Utrecht is al vele jaren bezig met het nadenken over en ontwerpen aan de miljarden kostende herinrichting van het stationsgebied en omgeving. De discussie daarover begon al in de jaren negentig, maar kwam pas echt van de grond aan de vooravond van het referendum in 2002. Sindsdien zijn de plannen verder ontwikkeld, maar is de aandacht verslapt, terwijl sinds enige tijd de bouwwerkzaamheden op gang komen. Met name het hart van het project, het stationsgebied en Hoog Catharijne, zijn bij een ieder die weleens in Utrecht komt bekend. Wat daar gebeurt gaat vele bewoners en gebruikers aan, omdat zij er dagelijks komen, maar niemand lijkt er grip op te hebben. Grip mis ook bij de politici, zowel wat betreft de aanvankelijke doelstellingen als de dreigende uitkomsten. En er zijn eigenlijk amper journalisten die de tijd en moeite erin steken, die nodig is om de plannen te doorgronden en voor het voetlicht te brengen. Sargasso doet dat wel, met dit dossier met analyses, interviews en diverse reacties over het omvangrijke Utrechtse CentrumPlan: (2011-03-18) Minidocumentaire "Beloftes die schuld maken": Gepresenteerd in Gebroken beloftes en ruimtelijke problemen in Utrechts Centrumplan Links: Publicatie op Joop.nl Publicatie op DNU.nu Publicatie op Skyscrapercity.com Publicatie op Humedia.nl Publicatie op website SP Utrecht IKC RO Publicatie op Cobouw.nl Publicatie op Vervoersplanologie Blog Publicatie op Weblog Dionysia (2011-03-20) Interview met Architectuurhistoricus en hoogleraar Vincent van Rossem: Vincent van Rossem over Utrechts Centrumplan Links: Link op BouwputUtrecht.nl Link op Erfgoedstem.nl (2011-03-24) Interview met hoogleraar planologie Tejo Spit: Centrumplan Utrecht nauwelijks democratisch te sturen Links: IKC RO (2011-04-04) Open brief aan verantwoordelijk Wethouder Everhardt, onder de titel Politiek is geen instituut van vrijblijvendheid Links: Publicatie op DNU.nu Publicatie op website Stadspartij Leefbaar Utrecht
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
De tunnel in de A73 ging steeds dicht en de tunnel van de A2 bij Utrecht ging maar niet open. Waardoor? Door de veiligheidssystemen. Daar is dus veel over te doen geweest. En ook over de “normen”. Daarom verscheen er bij de kamerstukken een studie naar dit onderwerp om wat duidelijkheid te kunnen scheppen.
Dat rapport is overigens best taaie kost voor iemand die niet in de materie zit, zoals ik. Maar een paar zaken kan ik er toch wel uithalen die interessant zijn.
Met name in de discussie over de tunnel in de A2 bij Utrecht ging het over het niet goed genoeg zijn van het veiligheidssysteem en het te laat opleveren. In dat licht is het wel apart om in het rapport te lezen dat er nog wel wat ruimte voor interpretatie m.b.t. de regelgeving op dit vlak.
“Ontbreken eenduidige normstelling veiligheid
Er is geen heldere norm vastgelegd voor het veiligheidsniveau waaraan tunnels moeten voldoen. Dit maakt het einddoel van het besluitvormingsproces onhelder”
Dat roept dan de vraag op wie er nou op grond van welke normen op de rem heeft getrapt. Belangrijk in deze context is ook de discussie over wie nu hierover eigenlijk moet beslissen. En in het rapport lees ik dat dit toch vooral het College van B&W is waarbinnen de weg valt:
“De wet- en regelgeving legt een proces vast, dat bestaat uit vier fasen. Iedere fase wordt afgesloten met een besluit, waarin het verantwoordelijke college van Burgemeester en Wethouders (college van B en W) toetst of de fase op de wettelijk voorgeschreven wijze is uitgevoerd en of aan alle regels is voldaan.”
Dit is een gastbijdrage van Ad van der Stok, architect en onderzoeker
De gemeente Utrecht lijkt nauwelijks grip te hebben op de verbouwing van het stationsgebied, de grootste en misschien wel duurste binnenstedelijke verbouwing van Nederland. Dat toont onderstaande mini-documentaire, waarin de ontwikkelingen sinds het referendum in 2002 bekeken worden. De destijds gemaakte politieke beloftes en de achterliggende doelstellingen zijn grotendeels terzijde geschoven.
Utrecht sprak zich in 2002 duidelijk uit voor een open en groene variant. De huidige ruimtelijke opzet van Hoog Catharijne veroorzaakte sociale onveiligheid en die moest aangepakt worden. Uit de analyse blijkt echter dat de huidige opzet gewoon gehandhaafd blijft. Hoog Catharijne ontspringt de dans en wordt vooral groter. De begane grond blijft een schemergebied vol stallingen. Van een populair onderdeel van de plannen, het herstellen van de historische singel, blijft weinig over.
Complexe ruimtelijke ontwikkelingen zoals dit centrumplan hebben een looptijd van vele jaren en dan blijkt het niet makkelijk het eigenlijke doel voor ogen te houden. Daarbij spelen drie factoren een complicerende rol.
De gemeenteraad zou controle moeten uitoefenen, maar zij wordt zelden bevolkt door mensen die, bijvoorbeeld door studie of ervaring, verstand hebben van complexe ruimtelijke projecten. Dat zelfde geldt overigens ook vaak voor wethouders ruimtelijke ordening. Lees hier het C.V. van de vorig jaar toegetreden D66-wethouder Victor Everhardt en constateer dat daarin niets in te vinden is dat hem ook maar enige houvast geeft in het beoordelen van een zo complex stedenbouwkundig project als het stationsgebied waar hij op het moment verantwoordelijk voor is.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Op Sargasso bieden we regelmatig ruimte voor gastbijdragen. Hier een nieuwe bijdrage van Robin Caron mbt het vastleggen van biometrische gegevens. Hij voerde in 2009 samen met vereniging Vrijbit de juridische strijd tegen de verplichte opslag van biometrische gegevens in paspoort, ID-kaart en digitale overheidsregisters.
