https://www.youtube.com/watch?v=d2Suzky0zI0
Halverwege juli werd Limburg getroffen door een overstroming. Er was een ongekende wateroverlast die veel schade veroorzaakt heeft. Code rood werd ingesteld en Limburg werd officieel tot rampgebied uitgeroepen. De vele regenval in Limburg zelf plus de recordhoogte sinds honderd jaar van de Maas (in de zomer) zorgde voor veel schade. De steden en dorpen stonden blank. De huizen waren onbewoonbaar door de vuiligheid die de overstroming achterliet. Duizenden inwoners moesten geëvacueerd worden.
De inwoners van Venlo kregen het nog extra voor hun kiezen: zij kregen bezoek van demissionair premier Mark Rutte. (Volgens onbevestigde berichten zijn tientallen Limburgers toen weer hun huizen terug ingevlucht.)
De ellende in Limburg is nog niet voorbij: er moet hersteld, de bedrijven moeten weer op gang, zandzakken moeten weg, er moet schoongemaakt. En het normale leven moet weer op gang komen, inclusief de toeristen. En er moet dus geld naar Limburg toe: honderden miljoenen.
Gé Reinders is een Limburger. En dat kun je horen als hij gaat zingen: je verstaat er geen fuck van. Maar volgens mij is dit een sympathiek nummer, hij zingt hier namelijk over zijn moeder, en dan wordt het persoonlijk, en dan wordt het echt. En dat hoor je. Ja, ook ik, als niet-Limburger.
De moeder van Gé, Grada van Horen, was in de oorlog actief in het verzet en werd in mei 1944 na een razzia, in het Limburgse Helden opgepakt en achtereenvolgens vastgezet in Roermond, Maastricht en Vught. Later werd ze getransporteerd en te werk gesteld in Ravensbrück en Dachau. Een zeldzaam luguber rijtje namen. Grada van Horen overleefde dit en spoorde na de oorlog naar huis, door een volledig kapot gebied.
Maar de moeder van Gé zweeg, ze sprak daar nooit over met haar zoon. Daarom doet haar zoon het voor haar: Noar hoes, Grada kumt toes.
