In het nieuwe ontwerpverkiezingsprogramma van GroenLinks staat een voorstel om [url=http://tweedekamer.groenlinks.nl/files/GL_VP_2010.pdf]het auteursrecht te verkorten tot tien jaar en zelfs af te schaffen voor niet-commercieel gebruik[/url] (.pdf, pag. 37, punt 44). Dit onder het kopje 'Digitale Vrijheid'. In de toelichting (pagina 35) staat het als volgt gemotiveerd: "Veel componisten en muzikanten willen niets liever dan dat je hun songs downloadt. Zij benutten de kansen die het internet biedt om gehoord en gezien te worden, roem te vergaren en ontroering te bieden." Het sleutelwoord hier is 'veel'. Er zijn namelijk ook componisten, auteurs en regisseurs die daar totaal niet van gediend zijn; die willen in min of meerdere mate controle op hun artistieke producten houden. Eén van de bekendste, zo niet de bekendste hiervan is de onlangs overleden schrijver J.D. Salinger. De auteur van The Catcher in the Rye hield bijvoorbeeld altijd de verfilming van dat boek tegen, ondanks de enorme bedragen die hem ongetwijfeld vanuit Hollywood zijn geboden. Zelf schreef hij er dit over in een brief: "Since there's an ever-looming possibility that I won't die rich, I toy very seriously with the idea of leaving the unsold rights to my wife and daughter as a kind of insurance policy. It pleasures me no end, though, I might quickly add, to know that I won't have to see the results of the transaction." Salinger blokkeerde ook met succes [url=http://cityroom.blogs.nytimes.com/2009/07/01/judge-rules-for-salinger-in-copyright-suit/]een door iemand anders geschreven vervolg[/url].
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Jan Peter Balkenende moet opnieuw lijsttrekker van het CDA zijn. Dit moet hij vooral doen als dienst aan alle kiezers die niet op hem willen stemmen. Als minister-president was hij per slot van rekening het gezicht van de afgelopen vier kabinetten, die allemaal zijn naam dragen.
Uiterlijk rond het paasweekeinde (t/m 5 april) zal de beslissing vallen. Als Balkenende ook op dinsdag 6 april nog duidelijk bestemd lijkt voor het lijsttrekkerschap dan zal dat zo blijven. Mocht er een andere lijsttrekker komen dan zal dat ook die dinsdag duidelijk zijn. Want die zou de resterende twee maanden nog hard nodig hebben om smoel op te bouwen in het verkiezingsgevecht met Job Cohen.
De CDA-fractie heeft haar leider opgedragen om ‘een duidelijk signaal te geven’ aan het partijbestuur dat er twijfel heerst binnen de fractie over een hernieuwde kandidatuur van Balkenende. Dit zei vertrekkend Kamerlid Annie Schreijer-Pierik – ‘Annie, wil jij het zeggen? Want jij gaat toch weg’ – in het radioprogramma TROS Kamerbreed. Duidelijker kan eigenlijk niet binnen de gristelijke debatcultuur. Maar bij het CDA moesten ze maar niet luisteren naar Annie en de haren.
Interimwet betaalbaarheidsheffing huurwoningen = controversieel
Rechtspositie studenten en raden van toezicht = controversieel
Kansspelen via internet = controversieel
Wijziging van werkloosheidsvoorzieningen om gemeenten meer zekerheid te geven dat uitkeringsgerechtigden kunnen werken met behoud van uitkering = controversieel
Wijziging van de Tijdelijke instellingswet Raad voor strafrechtstoepassing en jeugdbescherming (30.161) = controversieel
Verlaging leerplichtige leeftijd naar vier jaar = controversieel
Elektronisch patiëntendossier = niet controversieel
Bovenstaand lijstje is een greep uit dossiers die de Eerste Kamer het afgelopen decennium na de val van een kabinet controversieel heeft verklaard (of dus niet).
‘Rechtspositie studenten en raden van toezicht’ is inderdaad zo’n onderwerp waar een half miljoen Nederlanders extra moeite hebben gedaan om bezwaar tegen te maken.
‘Verlaging leerplichtige leeftijd naar vier jaar’, is inderdaad zo’n onderwerp waar deskundigen niet in het openbaar over gehoord willen worden en waarvan de hoorzitting stiekem achter gesloten deuren plaatsvindt: degene die de parlementariërs (getrapt) hebben gekozen kunnen het wel met een verslagje doen.
De ‘vermindering aantal leden provinciale staten’ is inderdaad een onderwerp waarover gedraaid wordt met cijfers en waar belangenorganisaties worden ingehuurd – of afgekocht? – om maar maatschappelijk draagvlak te veinzen.
‘De Interimwet betaalbaarheidsheffing huurwoningen’ is inderdaad zo’n wet waar een groot deel van de uitvoerders zich tegen verzet omdat het niet goed doordacht is en er nog onacceptabele risico’s aan kleven.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Vanaf 2040 betalen mensen geen belasting meer over een gemiddeld huis en ontvangen ze er geen subsidie meer op. (Volkskrant)
Een geleidelijke beperking van de hypotheekrenteaftrek over de periode 2015-2040: dat is de strekking van de voorstellen die GroenLinks doet in haar verkiezingsprogramma [.pdf]. In het fel-realistische programma wordt er fors bezuinigd op overbodige overheidstaken en rechtse hobby’s om uiteindelijk de lasten eerlijker te verdelen en de overheidsuitgaven weer op orde te krijgen. De hypotheekrenteaftrek is zo’n rechtse hobby die voor een aanzienlijke hobbyvlek op de begroting zorgt én bovendien niet in lijn is met Europees beleid. De afschaffing van de hypotheekrenteaftrek was dan ook al één van de vaker genoemde maatregelen bij het samenstellen van de Sargasso 25-puntenlijst die hier binnenkort ter stemming zal worden gebracht. Welke partijen sluiten zich hierbij aan?
