Rita Verdonk begint een "beweging". Niet een politieke partij. Partijen zijn lastig. Partijen zijn niet daadkrachtig. Geert Wilders heeft ook geen politieke partij. Dat is gedoe. Ze weten daar heus wel wat de hardwerkende Nederlander wil. Daar heb je geen praatgroep voor nodig. Rita en Geert hebben in de peilingen samen tussen de 20 en 32 zetels. Op deze schaal is dit een nieuw verschijnsel. Kamerleden die geen partij hebben. Geen organisatie die democratisch bepaalt wie namens hun mag spreken. Binnen de nieuwe "bewegingen" weten de mensen aan de top dat heus zelf wel. Ze luisteren immers toch naar de mensen. En mensen geven hun toch ook geld als blijk van vertrouwen, dat ze op de goede weg zijn? Langzaam sterft de democratie een beetje. In Nederland mogen mensen om de vier jaar een stem uitbrengen. Stemmen voor een partij die het best hun standpunten vertegenwoordigd. Jammer dat vrijwel geen enkele Nederlander in staat is om te controleren of die partijen dat ook werkelijk doen. Inzicht in hoe politieke partijen werkelijk stemmen op voorstellen is heel moeilijk in ons stelsel. Alleen de grote onderwerpen halen de publiciteit en laten soms zien waar een partij voor of tegen was.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.