Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Namen en rugnummers
Die avond
– Voorzitter, ik liep vanochtend langs de boekenstalletjes een beetje in de boeken te snuffelen en een boekverkoper zei tegen mij: meneer Pechtold, wanneer nemen jullie nu eindelijk eens een besluit. Ik ben toen nog sneller naar binnen gegaan dan ik al van plan was te doen. Helaas voor de boekenverkoper heb ik toen geen boek gekocht, maar er ligt nu wel een akkoord!
– Om welke boek ging het, meneer Pechtold?
– Hoe bedoelt u?
– Welk boek heeft u niet gekocht?
– Uh. Wat was het ook alweer? Het ging over Plato, meen ik.
Even later
– Voorzitter, ik kreeg vanavond een sms’je van postbode Martin en die schreef me dat hij zo blij was dat wij eindelijk een akkoord hebben weten te bereiken.
– Postbode Martin? Wie is postbode Martin, meneer Slob?
– Geen flauw idee. Ik nam aan mijn eigen postbode.
– Hoe komt hij aan uw telefoonnummer?
– Daar vraagt u me wat, voorzitter.
– Zou het kunnen dat Kamerlid Arie een sms heeft ontvangen van Postbode Martin, ook wel bekend als de zingende postbode, die in zijn nieuwsbrief schreef dat hij zo blij is dat er een akkoord bestaat, namelijk de C-mineur, waardoor hij in staat is zijn gevoelens omtrent de bezuinigen in een treurlied om te zetten, wat hem ervan zou weerhouden zich op te hangen?
– Nu u het zegt. Zo stond het er inderdaad. Hoe weet u dat?
– Het was geen sms, het was een e-mail. En ik heb ‘m ook ontvangen. Ik denk wel meer afgevaardigden. U, meneer Roemer?
– Nee, ik niet. Ik ben meer van de hardrock. AC/DC en zo. Met Postbode Martin vul ik m’n kattenbak.
– Hoe heet uw kat eigenlijk?
– Agnes.
– Agnes?
– Agnes Kat om precies te zijn.
– Agnes Kat. Vind u dat grappig.
– Toen ik besloot fractievoorzitter te worden, kregen mijn kinderen ter compensatie voor de vele uren dat ik afwezig zou zijn, een katje. Ik vond het destijds, om eerlijk te zijn, inderdaad grappig om die kat naar mijn voorganger te noemen.
– Duidelijk. Gaat u verder.
– Voorzitter, zouden we ons weer kunnen concentreren op het kulverhaal van de heer Slob?
– Vanzelfsprekend meneer Wilders. Daarom zei ik ook: Gaat u verder. Maar: heeft u eigenlijk katten?
– Twee, voorzitter.
– En hoe heten die?
– Wat denkt u.
– Henk en Ingrid?
– Precies.
(Tromgeroffel.)
KSTn | Niet het braafste jongetje van de klas
Mooi woord, ingebrekestelling. Het staat bovenaan een lijst van maatregelen waarvan de EU vindt dat Nederland ze niet of niet goed uitvoert. Europese maatregelen dus. Het verhaal over Nederland als braafste jongetje van de klas kan de prullenbak in. De lijst bevat zo’n 50 van die niet nageleefde maatregelen. In typisch ambtenarentaal waardoor het schier onmogelijk is te begrijpen waar het eigenlijk over gaat:
“CIE van mening dat NL voor de interconnectie met België ten onrechte nog geen mechanismen voor het intra-dagelijks beheer van congestie van de interconnectiecapaciteit opgesteld.”
Bent u daar nog?
Wrang (vanuit mijn perspectief gezien dan) is ook dat Nederland op een aantal energie- en klimaatmaatregelen een tik op de vingers krijgt. Hier de belangrijkste:
“CIE van mening dat NL niet heeft voldaan aan tijdige implementatie van RL 2009/31/EG (geologische opslag van kooldioxide)”
“CIE van mening dat NL niet heeft voldaan aan tijdige implementatie RL 2009/29 (handel in broeikasgasemissierechten)”
“CIE van mening dat NL niet heeft voldaan aan tijdige implementatie RL 2009/28/EG (gebruik van energie uit hernieuwbare bronnen)”
“CIE van mening dat NL niet heeft voldaan aan tijdige implementatie RL 2009/30/EG (emissies broeikasgassen)”
Ook privacy is (geen verbazing) slecht af:
“CIE van mening dat NL niet heeft voldaan aan tijdige implementatie van RL 2009/136 (universele dienst – bescherming persoonsgegevens)”
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Zeven lobbyisten per Tweede Kamerlid
Fictie-update: meer dan de helft van de kamer is reeds vertrokken
Het staatsrecht hanteert een aantal ficties – en zou ook niet zonder kunnen. Maar af en toe is goed die ficties terug te rekenen. Zo is er de Farage-test: who voted for you? Die test vraagt zich af welk zittend kamerlid de grootste profiteur is van het lijstenstelsel. Dat bleek in 2010 de PvdA’er Eelke van der Veen. Hij zit met 486 stemmen een zetel die 62.773 stemmen ‘waard is’ bezet te houden.
Na het vertrek van Job Cohen is het ook eens aardig terug te rekenen hoeveel stemmen er uitgebracht zijn op inmiddels vertrokken kamerleden. Wie door het procesverbaal van de vorige verkiezingen bladert turft meteen Balkenende, Verhagen, Bijleveld, De Jager, Klink, Atsma, Van Bijsterveldt, Verburg, De Vries, Cohen, Spekman, Schippers, Teeven, Rouvoet, Halsema, Zijlstra, de Krom, Weekers, Nicolaï, Rutte.
