de compact disc leek het aanschaffen van een nieuwe platenspeler en toebehoren mij pure geldverspilling.
Ok, u hoort niet zo’n beetje een echo van Daft Punk in bovenstaande clip van C2C, een viermanscollectief uit Nantes dat in 1998 werd opgericht, maar pas in 2012 zijn eerste album opnam. De mannen zijn overigens beslist niet alleen maar navolgers met een computer. Ze werden ook vier keer achter elkaar wereldkampioen aan de draaitafel, wat wil zeggen dat ze echt heel vaardig zijn met vinyl.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Het is weer hip om muziek op vinyl te hebben. Voor het tweede achtereenvolgende jaar is de verkoop van lp’s in 2011 met ongeveer dertig procent gestegen. Waar enkele jaren geleden vooral veertigplussers platen kochten, is het nu ook een graag gezien product onder twintigers. ,,Ook nieuwe artiesten brengen graag hun muziek op lp uit,” zegt Jan van Ditmarsch, directeur van muzieklabel Music on Vinyl. ,,Pop en rock doet het goed, dance helemaal niet.”
De entertainmentbranchevereniging NVPI registreerde in 2011 een groei van 32 procent. In 2010 was de groei iets hoger doordat in dat jaar Bol.com, de Mediamarkt en de Free Recordshop begonnen met de verkoop van platen. Kleine speciaalzaajes zijn niet in deze cijfers meegenomen. De individuele platenzaken van Concerto en Plato zien echter ook een flinke groei, afgelopen jaar van 20 procent. Dat is meer dan het jaar ervoor. Music on Vinyl, gespecialiseerd in lp’s, ziet een groei van 30 procent, evenveel als in 2010.
“De groep die nu veel koopt is begin twintig. Toen wij net begonnen, in 2009 waren het nog vooral veertigers,”zegt Van Ditmarsch. Anton Speijers, bedrijfsleider van Concerto, ziet zelfs achttienjarige meisjes die hun studiebeurs komen stukslaan door een plaat aan te schaffen. ,,Er worden echt niet alleen gouwe ouwe verkocht. Ook de plaat van Amy Winehouse ging vijftig of zestig keer per week over de toonbank.” Speijers zegt geen last te hebben van de grote winkels die ook platen zijn gaan verkopen. ,,Dat zijn webwinkels, maar echte vinylkopers willen toch graag dat ding in handen hebben.”
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.