Iedere politicus die refereert aan de Wil van het Volk heeft gewoon geen goede argumenten. Dat volk bestaat niet. "Als we het luisteren naar burgers draaien gaan noemen, dan ga ik nog wel vaker draaien." Dat zei CDA-kamerlid Ger Koopmans vandaag in stand.nl (5.30), daags nadat zijn fractie een driedubbele axel maakte over de kilometerheffing. Maar de stem des volks, bekend onderdeel van het programma, zette Koopmans flink te kijk. Op twee na vonden de inbellende vrachtwagenchauffeurs, dames-op-leeftijd en dagelijkse filerijders het jammer dat die heffing er niet kwam. En wat Koopmans heftig ontkende is natuurlijk een feit: het CDA is bang om in de verkiezingstijd De Telegraaf als tegenstander te krijgen. En hoe goed die luisteren naar de Stem des Volks op de redactieburelen staat inmiddels wel vast.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Die peiling is niet alleen een ‘politieke manoeuvre’, zoals Danny Jouwe op Sargasso schrijft. Hij slaat ook nog eens nergens op. Die peiling is helemaal niet bedoeld om voor of tegen te produceren. En niet geschikt.
Volgens de de grootste krant van Nederland is de peiling zelfs misleidend ( Suggestieve peiling ergert ANWB-leden). ‘Dat de ANWB voorstander is van de heffing blijkt duidelijk uit de suggestieve vraagstelling,’ mailt Paul Volkerijk (echt) uit Alphen a/d Rijn aan de redactie. Dus maakt de krant zijn eigen peiling. Die is wel neutraal. ‘De vragen via De Telegraaf zijn veel objectiever,’ constateert Volkerijk tevreden.
Nu wil ik hier geen suggestieve uitspraken doen over de Telegraafpeiling, ik hecht er aan dat u uw eigen mening vormt. Bekijk en vergelijk daarom de screencasts van de Telegraaf en ANWB-peiling. Waarschuwing: na het zien van de laatste bent u volledig op de hoogte van alle ins en outs van de nieuwe wet.
Voor de ongeduldigen alvast een quote uit één van de peilingen (rara): ‘Wat vindt u van de kilometerheffing, is het vooral: een goed middel om het milieu te ontzien; een groene graaimachine van de overheid; een krachtig wapen tegen files; of iets anders?’
Een paar minuten stond het online, een header naar een nieuwtje van de Telegraaf. Een scabreus berichtje over Philips Freriks die, dronken van rode wijn en wenend om de laatste uitzending, slechts gehuld ‘in onderbroek en stropdas’ zijn eigen afscheidsfeestje verliet. Het nieuwtje van de Privé pagina van de Telegraaf verscheen in Google Nieuws, maar verdween toen weer. Onvindbaar. Nu blijft het slechts gissen. De url bestaat nog, maar leidt naar niets. Geen pagina’s in cache bij de hand, helaas. Stagiair over de schreef? Infiltrant bij de NOS? Metaroddelen!
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Hieronder volgt een gastbijdrage van Marc van Gestel.
In een slechts door een bureaulamp verlichte kamer van de Rijksrecherche staan een tafel en drie stoelen. Op een stoel zit Hans H. Hij was jarenlang in dienst van de AIVD en wordt ervan verdacht staatsgeheimen te hebben doorgespeeld aan De Telegraaf. Hij kijkt om zich heen en moet glimlachen. Uit alles – de kale bakstenen muren, de spiegelwand, de ouderwetse bandrecorder met twee microfoons – blijkt dat een stel rechercheurs met hulp van een paar doe-het-zelfwinkels uit alle macht hebben geprobeerd om een verhoorkamer uit Amerikaanse politieseries na te maken. Hij wedt met zichzelf dat achter de spiegelwand gewoon een betonmuur zit. Dan gaat de deur piepend open (hang- en sluitwerk van de Gamma, hoort Hans meteen) en komen rechercheur 1 en 2 de kamer binnen. Zij schuiven met veel stil acteren aan tafel.
“Zo,” zegt rechercheur 1. “Aflossing van de wacht.”
“Ja,” vult rechercheur 2 aan, “verhooruur nummero 6 alweer, met onze persoontjes als nieuwe verhoorders.”
Hans H. zwijgt.
Rechercheur 1 probeert het verhaal op gang te houden: “Ik zie in onze papieren dat je de eerste vier stellen rechercheurs huilend de kamer hebt doen uitvluchten, het volgende stel heeft tegen je bekend dat zij al jaren een piramidespel met de lief-en-leedpot van het politiebureau hebben gespeeld en het laatste stel heb je ingemaakt met strippoker.”
“Maar dat houdt vandaag dus op,” zegt nummer 2, terwijl hij een aantal objecten uit zijn zak haalt. “Wij zijn namelijk van de hoofdklasse van ondervragingsteams.” Hans kijkt nieuwsgierig naar de instrumenten die rechercheur 2 naast elkaar op tafel legt: een scalpel, een injectienaald, een potje vaseline, steriele gaasjes, rubberhandschoenen en een haak die nog door de Egyptenaren is gebruikt om uit overleden farao’s de hersens uit het hoofd te pulken. Hans kijkt bewonderend. Die laatste zag hij niet dagelijks.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Zie hier Micha Kat voor het hoofdkantoor van de Bilderberg Conferentie: een onopvallende doorzonwoning in Leiden, wie had dat gedacht? Kat is naar eigen zeggen “niet zomaar iemand, hij is een Telegraaf-journalist” en wel eentje die doorpakt en het (bewijs)materiaal vervolgens ook allemaal lekker 2.0 online gooit. Spannende jaw-dropping videobeelden voor de mensen.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
