Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Closing Time | Red Eyes
, door
Als mij gevraagd zou worden, ‘M&M, als je je leven over kon doen, wat zou je dan anders doen? Welke keuzes betreur je?’ Dan zou ik wel een antwoord paraat hebben.
Dat ik toen dat optreden van The War On Drugs aan me voorbij heb laten gaan, ten faveure van, ja, welk bandje moest ik toen toch zo nodig zien? Sufferd dat ik was. Het was in de tijd dat ik het americana festival Take Root in Groningen bezocht. En dan ontkom je er niet aan om een spoorboekje te maken: welke artiest ga ik wanneer zien? En, zucht, welke dus niet? En van The War On Drugs had ik nog nooit gehoord. Onbekend bandje. Kwamen net kijken. Wat kon dat nou voorstellen? Gekke naam ook. Nee hoor, we gaan wel naar dat andere zaaltje. Of zullen we eerst nog bier halen? En die keuze, bleek dus een foute. We hadden wel naar The War On Drugs moeten gaan. Die band die later zo geweldig goed bleek te zijn. We hadden ons toen wel moeten laten inspinnen door die uitgesponnen gitaarpartijen, in een half gevuld zaaltje. Te laat. Voorbij. Niks meer aan te doen. Laat het los jongen. Laat het los.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.