Online redacteur, het is een kutbaan. Kom je net van de School voor Journalistiek, mag je nieuwsberichtjes doorprikken op de website van de Telegraaf. Liefst een stuk of twintig per dag, en zo spectaculair mogelijk. Sex, of gekke dingetjes. Maakt niet uit waar je het vandaan haalt. En het hoeft ook niet echt waar te zijn. Het valt te bewonderen dat er redacteuren zijn die daadwerkelijk de krochten van het internet opzoeken, en dan ineens een pareltje vinden. Daar schrijf je dus een stukkie over. Een gegarandeerd hitskanon. En ach kijk, het wordt ook nog gecopypeest door je grootste concurrent. Aardig van ze. En kijk nu eens: Zelfs het fucking ANP neemt het over. Wooehooooo. Maar stel nou he, wat als -laten we zeggen- een bepaald persoon dit had verzonnen. Dat die persoon - zeg maar he - een grapje met de onlineredacteur wilde uithalen. Zo'n web-blogger of zo. Op Buurtlink hoef je tenslotte niet aan te tonen dat je ook in de Talingstraat woont. En er staat niet bij of je gewoon een fantast bent. Dus iedereen kan zoiets -zeg maar he- verzinnen om die onlineredacteur een poets te bakken. Zou zomaar kunnen toch? Vooral als he-le-maal niemand van hen die dit bericht overschreven (toch minstens drie veel personen) even belt of langsgaat in de Talingstraat. Zodat ze zeker weten dat niet iemand, als het ware, een grapje met ze uithaalt. Ik bedoel maar.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Stop de persen! Vandaag werd door nu.nl wereldkundig gemaakt dat vrouwen mannen mét partner aantrekkelijker vinden, dan mannen zonder partner. Psychologe Jessica (what’s in a name) Parker heeft dit middels wetenschappelijk onderzoek onomstotelijk bewezen. Gelukkig was het geen Nederlands onderzoek. Dan hadden Wilders en consorten weer een gerechtvaardigd excuus om linkse geldverkwistende hobby’s als *snuif, snuif* “wetenschap” belachelijk te maken. Wat bewijst dit berichtje van nu.nl nu eigenlijk wel?
The New York Times
De populaire website nu.nl verwijst in hun artikel naar de (blog)website van The New York Times. Die krant knipt en plakt de informatie weer uit Journal of Experimental Psychology. Het artikel lezende blijkt Jessica Parker een studente te zijn en is het uitgevoerde experiment onderdeel van haar afstudeeropdracht. De proefpersonen waren 35 ongebonden studentes en 62 gebonden studentes. Het experiment bestond uit het beoordelen van foto’s. De vraagstelling, onderzoekspopulatie, de reputatie van de onderzoekster, de gehanteerde onderzoekstechniek én de uitkomst van het onderzoek geven geen aanleiding veel waarde aan dit onderzoek te hechten. Dat de New York Times er een item aan wijde was voor nu.nl voldoende het bericht over te nemen. Dat zegt alles over deze en andere nieuwsleveranciers en weinig over de nieuwswaarde van het item.
Psychologie
Hieronder volgt een gastbijdrage van StB die met wederzijds welbevinden is overgenomen van PropriaCures
Soms zijn mensen er ineens. Je hebt nog nooit van ze gehoord, hebt ze nog nooit gezien en plots gaat er geen dag voorbij zonder dat je hun naam ergens tegenkomt. In 2005 was er de pianoman, die aanspoelde op een Engels strand en wekenlang het nieuws beheerste omdat het eerste wat hij deed niet het aantrekken van een schone onderbroek was, maar het spelen van een riedeltje piano. Sjuul Paradijs ook is zo’n iemand. Begin dit jaar was hij er. Gewoon, ineens. Niet dat hij tot nu toe blijk van een speciaal talent heeft gegeven, maar als hoofdredacteur van de Telegraaf en fakkeldrager van hardwerkend Nederland is dat geen vereiste.
