Icarus: de nieuwe Republikeinse partij

In de aanloop naar de Amerikaanse Midterm-verkiezingen op 6 november schrijft Joris Canoy een serie columns over wat er zo al achter de schermen gebeurt. Met nieuws dat in de mainstream media niet vaak is te lezen. Daedalus, architect van Koning Minos, zat samen met zijn zoon Icarus gevangen in een toren op Kreta. Hij besloot twee paar vleugels te maken en bereidde zijn ontsnapping voor. Zijn waarschuwing aan Icarus luidde als volgt: "Icarus, ik waarschuw je, dat je halfhoog vliegt, opdat het niet gebeurt dat als je te laag zult gaan het water de veren zwaar maakt, of als je te hoog gaat, de zon ze verbrandt." De volgende uitspraak komt vaak voorbij: De Republikeinse partij bestaat niet meer, dit is de Trumppartij. En inderdaad, grofweg 9 van de 10 Republikeinen staat achter de president. Bij het gehele volk scoort hij veel lager: slechts 4 van 10 Amerikanen steunt hem. Loyaliteit Deze tegenstelling tussen Republikeinen en de rest van de VS heeft zo zijn gevolgen voor de partij. De VS werkt namelijk met een systeem van voorverkiezingen: partijleden nomineren hun kandidaat in de voorverkiezing, waarna deze het opneemt tegen de kandidaat van de andere partij in de normale verkiezing.

Door: Foto: Gowy-icaro-prado(cc)
Foto: TigerDirect.com (cc)

Een Republikein verdedigt zijn zetel in Anti-Trumpland

, door

COLUMN - In de aanloop naar de Amerikaanse Midterm-verkiezingen op 6 november schrijft Joris Canoy een serie columns over wat er zo al achter de schermen gebeurt. Met nieuws dat in de mainstream media niet vaak is te lezen.

Een man in pak, glad gekamd haar, tablet voor zijn neus, leest al typend zijn email voor. Hij stelt zich voor als een succesvolle zorgverzekeraar. ‘Beste Afgevaardigde Curbelo, Dank u dat u gestemd heeft voor het verhogen van zorgkosten.’ Cynisch noemt de man op wat Curbelo wel allemaal heeft gedaan voor de verzekeraars ten koste van het volk. Welkom in het verkiezingsseizoen.

Van het Republikeinse North Dakota (uit de vorige blog) verhuizen we naar het zuidelijke puntje van Florida. Gigantische grassteppes maken plaats voor paradijselijke palmbomen, witte stranden en eilanden.

Glansrijke overwinning

Het klimaat van Zuid-Florida is niet alleen compleet anders dan dat van North Dakota, ook het politieke klimaat is een wereld van verschil. Politiek gezien zijn North Dakota en Zuid-Florida tegenpolen: North Dakota stemde met 35 procentpunt voor Donald Trump, het puntje van Florida (26ste district) ging met 16 procentpunt naar Hillary Clinton.

Toch hebben deze twee districten één ding gemeen: een Republikeinse afgevaardigde. Hoe overleeft een Republikein zo’n Democratisch klimaat? Eén woord: aanpassing.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Waan van de dag

Olie- en petrochemiebedrijven vragen Amerikaanse overheid om bescherming tegen klimaatverandering

, door

Graag willen wij bescherming van onze bedrijven en werknemers tegen de gevolgen van volgens door ons betaalde denktanks en brancheorganisaties niet bestaande problemen, is getekend olie, gas- en petrochemiebedrijven

Zo zou je het verzoek van olie-, gas- en petrochemiebedrijven om bescherming tegen de gevolgen van klimaatverandering aan de Amerikaanse overheid kunnen samenvatten. Al decennialang financieren olie-, gas en petrochemiebedrijven denktanks en brancheorganisaties die twijfel zaaien over door mensen veroorzaakte klimaatverandering. Nu vragen dezelfde bedrijven om prioriteit voor hun installaties en werknemers bij het aanleggen van dijkverzwaringen die de gevolgen van door mensen veroorzaakte klimaatverandering tegen te gaan. De staat Texas heeft een beroep gedaan op $12 miljard aan federale fondsen om petrochemische installaties en raffinaderijen te beschermen tegen overstromingen.