Vingerafdrukken zijn wel degelijk persoonsgebonden, dat geeft de Utrechtse burgemeester Wolfsen nu ook toe. Eerder had hij ze in de pers ‘niet persoonlijk’ genoemd. Half december krabbelde Aleid Wolfsen terug in zijn antwoord op schriftelijke raadsvragen van de Utrechtse D66-fractie. Maar de opslag van biometrische gegevens in chip en gemeentelijke databank draait Wolfsen niet terug. Daarmee blijven gemeenten het Europees Verdrag voor de Mensenrechten schenden.
Zei hij eerder in een interview met het Utrechtse stadsblad dat vingerafdrukken ‘niet persoonlijk’ zouden zijn, nu herroept Wolfsen weer zijn opzienbarende uitspraak.
De PvdA-burgemeester geeft in antwoord op schriftelijke vragen van raadslid Klaas Verschuure toe dat ze wel degelijk ‘persoonsgebonden’ zijn.
De burgemeester weigert echter voor bezwaarmakers de opname van vingerafdrukken in het paspoort te staken. En hij zet ook de opname van deze hoogstpersoonlijke gegevens in de gemeentelijke database ‘gewoon’ voort. Wolfsen handhaaft bovendien z’n stelling dat vingerafdrukken niets over iemands persoonlijkheid zouden zeggen. Is deze bagatellisering correct en überhaupt relevant?
Bijzondere persoonsgegevens
Nee, vingerafdrukken zijn juist zeer persoonlijke, bijzondere persoonsgegevens. Dat bleek tijdens het recente proces tegen de Paspoortwet in Den Haag.
Vingerafdrukken moeten worden aangemerkt als bijzondere gegevens, omdat daaruit informatie over de gezondheid kan worden afgeleid, voerde Stichting Privacy First aan. Vingerafdrukken zijn bijzondere persoonsgegevens, omdat ze namelijk in verband kunnen worden gebracht met iemands gezondheid. Diverse aandoeningen kun je detecteren aan de hand van iemands vingerafdrukken: het syndroom van Down, syndroom van Hunter (ontbrekend X-chromosoom), syndroom van Klinefelter (extra X-chromosoom), aangeboren verstoppingen van het maag-darmkanaal, aangeboren rodehond, aanleg voor borstkanker en aanleg voor een hartinfarct.”
Dergelijke gezondsheidsgegevens mogen alleen worden verwerkt door partijen als hulpverleners, verzekeraars en scholen. “Bestuursorganen mogen deze gegevens alleen verwerken voor zover dat noodzakelijk is voor een goede uitvoering van wettelijke voorschriften. In dit geval is dus geen sprake van uitzonderingssituaties en mogen deze bijzondere persoonsgegevens niet worden verwerkt”, aldus advocaat Christiaan Alberdingk Thijm in zijn pleitnota.
Ik woon in Zuilen. Een echte achterbuurt. Het is hier altijd koud en nat, zelfs als er goed weer is voorspeld. Groepjes hangjongeren kijken passerende buurtbewoners dreigend aan. In mijn wijk gaat alles net even anders. De stoep is het fietspad, vuil hoort naast de afvalbak en jonge scooterrijders rijden met oude damestasjes. De buurt is in verval. Leegstaande galerijflats vol graffiti zijn het speelterrein van de verwaarloosde buurtkindertjes. Er is geen flat waar de ruiten niet zijn ingegooid. In een hoek staat de volgende tekst gespoten: “Hier pissen op kaaskoppen”. Aan de lucht te ruiken houden ze in mijn wijk niet van kaaskoppen. Dit is een vreselijke plek. Wat zeg ik: dit is de hel op aarde!
Ik woon in Zuilen. Een vrolijke volksbuurt waar het herfstzonnetje aangenaam schijnt. De hele buurt zindert van vernieuwing. Overal wordt gebouwd en gerenoveerd. Een school uit de jaren ’20 is in oude luister hersteld. Nu huist er een cultureel centrum met een prachtig theater. Mijn ommetje voert me langs de Vecht door een straat waar kinderfietsjes slotloos buiten staan. Een blozende bakfietsmoeder rijdt me zorgeloos voorbij. Ik volg de Vecht en kom uit op een romantisch sprookjeskasteel, een ooievaar cirkelt er majestueus rond de kantelen. Dit is een fantastische plek. Wat zeg ik? Dit is een waar peuterparadijs!
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
[qvdd]
Als men dat wel kan, let men er niet zo op. En als men er wel op let, hecht men er weinig waarde aan.
Neerlandicus Frank Jansen van de Universiteit Utrecht betoogd dat d/t-fouten steeds minder als storend worden ervaren. Het meervoudsuitgang en de zinsbouw blijve onvermindert belangrijk.
[qvdd]
De afvalstoffenheffing was eerst niet kostendekkend. De gemeente moest altijd bijbetalen uit algemene middelen, nu is die heffing wel kostendekkend.
Een woordvoerder van de gemeente Utrecht legt uit waarom de afvalstoffenheffing in die gemeente niet daalde terwijl de kosten wel met 50% afnamen.
[qvdd]
Vingerafdrukken zeggen in het geheel niets over iemands persoonlijkheid, dus zijn ze niet persoonlijk.
Faalburgemeester Aleid Wolfsen (PvdA) van Utrecht laat blijken dat hij óók niets van privacy snapt.