Bedrijven die geld in politiek steken, remmen innovatie. Noem het gerust corruptie (Verenigde Staten)
, door
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Foto:
copyright ok. Gecheckt 11-02-2022
Paaien met geld, maar misschien niet nodig
, door
ACHTERGROND - Het gaat om banen, in Amerika (en waar niet, eigenlijk?). Daarom worden grote bedrijven gepaaid met geld, zodat ze niet naar het buitenland vluchten? Maar worden de VS sowieso niet veel aantrekkelijker voor bedrijven om zich te vestigen?
Wat doe je als gemeente of staat in Amerika als de werkgelegenheid maar niet aan wil trekken en grote bedrijven in de regio dreigen hun werk naar het buitenland te outsourcen? Dan bied je een flinke som geld als incentive om het bedrijf maar in jouw omgeving te houden. Want: een fabriek staat gelijk aan werk.
Maar hoe veel incentives geven Amerikaanse overheden eigenlijk aan commerciële bedrijven? En hebben die zin? The New York Times zocht het uit en creëerde een database met de gegevens. Een paar schokkende getallen: alle staten en federale overheden samen gaven 170 miljard dollar aan incentives. Lokale overheden geven 9.1 miljoen dollar per uur uit aan bedrijven.
En levert het wat op? Dat valt te betwijfelen, zegt The New York Times.
Is het geven van incentives typisch Amerikaans? Daar geeft het artikel geen antwoord op, maar er wordt wel een klassiek Amerikaans beschreven als voorbeeld: General Motors. Het bedrijf kreeg in tenminste zestien staten incentives en moest alsnog bij de overheid aankloppen voor een bail out.
Foto:
A Place at the Table - Participant Media
http://www.participantmedia.com/pm-films/a-place-at-the-table/ copyright ok. Gecheckt 08-09-2022
Honger in Amerika
, door
COLUMN - Waarin de auteur zich nog maar weer eens verbaast over Amerika
Amerika is het rijkste land ter wereld, en misschien ook wel het ‘grootste’ als je kijkt naar de economische, wetenschappelijke en culturele uitschieters. Dat het in de VS gemiddeld genomen minder prettig toeven is, is iets waar ik, gezien die pieken, nog wel begrip voor zou kunnen opbrengen. Dat is nu eenmaal Amerika. Maar bij het zien van de IDFA- documentaire A Place at the Table smolt dat begrip als sneeuw voor de zon. Maar liefst vijftig miljoen Amerikanen hebben namelijk te weinig te eten.
Kinderen zijn er relatief nog slechter aan toe: één op de vier is ‘food insecure’. Het schijnt zelfs zo te zijn dat één op de twee (!) kinderen op enig moment in hun jeugd afhankelijk is van voedselbonnen. Honger maakt kinderen zwak, ziek, en beperkt hun ontwikkeling. “A Place at the Table” laat bijvoorbeeld zien hoe bij het meisje Rosie de buikpijn het wint van de concentratie in de klas. ‘Als een ander land dit onze kinderen aan zou doen, zouden we het de oorlog verklaren,’ aldus Jeff Bridges (ja, de acteur) die al sinds de jaren ’80 actief is in de strijd tegen kinderhonger.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Drie stormen op rij zetten “sunny” state Californië onder water
, door
NIEUWS - En onderzoekers hadden net wat historische context gegeven waar je niet gelukkig van wordt.
Foto:
Talk Radio News Service (cc)
Waarom Petraeus niet en Clinton wel de oren werd gewassen
, door
COLUMN - Amerikanen verafgoden het leger en iedereen die daar in zit. Daarom ontdekte niet journalisten, maar de FBI de buitenechtelijke relatie van generaal Petraeus.
Hoe kwam de FBI er achter dat generaal Petraeus een buitenechtelijke relatie had met zijn biografe Broadwell? Niet door hard werkende journalisten – die konden alleen genieten van de persconferentie waar Petraeus zijn aftreden bekend maakte. Neen, journalisten zagen alleen de consequentie van de buitenechtelijke relatie: het aftreden van de zo geliefde generaal. (De affaire kwam boven water door de 27-jarige Jill Kelley. Zij had een klacht ingediend over bedreigende mailtjes aan haar adres door Broadwell. Kelley organiseerde wel eens wat. Met Petraeus. En dat zinde de verliefde Broadwell blijkbaar niet (de inhoud van de mailtjes is nog altijd niet bekend – ik gok hier dus wat). De FBI deed vervolgonderzoek naar aanleiding van de klacht en stuitte bij de biografe op zeer ‘verliefde’ e-mailwisseling tussen haar en de generaal. Het balletje ging rollen.)
Het hoofd van de CIA met een buitenechtelijke relatie … Dat past niet bij de hoge status van Petraeus. Dus zochten alle journalisten met nationale veiligheid in hun portefeuille naarstig naar een antwoord waarom ze dit afschuwelijke risico hadden gemist. Want Petraeus zou chantabel kunnen zijn. Vond ook de FBI. Er volgde onderzoek, een confrontatie (denk ik) en, veel ordentelijker kan het bijna niet, aftreden. Normaliter gaat dat met wat meer ‘bloed’: een publieke ontkenning, een journalistieke onthulling, een publieke executie en pas dan het aftreden door een zijdeur. Dit keer dus niet. Voor we het wisten was het schandaal voorbij: buitenechtelijke relatie, een paar mailtjes, afgetreden directeur van de CIA. We zagen het gebeuren en niemand had het nieuws. Dus trek je als professional het boetekleed aan.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Vakmanschap is leuk, maar het moet wel de rekeningen kunnen betalen
, door
Adam Davidson (NYTimes) onderzoekt waarom veel fabrieken in de VS zoveel moeite hebben om vakmensen te vinden. Schaarste aan mensen is niet echt het probleem. Het probleem is wel dat je bij de MacDonalds meer kan verdienen.
Mitt Romney: Ik heb verloren omdat Obama beloofde het leven van arme mensen beter te maken.
, door
Het plebs, vrouwen, immigranten, nikkers: allemaal willen ze dingen (zoals een beter leven). Waar moet dat heen met de wereld?
(Update: vergeten link toegevoegd. Niet meer posten voor 9:00 ’s ochtends…)
De affaire van Petraeus op z’n Taiwanees uitgelegd
, door
ANIMATIE - In een handige animatie leggen de Taiwanezen uit wat leidde tot de val van CIA-chef David Petraeus.
Wat als het 1870 was geweest?
, door
DATA - Bij Sargasso zijn we dol op kaartjes en grafieken. En al helemaal van verkiezingskaartjes. Bij Buzzfeed zijn ze dat blijkbaar ook, want zij maakten een aantal verkiezingskaartjes van de VS. Hoe hadden de uitslagen per staat er uit gezien als er gestemd was alsof het 1870 was? Of 1920? Of 1970. Kijk en ontdek hoe de Democraten naar verloop van tijd steeds meer staten veroverden.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.