Er zullen in de backbenches vast meer afhakers zijn geweest, maar deze zijn bij elkaar al goed voor 5.296.397 stemmen. In totaal zijn er 9.416.001 uitgebracht op alle kandidaten van alle lijsten. Meer dan de helft van de uitgebrachte stemmen was dus op iemand die niet meer in de Kamer zit. Gedeeld door de kiesdeler is sinds de verkiezingen een krappe 85 zetels vertrokken. Zo’n 31 zetels richting kabinet, de rest naar elders.
Wie zit er nog meer in de zak van accountants?
Gisteren legde nu.nl de gangen van de accountantslobby tegen amendementen van PvdA en PVV bloot. Actal, een club die moet waken tegen regeldruk, bleek klakkeloos de boer op te zijn gegaan met lobby-cijfers waarvan de lobby nu zelf zegt dat zij ze eerst ook niet hadden maar met enig overwerk toch op papier kregen. Zelf rekenende de lobby in het FD ook nog even af met Plasterk, die ‘de kiezer zou misleiden.’ Zowel Actal als de accountantslobby staan er met dit verhaal gekleurd op. Actal voor de klakkeloosheid en de lobby omdat ze tekeer gingen tegen amendementen waarvoor ze zelf de cijfers kennelijk niet paraat hadden.
Nu we toch aan reconstrueren zijn hoe lobby’s werken, mag niet onvermeld blijven wat er afgelopen week tijdens de regeling van werkzaamheden gebeurde. Regelingen van werkzaamheden horen saaie opsommingen van Kamerstuknummers te zijn, maar ze zijn de afgelopen tijd steeds politieker geworden. Zeker als Verbeet er niet zit om, verhuld in pragmatische behulpzaamheid, zo veel mogelijk verzoeken om plenaire debatten weg te masseren tot een ‘doorgeleid stenogram met het verzoek om een brief.’
Vorige week dinsdag was de regeling zeldzaam politiek. Het begon met een verzoek van Cohen om een groot debat met de premier over de stand van het land. Dat probeert de oppositie al een tijdje, maar de CDA en VVD – gestut door gedogers – houden de agenda van Rutte vrij. Dat gebeurde weer, wat leidde tot veel verontwaardiging van de zijde van de oppositie. Voor een grote minderheid zou meer ruimte moeten zijn – en daar hebben ze wel een punt.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
De onstuitbare neergang van CDA en PvdA
DATA - Het ledental van CDA, PvdA en VVD daalt al dertig jaar gestaag. En gelijkertijd daalt ook hun aandeel zetels in de Tweede Kamer. Zonder trendbreuk moeten met name CDA en PvdA hun traditionele rol van grote middenpartij gaan opgeven.
Vorige week werden de jaarlijkse tellingen bekend van de ledentallen van de politieke partijen. Helaas beperken die tellingen zich alleen tot de partijen vertegenwoordigd in de Tweede Kamer. Het is een raadsel waarom nergens structureel bijgehouden wordt hoe het volledige partijlandschap er uit ziet, ook op lokaal niveau.
Het ledental van de partijen in de Tweede Kamer lijkt zich de laatste jaren te stabiliseren. Maar dit gegeven verhult een geheel andere trend. De traditionele grote 3, CDA, PvdA en VVD, zijn in dertig jaar tijd meer dan gehalveerd van 386.500 naar 154.000 leden.
Als je dan vervolgens het aandeel leden en het aandeel kamerzetels van de grote drie vergelijkt met de rest, dan zie je duidelijk de problemen waar de traditionele middenpartijen in zitten.
Overigens doet de VVD het van de grote 3 relatief nog het beste. Hun aandeel zetels blijft redelijk op niveau (vandaar de kop).
Nemen we de laatste peiling erbij dan zakken de grote drie naar ongeveer 70 zetels. Geheel in lijn met de trend van de laatste dertig jaar.
De verjonging van de Tweede Kamer
DATA - Tweede Kamerleden zitten niet alleen steeds korter op het pluche, ze zijn ook steeds jonger. In 2010 hadden we de jongste Tweede Kamer ooit met een gemiddelde leeftijd van net iets boven de 44.
Het steeds jonger zijn, zegt natuurlijk weinig over de kwaliteit van de parlementariërs. Maar naast de verjonging valt ook op dat juiste de groeiende groep 65plussers in Nederland juist steeds minder representatie heeft in de Tweede kamer.
Uiteraard zit er een relatie tussen de afnemende ervaring en verjonging. Maar deze is niet helemaal 1-op-1 zoals u kunt zien:
Het kamerlid dat de hoogste leeftijd behaalde was Ch.A. baron de Bieberstein Rogalla Zawadsky, met ruim 84 jaar. Hij stierf in het harnas.
Momenteel is Jan de Wit van de SP de nestor met 66 jaar. Ook het jongste lid komt van de SP. Dat is Farshad Bashir met 23 jaar.
Met dank aan het Parlementair Documentatie Centrum van de Universiteit Leiden voor het handzaam aanleveren van de basisdata van Parlement.com.
De gebruikte dataset was van 22 december 2011. Als meetpunt in de grafieken is voor ieder jaar 20 december gebruikt.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.