Foto: Nuclear Regulatory Commission (cc)

De toekomstkansen voor kernenergie

, door

ANALYSE - In het debat over energietransitie en klimaatmaatregelen gericht op de energiesector zijn er een paar constanten die telkens opduiken. Een van de hardnekkigste betreft kernenergie. Al onder Rutte I waren er plannen voor Borssele II. Rond dezelfde tijd werd in de VS door voorstanders van kernenergie hoopvol gesproken van een ‘nucleaire renaissance’. Voorstanders vinden dat kernenergie taboe is verklaard voor het klimaatakkoord. Mij lijkt het nuttiger om eens te kijken naar hoe reëel de marktkansen van kernenergie zijn.

Historie

Voor wie de ontwikkeling van kernenergie al langer volgt is het geen verrassing dat nieuwe centrales moeilijk van de grond komen in Europa en de VS. Wereldwijd neemt de totale capaciteit van kerncentrales ook nauwelijks meer toe en stijgt de gemiddelde leeftijd van de kerncentrale vlot. In 2009 publiceerde Citibank een rapport met de titel “New Nuclear – The Economics Say No” (pdf). In dit rapport laat Citibank zien dat de kosten en financiële risico’s van kernenergie groot zijn voor private investeerders. De studie somt vijf grote risicogebieden op waar ontwikkelaars en beheerders van nieuwe kerncentrales rekening mee moeten houden: planning, bouw, energieprijs, beheer en sluitingskosten.

Volgens de studie hebben overheden in geïndustrialiseerde landen enkel de risico’s op het vlak van planning beheersbaar gemaakt voor ontwikkelaars van kerncentrales. Hoewel het een belangrijke factor is, “is het de factor met de minste financiële impact”. Bouw, energieprijs en beheer zijn de belangrijkste risicogebieden. Zo enorm dat ze echte “corporate killers” zijn en ook de grootste energiebedrijven op de knieën kunnen dwingen, volgens het rapport.

Foto: Tony Fischer (cc)

Nieuwe speculaties over de moord op Kennedy

, door

NIEUWS - Aan sommige verhalen wil maar geen einde komen.

Jerry Kroth, em. professor van de Santa Clara Universiteit in California komt binnenkort met een nieuw boek: Coup d’État; the assassination of President John F.Kennedy. Hij verwerkt daarin gegevens die hij aantrof in recent door de CIA vrijgegeven documenten over de veelbesproken moord op 22 november 1963. De officiële lezing waarin de communist Lee Harvey Oswald als  moordenaar is aangewezen is in de loop van de tijd al door velen in twijfel getrokken. De meeste Amerikanen geloven in elk geval niet dat Oswald een lone wolf was. Ruim een halve eeuw na de moordaanslag, is een meerderheid nog altijd overtuigd van een complot. De dood van Kennedy is dan ook al decennia omgeven met samenzweringstheorieën. De vorig najaar openbaar gemaakte documenten wijzen onder meer in de richting van een connectie tussen Oswald en een consul van de Sovjet-Unie in Mexico.

Kroth schrijft zich er over te verbazen dat aan een tweede serie van 18.000 documenten die in april j.l. zijn vrijgegeven zo weinig aandacht is besteed. Hij trof daarin buitengewoon belangwekkende nieuwe informatie aan. Twee inlichtingenfunctionarissen blijken enkele weken voor de moord op Kennedy onafhankelijk van elkaar berichten te hebben onderschept over een mogelijke aanslag.