Ik vermoed dat hij net als al zijn collega’s een opleiding heeft genoten in het geheime bunkercomplex waar de Telegraaf haar journalisten opleidt tot de alerte nieuwsjagers die ze zijn. Daar leren ze nieuws brengen zoals het hoort: geen nuance of achtergronden, maar recht voor zijn raap, voor iedereen toegankelijk.
Een hele kluif voor de meeste journalisten, en het hypermoderne trainingsprogramma is dan ook niet voor iedereen weggelegd. Ze leren er typen op een computer waarop het toetsenbord is gesaboteerd en de capslock altijd aanstaat, ze worden er nachtenlang opgesloten met mensen die Berry en Truus heten en krijgen video’s te zien van babyzeehondjes die aan stukken worden gereten door orka’s terwijl ze in hun koptelefoon toespraken van linkse politici horen. Elke keer dat ze er dan een zien in Nieuwspoort, beginnen ze weer te zweten van verontwaardiging. Welkom bij de krant voor wakker Nederland.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
We dachten dat Thomas van Aalten de slechtste plaatjesbewerker ooit was. Met Windows Paint. Maar nee, wederom wint de Telegraaf. Omdat de rest van de vormgevers vermoedelijk momenteel verhoord wordt door de AIVD, mocht receptiemedewerkster Corry achter Photoshop kruipen om een illustratie te maken bij een artikel over oranje zeehonden. ‘Mischien dat de oranje zeehond er zo uitziet,’ is het onderschrift.
Ja, mischien wel. Goed dat je erbij zet dat het daadwerkelijk een photoshopbewerking is, Corry.
De Telegraaf heeft inmiddels het plaatje vervangen. Wij hebben hem voor je bewaard.
‘Journalistiek geschokt over inval AIVD-zaak’, kopte de NOS gisteren. ‘De Nederlandse Vereniging van Journalisten en het Genootschap van Hoofdredacteuren vinden het ongehoord in een democratie, dat een journaliste die gewoon haar werk doet, in haar eigen huis wordt overvallen door de overheid’. In dit geval is het een Telegraafjournaliste die gewoon haar werk doet. Opmerkelijk dat de Telegraaf vorig jaar – met dank aan info van diezelfde AIVD – de grootste kritiek had op het ‘aktivisties’ gedrag van voormalig Tweede Kamerlid Wijnand Duyvendak (ingebroken in het Ministerie van Economische Zaken in 1985), maar nu op de bres springt voor een journalist die staatsgeheimen in bezit heeft.
Dat het huis van een journalist ‘overhoop’ wordt gehaald, is natuurlijk uiterst dubieus. De aanleiding: journalist Jolande Van der Graaf publiceerde de afgelopen maanden samen met collega’s artikelen waarvoor zij informatie gebruikte die van de AIVD afkomstig was. In het geval van de gevoeligheden rond Irak pakte haar speurwerk in samenwerking met Joost de Haas goed uit. Als je dergelijke informatie gebruikt omdat het maatschappelijk belang boven alles gaat, is dat lovenswaardig.
Maatschappelijk nut
Minder sterk was misschien het betrekken van AIVD-stukken in een artikel over de Dalai Lama, al zijn Van der Graaf en Hans Kuitert zo slim geweest om de AIVD niet als bron te vermelden. Maar begin juni is bij de AIVD wel een belletje gaan rinkelen; hoe kan zulke informatie nu ‘op straat’ komen te liggen?
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
(bron: Telegraaf)
“Omdat het vaccin tegen de Mexicaanse griep niet voor iedereen tegelijk beschikbaar is, moeten bevolkingsgroepen vechten om wie het eerst een prik krijgt.”
De Telegraaf trekt vergaande conclusies uit het feit dat het vaccin tegen de varkensgriep niet voor iedereen tegelijkertijd beschikbaar is. Wij stellen een grote televisieshow voor waarin de ‘bevolkingsgroepen’ in kooigevechten mogen bepalen wie de gelukkigen zijn.
