Iedereen het land uit?

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Vandaag is dat Enis Odaci, voorzitter van de Stichting Humanislam, over de ijzige wind die momenteel door Nederland waart. Er waait een straffe wind door Nederland. Het is wintertijd. Er zal vast een relatie zijn tussen de temperatuur buiten op straat, met ijzige wind en een gladde ondergrond, en de staat van onze Hollandse geest. Want dat er een ijzige geest door Nederland waart, is een feit. Als we de vele nieuwsberichten in de gedrukte en digitale media, radio en televisie mogen geloven denkt iedereen inmiddels aan emigreren. Gedwongen of ongedwongen.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Politieke verruwing moet

Tweede Kamer (Foto: Flickr/linkselente)

Volgens de ombudsman draagt de politiek bij aan maatschappelijke verruwing. Dat vinden ze in Den Haag niet leuk. Alleen wordt uit de kritiek niet meteen duidelijk of de politici boos zijn omdat het niet waar is of omdat het juist wél waar is. Voor beide valt wat te zeggen.

Dat de samenleving verruwt staat wel zo’n beetje vast. Zinloos geweld neemt toe en het maatschappelijke debat over de jongste hype wordt bij voorkeur op onbeschofte toon gevoerd. Aangezien de politiek de maatschappij dient te representeren, moet ze deze verruwing volgen. In dat geval moeten de politici boos zijn op de ombudsman, omdat die kritiek heeft op iets dat eigenlijk een verdienste is. In een andere visie zou de politiek enigszins boven het gewauwel van het volk moeten staan. Dan zouden de politici boos moeten zijn op de ombudsman, omdat zijn kritiek onterecht is.

Te vrezen valt dat de waarheid in het midden ligt. De politici denken dat ze een verheven debat voeren, maar doen dat in werkelijkheid niet, onder meer omdat ze het voornaamste instrument van verruwing, een absolute kijk op de vrijheid van meningsuiting (niet alleen de inhoud is vrij, maar ook de vorm), zo hoog in het vaandel hebben staan. Of zie ik dat verkeerd?

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.