De hopman van het CDA schreef een boek over zijn voorvader Gerlacus. Die nam dienst in het leger van een buitenlandse mogendheid die Nederland bezet hield. Nee, niet de Wehrmacht, maar het Napoleontische leger. Toen de kansen van de Fransozen keerden, liep hij net zo makkelijk over naar het Nederlandse leger. In die hoedanigheid hielp hij nog de Belgen een bloedig lesje te leren. Als ik zo'n voorvader had, zou ik het geheim houden, maar Buma junior meent Gerlacus als voorbeeld te moeten voorhouden aan het huidige Nederland, 'dat een verhaal nodig heeft'. Maar welk verhaal dan in 's hemelsnaam? Dat het oké is om met alle winden mee te waaien? Dat we wat minder zwaar aan landverraad moeten tillen? Dat we teruggekeerde Syriëgangers een baan bij het Korps Mariniers moeten aanbieden? Dat we terugmoeten naar de tijd waarin patriciërs overal mee wegkwamen? Ik zie allerlei verhalen, maar geen daarvan is fris.
Haagse spindoctors geven Jesse Klaver van GroenLinks de schuld van het klappen van de formatie, maar de dwarsligger is toch eerder Sybrand Buma, de koppige kampioen van de boze burger.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
ANALYSE - Nog geen week na de veroordeling van Wilders door de Haagse rechtbank stond in de Tweede Kamer de vrijheid van meningsuiting op de agenda.
Aan de orde was het initatiefvoorstel van Joram Van Klaveren (groep Bontes/Van Klaveren) om artikelen die groepsbelediging en haatzaaien strafbaar stellen te schrappen c.q. te wijzigen (wetsvoorstel 34051). Geert was er zelf niet bij en zijn zaak kon ook niet bij de beraadslagingen betrokken worden omdat er hoger beroep is aangetekend en zoals bekend laten Kamerleden zich niet uit over zaken die nog ‘onder de rechter’ zijn. Maar het werd wel een interessant debat waarin alle voors en tegens van verruiming van de vrijheid van meningsuiting aan bod kwamen. Het wetsvoorstel gaat het niet halen, zoveel is wel duidelijk geworden in deze eerste ronde. Er is op dit moment geen basis voor een zakelijk debat over de noodzaak, de zuiverheid en de effectiviteit van wetgeving over een onderwerp dat in de samenleving zoveel tegenstrijdige emoties oproept. En dat – dus ook- in de Tweede Kamer leidt tot heftige botsingen, die we straks in de verkiezingscampagne vast en zeker uitvergroot terug gaan zien.
Ik haal een paar punten uit het stenogram van de vergadering van 15 december (punt 4)
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Yep: de vluchteling is volgens CDA-leider Sybrand Buma zo’n bedreiging voor onze way of life dat we ons niet in één, maar zelfs in meerdere burgeroorlogen moeten gaan mengen:
“De basis van de vluchtelingenproblematiek ligt veel dieper. We moeten kijken naar de bron van waaruit deze stromen vandaan komen. De bron is de grote chaos in Syrië en Irak, maar ook de instabiliteit in Libië”, aldus Buma.
Volgens de CDA-leider moeten er vluchthavens, ook wel safe havens genoemd, komen in crisisgebieden als Syrië, maar ook Irak en Libië. Militairen onder de vlag van de Verenigde Naties of de Europese Unie moeten daar zorgen voor de vrede en veiligheid voor de vluchtelingen.
Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.
De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.