Honger in Amerika

Waarin de auteur zich nog maar weer eens verbaast over Amerika Amerika is het rijkste land ter wereld, en misschien ook wel het ‘grootste’ als je kijkt naar de economische, wetenschappelijke en culturele uitschieters. Dat het in de VS gemiddeld genomen minder prettig toeven is, is iets waar ik, gezien die pieken, nog wel begrip voor zou kunnen opbrengen. Dat is nu eenmaal Amerika. Maar bij het zien van de IDFA- documentaire A Place at the Table smolt dat begrip als sneeuw voor de zon. Maar liefst vijftig miljoen Amerikanen hebben namelijk te weinig te eten. 

Door: Foto: A Place at the Table - Participant Media http://www.participantmedia.com/pm-films/a-place-at-the-table/ copyright ok. Gecheckt 08-09-2022

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Talk Radio News Service (cc)

Waarom Petraeus niet en Clinton wel de oren werd gewassen

COLUMN - Amerikanen verafgoden het leger en iedereen die daar in zit. Daarom ontdekte niet journalisten, maar de FBI de buitenechtelijke relatie van generaal Petraeus.

Hoe kwam de FBI er achter dat generaal Petraeus een buitenechtelijke relatie had met zijn biografe Broadwell? Niet door hard werkende journalisten – die konden alleen genieten van de persconferentie waar Petraeus zijn aftreden bekend maakte. Neen, journalisten zagen alleen de consequentie van de buitenechtelijke relatie: het aftreden van de zo geliefde generaal. (De affaire kwam boven water door de 27-jarige Jill Kelley. Zij had een klacht ingediend over bedreigende mailtjes aan haar adres door Broadwell. Kelley organiseerde wel eens wat. Met Petraeus. En dat zinde de verliefde Broadwell blijkbaar niet (de inhoud van de mailtjes is nog altijd niet bekend – ik gok hier dus wat). De FBI deed vervolgonderzoek naar aanleiding van de klacht en stuitte bij de biografe op zeer ‘verliefde’ e-mailwisseling tussen haar en de generaal. Het balletje ging rollen.)

Het hoofd van de CIA met een buitenechtelijke relatie … Dat past niet bij de hoge status van Petraeus. Dus zochten alle journalisten met nationale veiligheid in hun portefeuille naarstig naar een antwoord waarom ze dit afschuwelijke risico hadden gemist. Want Petraeus zou chantabel kunnen zijn. Vond ook de FBI. Er volgde onderzoek, een confrontatie (denk ik) en, veel ordentelijker kan het bijna niet, aftreden. Normaliter gaat dat met wat meer ‘bloed’: een publieke ontkenning, een journalistieke onthulling, een publieke executie en pas dan het aftreden door een zijdeur. Dit keer dus niet. Voor we het wisten was het schandaal voorbij: buitenechtelijke relatie, een paar mailtjes, afgetreden directeur van de CIA. We zagen het gebeuren en niemand had het nieuws. Dus trek je als professional het boetekleed aan.

Foto: Niall Kennedy (cc)

Obama is oud nieuws

ANALYSE - De herverkiezing van Obama was weliswaar wereldnieuws, maar geenszins de historische gebeurtenis die het vier jaar geleden was. Dat blijkt uit een blik op de voorpagina’s van de internationale kranten.

De eerste helft van 2012 heb ik eindeloos naar voorpaginafoto’s van Barack Obama zitten turen. Voor mijn scriptie deed ik onderzoek naar hoe hij afgebeeld was op foto’s op de voorpagina van The New York Times, en of er in de eerste drieënhalf jaar een verhaallijn in te ontdekken was. (Antwoord: ja, maar die was grotendeels georkestreerd door het Witte Huis.)

Je zou denken dat ik voorlopig wel even genoeg heb gehad van Obama. Maar mijn nieuwsgierigheid won het van mijn weerzin jegens alles wat met mijn scriptie te maken heeft. Dus dook ik opnieuw in de archieven van het veel te onbekende Newseum om de voorpagina’s van Amerikaanse en internationale kranten te bekijken.

En wat blijkt (niet geheel onverwacht)? Vier jaar geleden was Obama de Messias die de wereld kwam redden. Nu is hij slechts de herkozen president van de Verenigde Staten.

Links steeds de voorpagina van 7 november 2012, rechts van 5 november 2008.

The New York Times

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Wat als het 1870 was geweest?

DATA - Bij Sargasso zijn we dol op kaartjes en grafieken. En al helemaal van verkiezingskaartjes. Bij Buzzfeed zijn ze dat blijkbaar ook, want zij maakten een aantal verkiezingskaartjes van de VS. Hoe hadden de uitslagen per staat er uit gezien als er gestemd was alsof het 1870 was? Of 1920? Of 1970. Kijk en ontdek hoe de Democraten naar verloop van tijd steeds meer staten veroverden.

In de rij staan doe je zo

In Amerika is het weer bijna Thanksgiving, dus ook bijna Black Friday. De vrije dag waarop half Amerika om vier uur ’s nachts in de rij gaat staan bij Macy’s, Target of een andere shopping mall omdat er fikse kortingen gegeven worden. Waar grote massa’s mensen zich verzamelen gebeuren er ongelukken, maar niet in Japan. Daar hebben ze een ontzettend georganiseerd systeem om mensen in rijen te laten staan, laat dit filmpje zien. Kunnen die Amerikanen nog wat van leren.

Grafiek: hoogste belastingschijf in Amerika

Over nivelleren gesproken… het hoogste belastingtarief in de VS gevat in een grafiek vanaf 1920. Opvallend dat voor de financiële crisis in de jaren ’30 het belastingtarief historisch laag was, net als nu… Even klikken op de Waanlink, scrollen en dan weer klikken op de grafiek voor groot.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Vorige Volgende