Afgelopen maandag vroegen wij u om bij te dragen aan een 25 puntenlijst voor een toekomstig links kabinet. Heldere en praktisch uitvoerbare plannen voor een progressief (romp)kabinet waarvan politieke partijen vooraf kunnen zeggen: die punten gaan we in ieder geval uitvoeren. Deze lijst zal vervolgens worden aangeboden aan de lijsttrekkers van PvdA, SP, GL, PvdD én D66 ter overdenking en inspiratie.
Inmiddels zijn we 178 comments verder en zijn er lange puntenlijsten aangeleverd. Heel verschillende punten maar bepaalde ideeën zoals bijvoorbeeld ‘stoppen met de JSF’, ‘de AOW naar 67 of juist niet’ en ‘afschaffen van de hypotheekrente-aftrek’ kwamen ook regelmatig terug. In een volgende ronde (begin volgende week) kunt u stemmen op de ingezonden punten.
Aan ons nu de taak alle inzendingen te sorteren en in te delen in een paar overzichtelijke categorieën, vage en niet concrete punten te prullebakkeren, sterk gelijkende punten samen te nemen én de stiekem-rechtse plannen er met autoritaire (linker)hand uit te filteren. Maar vrees niet: er blijft genoeg over om uit te kiezen van sociaal-liberaal tot authentiek communistisch. Sommigen reaguurders riepen: “doe het niet, in het huidige economische klimaat is het voor linkse partijen juist niet verstandig om het roer over te nemen”. Anderen maakten specifiek bezwaar tegen deelname van de SP (“conservatief”) of opperden ook de linker-vleugel van de VVD te betrekken in het initiatief. Een aantal van deze opmerkingen zullen worden meegenomen in een begeleidende tekst bij de uiteindelijke 25 puntenlijst. Maar vooralsnog gaan we nu eerst aan de slag met het ordenen van de inzendingen, waarvoor bij deze nog hartelijk dank!
“Het zou verstandig zijn als PvdA, SP, GL, PvdD vooraf zouden afspreken: deze 25 punten gaan we in ieder geval uitvoeren, dat is helder naar de kiezer en zo vorm je in ieder geval een rompkabinet”. Dit idee komt van (ex-?)politicus Felix Rottenberg die het onlangs opperde in de nationale talkshow DWDD. De beoogde nieuwe PvdA-leider Job Cohen is net als SP lijstrekker Emile Roemer voorstander van linkse samenwerking. “Hoe progressiever, hoe liever” liet hij vorige week weten. Nu de laatste peilingen aangeven dat de PvdA na 9 juni misschien wel aan zet is is het verstandig om werk te maken van deze progressieve agenda. Sargasso wil samen met u een concrete 25 puntenlijst samenstellen voor een links kabinet. Deze lijst zal vervolgens worden aangeboden aan de lijsttrekkers van PvdA, SP, GL, PvdD én D66 ter overdenking en inspiratie.
Hoe werkt het? Geef in de comments zoveel mogelijk concrete punten. Geen ideologische uiteenzettingen en heiige vergezichten maar heldere en praktisch uitvoerbare plannen, in één zin. Naarmate de bijdragen binnenstromen kunt u natuurlijk punten van anderen ondersteunen danwel bekritiseren zodat we een beeld krijgen hoe breed gedragen bepaalde punten zijn. Regelmatig terugkerende punten komen hoger op de lijst. Rechtsmensen mogen uiteraard ook punten aanleveren en meedoen in de discussie. En aangezien rechtsmensen naar eigen zegge patent hebben op humor zal er om überlollige punten als: “een standbeeld voor Marcel van Dam” of “een kopvoddenbonus” hartelijk gelachen worden, maar u hoeft niet te verwachten dat deze worden opgenomen in de uiteindelijke 25 puntenlijst. U kunt uw punten inleveren tot woensdag 17 maart 18.00, daarna volgt een tweede ronde waarin u kunt stemmen op een tussentijdse longlist. Sargasso maakt een 25 puntenlijst voor een links kabinet, u bent aan zet:
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
“Het onderliggende probleem is niet het gebrek aan vertrouwen in instituties, maar het in toenemende mate niet meer in staat zijn zelfstandig te kunnen oordelen over zaken op basis van feiten. Steeds meer afhankelijk zijn van wat anderen aan het roeptoeteren zijn. Steeds minder zelf feiten op een rijtje kunnen zetten of een argumentatie met meer dan twee bijzinnen kunnen volgen.”
Aldus Rop Gonggrijp in het NRC dit weekend naar aanleiding van de ruis die ontstond over het stemmen met rode potloden en het geroep om stemcomputers.
Het lijkt wel epidemisch deze week, de uitspraken over het afnemende kritische denkvermogen van de mensen. Klopt het ook, of worden sommige critici gewoon kritischer en nemen de verwachtingen toe?
Job Cohen per direct weg uit Amsterdam. Quotes: “De waarde van een samenleving is niet in euro’s uit te drukken.. ..uitbannen uitwassen van het casino-kapitalisme”. “Ons land moet een fatsoenlijke samenleving zijn, waar mensen een gezamelijke toekomst hebben en geen samenleving waar tweedeling plaats vindt”. Indien hij geen premier wordt neemt hij plaats in de Tweede Kamer. “Ik heb mij in Amsterdam buitengewoon ingezet voor veiligheid, overlast is aanzienlijk teruggebracht ..wat betreft het aanpakken islamitische extremisme hebben we actie ondernomen het was op de rand van de wet maar we hebben actie ondernomen”. Theedrinker? “..het gaat om overtuigingskracht”.
livestream
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