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Quote du Jour

Quote du jour | Tegen het hokjesdenken

, door

Is our ultimate goal ensuring the compatibility of diversity and democracy? Then promoting the overlapping interests and identifications that enable citizens to become more comfortable with difference and thus more tolerant and trusting, is absolutely necessary.

schrijft Sheri Berman, associate professor of political science at Barnard College, Columbia University, in The Guardian

Volgens Berman levert identiteitspolitiek rechts meer op dan links. Racisme is vooral latent aanwezig en moet ‘getriggerd’ worden voordat het problematisch wordt.  Jonathan Haidt hierover:

Foto: copyright ok. Gecheckt 15-03-2022

Politici, vluchtelingen en showbusiness

, door

Eind jaren tachtig wilde het Nederlandse kabinet de belastingwetgeving hervormen: het belastingplan-Oort. Premier Lubbers wilde dat de aanpassing brede parlementaire steun zou krijgen, maar dat leek niet te gaan lukken.  “Dan maar met weinig steun”, zal hij hebben gedacht, “maar dat moet niet teveel opvallen.” Als ik het me goed herinner, heeft hij die brede steun uiteindelijk wel gekregen, maar in januari 1989 leidde hij wel de aandacht van deze kwestie af. Hij liet de laatste nog gevangen zittende oorlogsmisdadigers vrij, de Twee van Breda.

Het is een smerige truc, maar dit is hoe politiek werkt. Het is voor een deel showbusiness. Soms zelfs echt. Bij de begrafenis van een beroemd staatsman komen politici uit de hele wereld hun eer bewijzen en het is publiek geheim dat er dan zaken worden gedaan. De premier van Israël wil echter niet worden gefotografeerd terwijl hij spreekt met de minister van economie van Iran, en dat weet het gastheerland ook. Dus organiseert die een concert, en terwijl de pers de daar aanwezige premiers aan het filmen is, zijn de ministers druk aan het overleggen. Degenen die niet aanzitten bij het staatsbanket, of die halverwege weg gaan, zijn altijd interessanter dan degenen die blijven.

Foto: Patrick Nouhailler (cc)

Hoe een pastor de discussie over Silicon Valley-liberalisme opende

, door

In Palo Alto, midden in Silicon Valley, is afgelopen week onrust ontstaan rondom de First Baptist Church. De 28-jarige assistent-pastor van die kerk, Gregory Stevens, had zich in een aantal tweets (die niet meer online staan) negatief uitgelaten over het stadje en de rijke inwoners ervan. Dat leidde tot zoveel verontwaardiging dat hij ontslag moest nemen.

Om een beeld te schetsen van Palo Alto: je vindt er de prestigieuze Stanford University (collegegeld: 48.897 dollar per jaar), en het is min of meer de geboorteplaats van Silicon Valley. De eerste tech startup ooit werd er in 1938 opgericht: Hewlett Packard. Facebook heeft er jarenlang kantoor gehouden. Ook bedrijven als Palantir, Quora en Paypal zitten er.

Bovenal is Palo Alto superrijk: het mediane inkomen was er in 2016 132.673 dollar. Huizen kosten ergens tussen de 1 en 14 miljoen dollar. Je ziet er overal Tesla’s. In de winkelstraat is een winkel waar geen mensen werken: je wordt er geholpen door robots met een iPad erin en op die iPads praat je met medewerkers die ergens anders in het land achter hun computer zitten (zie video hieronder).

Dat is Palo Alto. Een rijk, progressief mini-walhalla waar de zon zo’n beetje altijd schijnt.

Quote du Jour

Quote du Jour | Kooien vol met kinderen

, door

Inside an old warehouse in South Texas, hundreds of children wait in a series of cages created by metal fencing. One cage had 20 children inside. Scattered about are bottles of water, bags of chips and large foil sheets intended to serve as blankets.

One teenager told an advocate who visited that she was helping care for a young child she didn’t know because the child’s aunt was somewhere else in the facility. She said she had to show others in her cell how to change the girl’s diaper.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Vorige Volgende