Closing Time | We All Have An Impact

https://www.youtube.com/watch?v=ek2tZvMhwlM De Britse artiesten Pessimist en Loop Faction maakten samen onder de naam Boreal Massif het album We All Have An Impact (2019), met geen vrolijk thema: "the destruction of the natural world and our ecosystems". Misschien dat juist triphop met die typische afwisseling van doordringende beats en melancholische melodieën zich wel goed leent voor dit thema: "That you're left to consider both raving and global disaster."

Door: Foto: Ted (cc)

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Closing Time | Tor

, door

Drum Therapy is het debuutalbum van Tor. Fijne triphop met invloeden en samples van Italiaanse filmmuziek, Turkse psychedelische muziek, Keltische volksmuziek en Amerikaanse gospel.

Closing Time | Portishead

, door

Die mevrouw waar we het gister over hadden, die Beth Gibbons – die zingt dus bij Portishead. En dat is een ongelooflijk goede band – dat hoort zelfs een langharige hippie die normaal in heel andere sferen verkeert. Hoewel regelmatig genoemd hier op de site, vooral in lijstjes ‘goede muziek’, hebben ze nog nooit een Closing Time gehad. Dit gemis is bij deze gerepareerd, door middel van een alleraardigste liveversie van ‘Roads’.

Closing Time | DJ Shadow

, door

Wie de Top 2000 verafschuwt kan deze dagen ook naar de Snob 2000 luisteren, een lijst van ondergewaardeerde liedjes. De Snob 2000 wordt van 18 tot en met 31 december uitgezonden op Pinguin Radio (van 7 tot 19 uur). Vandaag onder meer het nummer ‘Midnight In A Perfect World’ van DJ Shadow op plek 621. DJ Shadow komt niet voor in de Top 2000 (ook niet in recente jaren), maar werd door onze eigen lezers wel al op verschillende lijstjes gestemd, waaronder onze eigen ‘niet-top2000-muziek-top2000‘ in 2010, met iets meer dan 1200 nummers. Een van onze auteurs schreef in 2006 zelfs een stukje over de artiest. Mogen we nu concluderen dat we ons tot de ware snobs kunnen rekenen?

Closing Time | Animal

, door

Waarom heeft dit liedje zo’n vat op mij? Normaal val ik niet zo voor die piep, piep, knor, dreutel muziek. En het is ook wel erg smooth gebracht allemaal. En dan heb ik het alleen over de muziek en zang. En niet over de clip, waarin alles smetteloos is. Maar de zinnetjes, de songlines, die Laura Marling zo netjes neerlegt, zijn steeds vier of vijf lettergrepen, dat luistert wel lekker:

Closing Time | National Song

, door

Die vier tonen blijven dan de rest van de dag in mijn hoofd janken, duiken op als ik de trap op loop, als ik fiets, als ik buiten loop, dan vooral. Ze blijven slepen, ze dreigen er steeds naast te gaan, vals te worden. Dat je gaat denken, laat de rest van dat nummer maar zitten, kom maar gelijk weer met die vier noten. Haast het kenmerk van een verslaving: je ontspant pas als je krijgt waar je zo naar verlangt. Dan pas wordt de boel weer gesust.

Closing Time | Crème Brûlée

, door

De band heet dus King Hannah en de song Crème Brûlée. Niet andersom. Het duo heeft zich genoemd naar de zangeres: Hannah. En dit is hun debuutsingle, net uit.

Het nummer heeft de eerste minuten een beetje een lome, triphop-achtige sfeer. Daarna vult de gitaar van de mannelijke helft van het Liverpoolse duo op Pink Floyd, Neil Young achtige wijze de andere minuten van dit nummer.

Closing Time | Spider Monkey

, door

Beth Gibbons zong bij Portishead. Portishead stopte. Beth Gibbons stopte niet met zingen na Portishead, gelukkig niet. We zouden haast zeggen: zoek de verschillen tussen Portishead en deze soloplaat. De combinatie van triphop, jazz, blues en samples van oude popnummers,  filmisch klinkende downtempomuziek met daarover heen de ijle, smachtende, weemoedige stem van Beth Gibbons, het was er allemaal, en het is nu allemaal weer. Maar nu enkel samen met Paul Webb (Rustin Man zoals tie op de plaat met z’n artiestennaam heet, erg stemmig. Luister bijvoorbeeld hier ‘ns naar Spider Monkey.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Volgende