https://www.youtube.com/watch?v=B9FzVhw8_bY Dit is een bijzonder bandje. To say the least. De naam alleen al spreekt boekdelen: The Dead South lijken een parodie op het leven in het zuiden van de VS. Ze zien eruit als een soort Amish, met die hoeden en de baarden, de zwart-witte kleding, compleet met bretels. Ook hun teksten steken ontzettend de draak met het stereotype beeld dat we van die regio hebben; zwaar christelijk, vrouwonvriendelijk en gewelddadig. Voor de duidelijkheid; de mannen zijn Canadees. Dat geeft het een venijnig randje. Vooral ook omdat de muziek zonder meer van grote klasse is. Ook als je niet van folk houdt, kun je niet ontkennen dat wat ze hier neerzetten goed is doordacht. En die clip! Ik ben onder de indruk, van zowel de humor als de muzikaliteit. In Hell I'll Be In Good Company. Zeker weten, als we daar The Dead South tegenkomen. Dat wordt line-dancing tot het einde der tijden. Zo lang ik er een biertje bij krijg, heb ik daar geen bezwaar tegen.
Een mix van bluegrass en folk uit Canada. De mannen van The Dead South begonnen in een grungeband. Dat liep niet zo lekker. Dit gaat ze beter af.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.