Closing Time | Death Ride Through Wet Snow

https://www.youtube.com/watch?v=pX2xpcv-XLU De afgelopen dagen vertoefde ik in Heuvelland, Vlaanderen, dat is. Meer in het bijzonder, in een huisje in Westouter. De zon scheen, de boeren maaiden hun gras, de vogels zongen. En in het dorp was het kermis. Er waren botsauto’s, er was een schiettent,  er was bier, er trad een coverband op, en er was nog een loterij waar ik twee flessen schoonmaakmiddel en een voetbal won. Maar dat is allemaal bezijden waar ik met deze Closing Time naar toe wil. De dag erna fietste ik naar  een kapel die ik op de kaart had zien staan. Die had een intrigerende naam: Onze Lieve Heer Boompje Poperinge. De kapel lag niet echt langs de weg, je moest wel wat moeite doen om ‘m te bereiken: bochtje om, grindpad af, linksaf, rechtsaf, en daar wastie dan. De kapel. En de boom. De boom was een zwarte populier, majestueus qua verschijning. De schors was dik, de boom was hoog, en een dikke eeuw oud. En er ging een legende over deze plek. Er was iets mee. Lag het aan de meidoornhaag, de Zwarte Populier, de Kapel of aan het geloof van de bezoekers die hier voor genezing, voor verlossing kwamen? Deze plek had een aantrekkingskracht op zieken, zwakken en zij die geloofden. De attributen die bevestigd waren aan de meidoornhaag, en die achtergelaten waren in de kapel vertelden een geschiedenis. Er was een gipsafdruk van een voet, een hemd, fietshelm, een bh, halsdoeken, handdoeken, zakdoeken, kindermutsjes, kousen, slabbetjes, dassen, watten, lintjes, koortjes, fopspenen, schoentjes, pantoffels, armbanden, rozenkransen, plastic zakje met haar en een onderbroek. En ongetwijfeld waren er tranen en smarten, maar die zag je niet. Bij de kapel was een man in de weer met een heggenschaar en een hark. Ik zag dat hij een T-shirt droeg van de popgroep dEUS. Ik maakte een soortement grapje naar hem, dat hij voor de plek waar hij werkte, wel de juiste tekst bij zich droeg. De man legde uit dat dEUS weliswaar God betekende, maar dat – ik haastte me om te zeggen dat ik dat wel bekend was met die Vlaamse band, Tom Barman, In A Bar Under The Sea, Little Arithmatics, ratelde ik – we begrepen elkaar. Maakt dEUS nog wel muziek tegenwoordig? Vroeg ik. De man zei dat Tom Barman de laatste jaren bezig was met freejazz, gitaar, saxofoon, dat soort werk. Taxiwars, kende ik die band niet? Moest ik toch ‘ns naar luisteren. Ik noteerde naam Taxiwars in mijn opschrijfboekje. Toen ik weer opkeek was er niemand. De kapel lag verlaten tussen de akkers. De populier ruiste en in de verte kraste een ekster.

Door: Foto: Ted (cc)

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.