Bepaalde waarden in 'de Islam' zijn onverenigbaar met 'de Westerse' waarden, maar dit mag niet leiden tot een hoofddoekjes- danwel minarettenverbod laat staan tot de deportatie van miljoenen Westerse moslims, of erger. Het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken uit haar zorg om de toenemende discriminatie van moslims in Europese landen (Telegraf). In uitgebreide landenrapporten valt te lezen hoe intimidatie van moslims in o.a. Nederland algemeen is geworden (AlJazeera) en hoe er in Europa tal van restrictieve maatregelen worden genomen zoals hoofddoekjes- en minarettenverboden. Dit wordt veroorzaakt door een groeiend maatschappelijk ressentiment gebaseerd op het idee dat de Islam niet compatibel is met de Westerse waarden. Ongelijkheid tussen mannen en vrouwen, lijfstraffen, fatwa's op schrijvers en politici zijn inderdaad onverenigbaar met de Westerse waarden. Maar de huidige eenzijdige repressieve reactie hierop kan nog veel meer stuk maken van de vrije Westerse samenleving. Doordat deze reactie Europese moslims immers geen bestaansrecht gunt zal ze onherroepelijk leiden tot nog meer onderdrukking en geweld. Moslims leven in een cultuur van vernedering: al na het verlies van Córdoba en de mislukte invasie van Wenen loopt de islamitische wereld achter de feiten aan. Ieder Westerse waardeoordeel over de Islam bevestigt en versterkt deze vernedering met uiteindelijk destructieve gevolgen: "als wij niet zo kunnen worden als jullie dan zullen wij jullie laten voelen wat lijden is" (Dominique Moïsi).
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Het is alweer een kwartaal geleden dat we de werkloosheidscijfers van de EU versus die van de VS presenteerden. Tijd voor een update dus. Op basis van de gegevens van de Amerikanen en de Europese Unie (27 landen) de onderstaande grafiek tot en met januari (sorry, Europeanen lopen altijd achter).
Voor de discussie is het wel goed om te zeggen dat formeel gezien de beide series dezelfde definitie hebben, dit nog niet betekent dat u ook hetzelfde ziet. In de VS zie je nu het effect optreden van mensen die niet langer actief zoeken naar werk en dus uit de statistiek vallen. In Europa gebeurt dat minder snel want dan komen de mensen immers niet meer in aanmerking voor een uitkering.
Volgens de zwaarste berekening zit nu 17,9% van de Amerikanen zonder werk. In Europa heb ik nog geen vergelijkbare getallen kunnen vinden (voor de hele EU). Maar ik neem aan dat het in ieder geval ook ruim boven de 10% ligt.
Dan nog even als toetje een link naar een grafiek om George W. Bush weer eens te pesten. Wat is het toch jammer voor ons bloggers dat die weg is. Die vorige grafiek even in lange termijn perspectief geplaatst levert overigens wel een heel somber beeld op.
Omdat in Nederland iedereen zich bezighoudt met de val van het kabinet en het olympische schaatsen, is belangrijk nieuws uit de Verenigde Staten een beetje in de schaduw gebleven. Welk nieuws? De nieuwe ziektekostenpremies van verzekeraar Anthem Blue Cross.
Om te zien waarom dit belangrijk nieuws is, is het handig even bij het begin te beginnen. Het Amerikaanse gezondheidszorgsysteem functioneert voor geen meter. Het weet voor belachelijk veel geld belachelijk weinig resultaat te boeken. Eén van Barack Obama’s belangrijkste verkiezingsbeloftes was hier iets aan te doen. Hij en zijn partijgenoten togen aan de slag en kwamen na lange onderhandelingen met een nieuw stelsel dat volgens experts niet ideaal zou zijn, maar wel een grote verbetering.
Ondertussen wisten de Republikeinen onder leiding van hun briljante woordkunstenaar Frank Luntz en met behulp van hun propagandazender Fox de publieke opinie behoorlijk te keren tegen deze hervorming. Niet door goede tegenvoorstellen te doen – die hebben ze eigenlijk niet – maar met puur angst aanzaaien voor death panels! en – nog erger – socialism! Dit alles gedeeltelijk vanuit ideologie, maar toch ook voor een flink deel omdat als Obama erin zou slagen een fatsoenlijk werkend gezondheidszorgstelsel op te zetten, de Republikeinen het bij de eerste paar aankomende verkiezingen wel zouden kunnen vergeten.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Bloomberg onderschept agenda dineetjes waar hedgefund speculanten bespraken hoe ze geld gingen slaan uit crisis rondom Griekenland en de euro