Het handelen van politiek bestuurders en terrorisme-experts doet denken aan dat van achttiende eeuwse geneesheren: zonder deugdelijke diagnose overgaan op laxerende middelen, aderlating en amputaties, meent Aart G. Broek. De jihadstrijders die uit de Islamitische Staat (IS) terugkeren naar Europese landen vormen een taai probleem. Zij zijn potentiële aanslagplegers, ronselen leeftijdgenoten of proberen de consequenties van hun brute dwaling alsnog af te werpen. Ook dit ‘deradicaliseren’ blijkt risicovol. Op alle bestuursniveaus steken bewindvoerders de koppen bij elkaar en breken zich het hoofd over hoe de dreigingen te weerstaan. Experts van uiteenlopend pluimage – waaronder imams - draaien dure overuren om de bestuurders te adviseren. Helaas werkt vrijwel niemand uit een omvattend gedachtegoed over het waarom van menselijke agressie en geweld.
Drie aanvallers, minstens 28 doden, 60 gewonden, 49 ambulances zijn uitgerukt naar de plek des onheils, aldus de Turkse autoriteiten.
update 7:48 Inmiddels is het aantal doden en gewonden naar boven bijgesteld. De stand van zaken is nu: 36 doden en 147 gewonden.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
COLUMN - Voor wie het had gemist: er stonden afgelopen weekend vermoedelijk niet één, maar twee terroristische aanslagen op homoseksuelen in de planning. Eén op een homonachtclub in Orlando Florida, en één op een Gay Pride mars in Los Angeles.
Zondag werd een twintig jarige man uit Indiana aangehouden in Santa Monica, met een drietal aanvalsgeweren in zijn bezit en meer dan zeven kilo aan explosieve chemicaliën in zijn kofferbak.
Zowel Omar Mateen als James Wesley Howell hadden een geschiedenis van geweld, worden door collega’s en vrienden omschreven als labiel, en waren zoals het er nu uitziet homo- of tenminste biseksuelen die hun eigen seksualiteit niet konden accepteren. Hun zelfhaat verklaart waarom beiden hun frustratie wilden botvieren op homo-evenementen.
Omar Mateen bezocht regelmatig homobars (waaronder Pulse, de club waar hij een bloedbad aanrichtte), gebruikte Grindr om in contact te komen met mannen, en zocht een romantische relatie met een jeugdvriend. Volgens zijn ex-vrouw schold zijn vader Mateen regelmatig uit voor homo.
Toch was de eerste reflex van de autoriteiten en media om te benadrukken dat Mateen in een telefoontje naar het alarmnummer 911 trouw had gezworen aan IS.
In werkelijkheid had Mateen in dat telefoontje trouw gezworen aan zowel Hezbollah als Al-Qaeda én IS (gezworen vijanden van elkaar) en zijn moordpartij aangekondigd als vergeldingsactie voor de Amerikaanse bombardementen in Irak en Syrië. Inmiddels kunnen we denk ik wel vaststellen dat dit een schaamlapje was.
COLUMN - Deze 22 maart was een zwarte dag voor Brussel, voor België. Meerdere explosies op verschillende locaties, ze zullen nog een flinke tijd nadreunen. En dan weten we inmiddels dat de grootste bom niet ontploft is. Het had dus allemaal nog veel erger kunnen zijn.
Sterkte aan de nabestaanden, sterkte aan België en haar inwoners.
Zo realiseren we ons dat het leven te kort kan zijn, intens triest en te snel voorbij. En wat doet het dan goed als mensen samenkomen en eensgezind er voor kiezen om zich uit te spreken tegen dit zinloze geweld. België, Brussel, wat ben je sterk, wat ben je groot. Een brok in mijn keel.
Dat het anders kan, bewezen we in ons Nederland wel weer. Met foto’s van de gewonden en doden in de hand, binnen een half uur na de eerste berichten, werd er alweer ‘grenzen dicht!’ geschreeuwd. De standaard reflexen. Dat het bij de daders om Belgen ging om en niet om vluchtelingen, die nota bene hun land verlaten vanwege dit soort ellende, deed er weer eens niet toe.
