Uitgaan na de Lockdown Weet je, als we straks weer uit mogen, als we straks weer feest mogen vieren, naar de kroegen, de stad in, tot laat, tot erg laat, de straat over, flesje bier in de hand, zingend hier, pissend daar, in mekaars armen hangend, beetje schreeuwen weetjewel, beetje lallen, zo blij als een kistkalf in de wei, geen avondklok, wel bier en nog eens bier, boel plezier, buren boos maar boeien, wij zijn los, wij vieren feest, mag iedereen weten, kots in het portiek, fietsen omgooien, gewoon geintjes weetjewel, huissleutel kwijt, aankloppen, bellen, bonzen, roepen, buren boos, muziek nog in de kop, die kroeg, man, man, man, hossen, struikelen, meisje gemist, wel gezien, volgende keer misschien. Ochtendgloren, grauwe kop, helemaal brak, bonzend hoofd, ogen dik, trage wereld, droge mond, sigaret. Gordijnen dicht, luxaflex gesloten, mobiel uit, nee, toch aan, dit wil je niet missen, laatste berichtjes, hoe ist? En jij denkt: dit was het dus, zo was het dus, zo gaat het worden. Je denkt: Ik weet eigenlijk niet of ik het allemaal wel weer net zo leuk ga vinden als vroeger. [caption id="attachment_335338" align="alignnone" width="450"] Drie bier[/caption]
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Guusje ter Horst in de bocht, samen met Hirsch Ballin. Ze willen namelijk gemeenten de mogelijkheid geven in uitgaansgebieden waar erg veel overlast is voetgangers een blaastest af te nemen. Volgens de minister worden veel van de problemen in die gebieden namelijk veroorzaakt door alcohol.
No shit, Sherlock! En aangezien het volgens de minister moeilijk is om te zien of iemand dronken is omdat alcohol bij iedereen anders werkt, moet er maar een blaastest aan te pas komen. In haar onmetelijke wijsheid heeft ze nog wel besloten dat het promillage hoger mag liggen dan bij het autorijden. Hoe hoog precies dat moet nader bepaald worden.
Totale symboolwetgeving die onschuldigen raakt en nog onnodig is ook. Want op dit moment is het al mogelijk om geweldplegers op te pakken, of ze nu dronken zijn of niet. Ook mensen die er overduidelijk dronken uitzien kunnen zonder problemen opgepakt worden.
De enigen die last gaan hebben van deze wet zijn onschuldige mensen die iets teveel hebben gedronken maar nog (relatief) gewoon kunnen lopen en zonder overlast te veroorzaken of geweld te plegen naar een andere kroeg of naar huis gaan. Die lopen straks in een politiefuik op het Leidseplein en wat dan? Een boete? Moeten ze vervolgens gedragen worden door een nuchtere bov, een bewust onbeschonken voetganger? Moeten ze mee naar het bureau? Dat kan nog gezellig worden. Totale willekeur ligt op de loer.
Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.
De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.