Iedereen wist al wat er zou gaan komen die dag: per direct meer racistische opmerkingen naar een Marokkaanse meid die achter een kassa zit. Mensen die wilden dat moslims afstand namen van dit geweld. Mensen die vonden dat afstand nemen liet zien dat het alles met de islam te maken heeft. En zelfs een min-of-meer bekende Nederlander die meent dat als je zegt dat de koran dit niet goedkeurt, je onze wet tekort doet. Want terroristen hebben respect voor de wet, dat weet iedereen.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Tien mannen vallen moskee binnen. Eerste geruchten: wraakactie Koerden vs. Turken
As the book tries to make crystal clear, especially to anyone who might appear to harbour a sneaking admiration for those who wish to change the world by violence, the milieu of terrorists is invariably morally squalid, when it is not merely criminal.
That is especially evident in the chapters below on Russian nihilists, the Baader-Meinhof gang, and both loyalist and republican terrorists in Northern Ireland.
The unexpressed goal of bringing about transformative chaos becomes the element in which terrorists are most at home. Destruction and self-destruction briefly compensate for some perceived slight or more abstract grievances that cause their hysterical rage.
As endless studies of terrorist psychology reveal, they are morally insane, without being clinically psychotic. If that affliction unites most terrorists, then their victims usually have one thing in common, regardless of their social class, politics or religious faith.
That is a desire to live unexceptional lives settled amid their families and friends, without some resentful radical loser – who can be a millionaire loser harbouring delusions of victimhood – wishing to destroy and maim them so as to realise a world that almost nobody wants.
That unites the victims of terror from Algiers, Baghdad, Cairo, via London, Madrid and New York, to Nairobi, Singapore and Jakarta. They all bleed and grieve in the same way. (Preface, X)
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
‘De Amerikanen hebben een ambivalente houding ten aanzien van het internationaal recht. Men vindt in de VS dat het eigen Hooggerechtshof de ultieme interpreteerder is van internationaal recht.’
Geert van Calster, hoogleraar internationaal recht aan de universiteit Leuven, legt uit waarom de VS het volstrekt vanzelfsprekend vinden om een wet aan te nemen die Amerikaanse burgers in staat stelt buitenlandse regeringen te vervolgen als die onvoldoende gedaan zouden hebben tegen terroristische aanslagen. De Jasta wet is vooral gericht tegen Saoedi-Arabië, maar in principe kan ieder land voor de rechter gedaagd worden.
Omar Mateen was more than just a homicidal, jihadist-inspired homophobe when he shot his way through an Orlando nightclub early Sunday morning, according to a couple of the establishment regulars.
He was also a repeat visitor.
A drag-dancing married couple described seeing Mateen as many as a dozen times at the gay-friendly nightclub where he’d later embark on the single worst gun massacre in modern American history.
Mateen, die tweemaal trouwde met een vrouw, had issues, om het voorzichtig uit te drukken:
Hoe verdeelder Europa en hoe meer de lidstaten zich financieel moeten uitputten om het eindeloos versnipperde veiligheidsbeleid overeind te houden, des te beter voor onze rivalen. We moeten er alles aan doen om te vermijden dat we in onze hang naar veiligheid, niet het omgekeerde bewerkstelligen. Of het nu gaat over de opmars van het terrorisme, de Russische machtspolitiek of de hooghartige houding van de grootmachten in het Midden-Oosten: dit is het moment van de waarheid voor de toekomst van Europa als het continent van de vrede.
Hoe we toch maar telkens ons uiterste best blijken te doen om terroristen in de kaart te spelen. Om te beginnen het laatste nieuws van de rechterflank: Donald Trump blijkt een sterke troef in een haatcampagne tegen het westen. Het wordt de laatste tijd gelukkig steeds vaker onderstreept dat domrechts met zijn moslimhaat en radicale moslimorganisaties elkaar versterken. Een aanslag in Parijs is goed nieuws voor haatprofeten als Trump en Wilders. En hun uitspraken zijn weer koren op de molen voor terroristen. Een betere campagne om islamitische jongeren van onze samenleving af te zonderen en te doen radicaliseren, konden ze bijna niet voeren. En bedankt.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.